نوزادانی که زود به دنیا می‌آیند (نارس (preterm)) اغلب از مشکلات مزمن تنفسی به نام دیسپلازی برونکوپولمونری (bronchopulmonary dysplasia) رنج می‌برند، که می‌تواند منجر به ایجاد سلامت ضعیف در دوران کودکی و بزرگسالی شود. داروهایی که روی سیستم دفاع شخصی بدن اثر می‌گذارند ممکن است به کاهش خطر مشکلات مزمن تنفسی کمک کنند. پنتوکسی‌فیلین (pentoxifylline) یکی از این داروها است. هدف اصلی این مرور آن بود که بدانیم پنتوکسی‌فیلین در مقایسه با دارونما (placebo) (یک داروی غیرفعال) یا عدم مصرف دارو، مزایای مهمی را برای نوزادانی که زود به دنیا می‌آیند، ارائه می‌دهد یا خیر. فقط یک مطالعه با حجم نمونه و کیفیت متوسط در این مرور شناسایی شد. این مطالعه، شواهد قوی را ارائه نداد مبنی بر اینکه پنتوکسی‌فیلین مزایای مهمی برای نوزادانی که زود به دنیا می‌آیند، دارد. بنابراین قادر به تعیین تاثیرات پنتوکسی‌فیلین در پیشگیری از بروز مشکلات مزمن تنفسی در نوزادانی که زودتر به دنیا می‌آیند، نیستیم. برای پاسخ به این سوال، به انجام مطالعاتی با کیفیت بالا در آینده نیاز است.
شواهد کافی برای تعیین بی‌خطری (safety) و اثربخشی پنتوکسی‌فیلین برای پیشگیری از بروز BPD در نوزادان نارس وجود ندارد. ما محققان را تشویق می‌کنیم که کارآزمایی‌های بالینی را برای تایید یا رد نقش پنتوکسی‌فیلین در پیشگیری از بروز BPD در نوزادان نارس انجام دهند. این کارآزمایی‌ها باید در مورد پیامدهای بالینی مهم و، در حالت ایده‌آل، پیرامون پیامد تکامل سیستم عصبی در طولانی‌مدت گزارش دهند.
دیسپلازی برونکوپولمونری (bronchopulmonary dysplasia; BPD) یک عارضه شایع در نوزادان نارس (preterm infant) است. BPD با پیامد ضعیف تنفسی و تکامل سیستم عصبی در طولانی‌مدت و افزایش مرگ‌ومیر نوزاد مرتبط است. استفاده پیشگیرانه از عواملی که التهاب را تعدیل می‌کنند، مانند پنتوکسی‌فیلین (pentoxifylline)، که یک مهارکننده صناعی متیل‌گزانتین (methylxanthine) و فسفودی‌استراز (phosphodiesterase) است، ممکن است بروز BPD را کاهش دهد.
هدف اولیه این مرور، تعیین تاثیر پنتوکسی‌فیلین بر بروز BPD، مرگ نوزاد پیش از 36 هفته پس از قاعدگی (postmenstrual age; PMA)، و BPD یا مرگ نوزاد پیش از 36 هفته PMA در نوزادان نارس بود.
پایگاه ثبت تخصصی گروه مرور نوزادان در کاکرین، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین شماره 9، 2012)، EMBASE (ژانویه 1974 تا سپتامبر 2012)، PubMed (ژانویه 1966 تا سپتامبر 2012)، و CINAHL (ژانویه 1982 تا سپتامبر 2012) را در سپتامبر 2012 جست‌وجو کردیم. منابع و ارجاعات متقابل به دست آمده از مطالعات شناسایی‌شده را بررسی کردیم. چکیده‌های مقالات ارائه‌شده در جلسات انجمن‌های آکادمیک کودکان (Pediatric Academic Societies Meetings) (ژانویه 1990 تا سپتامبر 2012) را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی را از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نکردیم.
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده یا شبه-تصادفی‌سازی شده از مصرف پنتوکسی‌فیلین سیستمیک یا نبولایز شده (nebulised) در نوزادان نارس با سن بارداری کمتر از 32 هفته یا کمتر از 1500 گرم وزن در زمان تولد، که حداقل یک پیامد مورد نظر را گزارش کردند، واجد شرایط ورود به مرور بودند.
از روش‌های استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین و سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) استفاده کردیم. دو نویسنده مرور (SMS و SK) به‌طور مستقل از هم متون علمی را، همانطور که در بالا توضیح داده شدند، جست‌وجو کرده و مطالعات را انتخاب کردند. اختلاف‌نظرها از طریق بحث، با همه نویسندگان برطرف شدند.
یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده و واجد شرایط را برای گنجاندن در این مرور شناسایی کردیم. این مطالعه استفاده از پنتوکسی‌فیلین نبولایز شده را در مقابل دارونما (placebo) برای پیشگیری از بروز BPD در 100 نوزاد نارس مقایسه کرد و به دلیل عدم کورسازی (blinding) مداخلات و ارزیابان پیامد، و داده‌های ناقص پیامد، در معرض خطر بالای سوگیری (bias) قرار داشت. هیچ تاثیر معنی‌داری از نظر آماری از مصرف پنتوکسی‌فیلین نبولایز شده در مقابل دارونما بر پیامدهای فردی BPD در 36 هفته PMA یا مرگ نوزاد پیش از 36 هفته PMA دیده نشد. هیچ تاثیر قابل توجهی از پنتوکسی‌فیلین نبولایز شده بر هموراژی داخل بطنی (intraventricular haemorrhage)، لوکومالاسی اطراف بطنی (periventricular leukomalacia)، سپسیس، یا مجرای شریانی باز (patent ductus arteriosus; PDA) که نیاز به بستن داشته باشد، وجود نداشت. این مطالعه هیچ یک از دیگر پیامدهای ثانویه در نظر گرفته شده را برای این مرور گزارش نکرد. ارائه گزارش از عوارض جانبی بسیار محدود بود و امکان قضاوت قابل اعتماد را در مورد بروز چنین حوادثی نمی‌داد. هیچ پیامد طولانی‌مدتی گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.