این مرور شامل 27 کارآزمایی از 15 کشور است، اما فقط 21 کارآزمایی (با 5490 زن) داده‌هایی را برای مرور ارائه کردند. همه مطالعات مصرف روزانه مکمل آهن را در برابر مصرف متناوب آن مقایسه کردند. کیفیت روش‌شناسی مطالعات وارد شده مختلط بود و بیشتر آنها دارای سطوح بالایی از ریزش نمونه (attrition) بودند. ارزیابی کلی کیفیت شواهد برای پیامدهای اولیه نوزاد در سطح پائین و برای پیامدهای مادر در سطح بسیار پائین بود.

از 21 کارآزمایی که داده‌ها را ارائه کردند، سه مطالعه فقط مصرف متناوب آهن، 14 مطالعه مصرف متناوب آهن + اسید فولیک و چهار مطالعه مصرف متناوب آهن را به علاوه چندین ویتامین و مواد معدنی در مقایسه با همان ترکیب از مکمل‌ها در یک رژیم روزانه ارائه کردند.

به طور کلی، برای زنانی که هر رژیمی را از آهن متناوب (با یا بدون دیگر ویتامین‌ها و مواد معدنی) در مقایسه با رژیم روزانه دریافت کردند، شواهد واضحی مبنی بر تفاوت بین گروه‌ها برای پیامد اولیه نوزاد وجود نداشت: وزن پائین هنگام تولد (میانگین خطر نسبی (RR): 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 تا 1.22؛ 1898 شرکت‌کننده؛ هشت مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین)، وزن نوزاد هنگام تولد (تفاوت میانگین (MD): 5.13 گرم؛ 95% CI؛ 29.46- تا 39.72؛ 1939 شرکت‌کننده؛ نه مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین)، زایمان پره‌ماچور (میانگین RR؛ 1.03؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.39؛ 1177 شرکت‌کننده؛ پنج مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین) یا مرگ‌ومیر نوزادی (میانگین RR؛ 0.49؛ 95% CI؛ 0.04 تا 5.42؛ 795 شرکت‌کننده؛ یک مطالعه؛ کیفیت بسیار پائین). هیچ یک از مطالعات ناهنجاری‌های مادرزادی را گزارش نکردند.

برای پیامدهای مادر، شواهد واضحی مبنی بر تفاوت بین گروه‌ها از نظر کم‌خونی در دوران ترم وجود نداشت (میانگین RR؛ 1.22؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.80؛ 676 شرکت‌کننده؛ چهار مطالعه؛ I² = 10%؛ کیفیت بسیار پائین). در مقایسه با زنانی که مکمل‌های روزانه دریافت کردند، زنانی که مکمل متناوب گرفتند عوارض جانبی کمتری داشته (میانگین RR؛ 0.56؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.84؛ 1777 شرکت‌کننده؛ 11 مطالعه؛ I² = 87%؛ کیفیت بسیار پائین) و در معرض خطر کمتری برای داشتن غلظت بالای هموگلوبین (Hb) (بیشتر از 130 گرم/لیتر) در طول سه ماهه دوم یا سوم بارداری قرار داشتند (میانگین RR؛ 0.53؛ 95% CI؛ 0.38 تا 0.74؛ 2616 شرکت‌کننده؛ 15 مطالعه؛ I² = 52%؛ (این یک پیامد اولیه نبود)). تفاوت‌های معنی‌داری از نظر کم‌خونی ناشی از فقر آهن در دوران ترم بین زنان دریافت کننده مکمل آهن + اسید فولیک به صورت متناوب یا روزانه وجود نداشت (میانگین RR؛ 0.71؛ 95% CI؛ 0.08 تا 6.63؛ 156 شرکت‌کننده؛ یک مطالعه). هیچ موردی از مرگ‌ومیر مادر (شش مطالعه) یا زنان مبتلا به کم‌خونی شدید در بارداری (شش مطالعه) گزارش نشد. هیچ یک از مطالعات گزارشی را از فقر آهن در دوران ترم یا عفونت در دوران بارداری ارائه نکردند.

بسیاری از مطالعاتی که در این مرور گنجانده شدند (14/21 مورد داده‌هایی را ارائه دادند) مکمل آهن خوراکی متناوب + اسید فولیک را در مقایسه با مکمل آهن خوراکی روزانه + اسید فولیک (4653 زن) مقایسه کردند و یافته‌های این مقایسه به‌طور گسترده‌ای منعکس‌کننده یافته‌های مقایسه اصلی (هر گونه رژیم متناوب در برابر هر گونه رژیم روزانه) بود.

سه مطالعه با 464 زن مکمل آهن خوراکی متناوب به‌تنهایی را با آهن خوراکی روزانه به‌تنهایی مقایسه کردند. تفاوت‌های واضحی بین گروه‌ها از نظر میانگین وزن هنگام تولد، زایمان زودرس، کم‌خونی مادر یا عوارض جانبی مادر وجود نداشت. دیگر پیامد‌های اولیه گزارش نشدند.

چهار مطالعه با حجم نمونه ترکیبی 412 زن، مکمل آهن خوراکی متناوب + ویتامین‌ها و مواد معدنی را با مکمل آهن خوراکی روزانه + ویتامین‌ها و مواد معدنی مقایسه کردند. نتایج برای هیچ یک از پیامدهای اولیه نوزادی این مرور گزارش نشدند. یک مطالعه عوارض جانبی کمتری را برای مادر در گروه آهن متناوب گزارش کرد و دو مطالعه نشان دادند که زنان بیشتری در دوران ترم نسبت به کسانی که مکمل‌های روزانه دریافت کردند، کم‌خون بودند.

در جایی که داده‌های کافی برای پیامدهای اولیه در دسترس بود، زیر-گروه‌هایی را برای بررسی تفاوت‌های احتمالی بین مطالعات از نظر مکمل‌های اولیه یا بعدی تشکیل دادیم؛ وضعیت کم‌خونی زنان در شروع مصرف مکمل؛ دوزهای هفتگی بیشتر و کمتر آهن؛ و وضعیت مالاریا در منطقه‌ای که کارآزمایی‌ها در آن انجام شدند. هیچ تاثیر واضحی از این متغیرها بر نتایج وجود نداشت.