این خلاصه از مرور کاکرین، آنچه را که ما از تحقیقات در مورد تاثیر تغییرات سبک زندگی در درمان افراد مبتلا به نقرس مزمن می‌دانیم، ارائه می‌کند. یک مطالعه در این مرور وارد شد که در آن منافع و ایمنی مصرف پودر شیر بدون چربی (SMP) غنی شده با دو جزء از محصولات لبنی (گلیکوماکروپپتید (GMP) و عصاره شیر پُرچرب G600) در مقایسه با شیر بدون چربی استاندارد یا پودر لاکتوز، در کاهش فراوانی حملات نقرس طی یک دوره سه ماهه، مورد بررسی قرار گرفت.
این مرور نشان میدهد که در افراد مبتلا به نقرس مزمن:
در مقایسه با شیر بدون چربی استاندارد یا پودر لاکتوز، SMP غنی شده با GMP و G600 ممکن است فراوانی حملات نقرس را کاهش ندهد، و عملکرد فیزیکی را بهبود نبخشد، اما ممکن است درد را کاهش دهد. ما نمی‌دانیم که مصرف این فرآورده‌های لبنی باعث افزایش اندازه توفوس (توفوس‌ها (tophi) رسوبات کریستالی نقرس هستند که معمولا در پوست، سطح مفاصل یا در غضروف مشاهده می‌شوند) یا سطوح اسید اوریک خون می‌شوند یا خیر، زیرا این موارد گزارش نشده بودند.
ما اطلاعات دقیقی در مورد عوارض و اثرات جانبی نداریم. عوارض جانبی احتمالی ممکن است تهوع یا اسهال باشند.
نقرس چیست و مداخلات سبک زندگی چه هستند؟
نقرس یک شکل بسیار شایع از التهاب دردناک مفصل (آرتریت)، ناشی از تشکیل کریستال‌های اوره درون یا اطراف مفاصل است. التهاب می‌تواند منجر به درد، قرمزی و تورم مفاصل آسیب‌دیده شود که لمس یا حرکت منطقه را دشوار می‌سازد. برخی از دلایلی که افراد دچار نقرس می‌شوند عبارتند از آرایش ژنتیکی آنها، اضافه وزن، مصرف داروهای خاص (به عنوان مثال دیورتیک‌ها)، نارسایی عملکرد کلیه و عادات سبک زندگی مانند نوشیدن مقادیر بیش از حد الکل و نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر.
اگر چه داروها درمان اصلی نقرس هستند، با توجه به ارتباط شناخته شده بین برخی از عوامل خطرساز مشخص سبک زندگی و ابتلا به نقرس، تغییرات سبک زندگی مانند از دست دادن اضافه وزن، ترک سیگار، ورزش بیشتر، نوشیدن بیشتر قهوه و محصولات لبنی، و مصرف کمتر نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر، مشروبات الکلی، گوشت و غذاهای دریایی معمولا به افراد مبتلا به نقرس مزمن توصیه می‌شود.
بهترین برآورد از اینکه چه اتفاقی برای افراد مبتلا به نقرسی می‌افتد که پودر شیر بدون چربی غنی‌شده مصرف می‌کنند:
حملات نقرس
افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، در سه ماه 0.21 مورد حمله کمتر نقرس در هر ماه (یا 2.5 مورد حمله کمتر نقرس در سال) داشتند.
- افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، 0.49 مورد حمله نقرس در هر ماه (یا 6 حمله نقرس در سال) داشتند.
- افرادی که پودر شیر بدون چربی استاندارد یا لاکتوز مصرف کردند، 0.70 مورد حمله نقرس در هر ماه (یا 8 حمله نقرس در سال) داشتند.
خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی
4 نفر بیشتر در هر 100 نفر مصرف کننده پودر شیر بدون چربی غنی شده، مصرف مکمل را در 3 ماه قطع کردند (4% تغییر مطلق بیشتر در خروج از مطالعه، از 10% کمتر تا 18% بیشتر).
- 18 نفر از هر 100 نفر مصرف پودر شیر بدون چربی غنی شده را متوقف کردند.
- 14 نفر از هر 100 نفر مصرف پودر شیر بدون چربی استاندارد یا لاکتوز را متوقف کردند.
درد (نمره پایین‌تر به معنای درد کمتر است)
افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، درد خود را در یک مقیاس درد 0 تا 10 نقطه‌ای، 1 نقطه پایین‌تر در سه ماه رتبه‌بندی کردند (10% بهبودی مطلق؛ 20% تا 1% بهبودی).
- افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، درد خود را در مقیاس 0 تا 10 نقطه‌ای، 0.67 نقطه رتبه‌بندی کردند.
- افرادی که پودر شیر بدون چربی استاندارد یا لاکتوز مصرف کردند، درد خود را در مقیاس 0 تا 10 نقطه‌ای، 1.7 نقطه رتبه‌بندی کردند.
عملکرد فیزیکی (نمره پایین‌تر به معنای عملکرد بهتر است)
افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، عملکرد خود را در مقیاس 0 تا 3 نقطه‌ای، در سه ماه، 0.03 نقطه بهتر (0.14 بهتر تا 0.08 بدتر) رتبه‌بندی کردند (1% بهبودی مطلق؛ 5% بهبودی تا 3% وخامت).
- افرادی که پودر شیر بدون چربی غنی شده مصرف کردند، عملکرد خود را در مقیاس 0 تا 3 نقطه‌ای، 0.08 نقطه رتبه‌بندی کردند.
- افرادی که پودر شیر بدون چربی استاندارد یا لاکتوز مصرف کردند، درد خود را در مقیاس 0 تا 3 نقطه‌ای، 0.11 نقطه رتبه‌بندی کردند.
عوارض جانبی جدی
1 نفر بیشتر در هر 100 نفر مصرف کننده پودر شیر بدون چربی غنی شده، یک عارضه جانبی جدی را گزارش کرد.
- 5 نفر در هر 100 نفر مصرف کننده پودر شیر بدون چربی غنی شده، دچار یک عارضه جانبی جدی شدند.
- 4 نفر در هر 100 نفر مصرف کننده پودر شیر بدون چربی استاندارد یا لاکتوز، دچار یک عارضه جانبی جدی شدند.
در حالی که شواهد خوبی از مطالعات مشاهده‌ای درباره ارتباط بین عوامل خطرساز مختلف سبک زندگی و ابتلا به نقرس وجود دارد، کمبود شواهدی با کیفیت بالا برگرفته از کارآزمایی‌های تصادفیسازی و کنترل شده برای حمایت یا رد استفاده از اصلاحات سبک زندگی برای بهبود پیامدها در افراد مبتلا به نقرس مزمن وجود دارد.
اگر چه مداخلات سبک زندگی معمولا در مدیریت بیماران مبتلا به نقرس مزمن توصیه می‌شوند، شواهد به دست آمده از داده‌های کارآزمایی در مورد منافع و ایمنی آنها قبلا در یک مرور سیستماتیک مورد بررسی قرار نگرفته است.
هدف از این مرور سیستماتیک، ارزیابی منافع و ایمنی مداخلات سبک زندگی برای درمان افراد مبتلا به نقرس مزمن بود.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE و Embase را برای یافتن مطالعات، تا 5 اپریل 2013 جست‌وجو کردیم. ما همچنین چکیده مقالات کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) و لیگ اروپایی علیه روماتیسم (EULAR) را جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات وارد شده را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
مطالعاتی که کارآزمایی‌های کنترل شده و تصادفیسازی و شبه-تصادفیسازی شده (RCTs یا CCTs) بوده و مداخلات سبک زندگی را با درمان دیگری (فعال یا دارونما (placebo)) در بیماران مبتلا به نقرس مزمن مقایسه کردند، در این مرور وارد شدند. پیامدهای موردنظر ما عبارت بودند از تغییر در فراوانی حملات نقرس، درد مفاصل، سطوح اوره سرم، اندازه توفوس (tophus)، عملکرد، کیفیت زندگی و عوارض جانبی.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم از روش‌های پیشنهادی سازمان همکاری کاکرین برای انتخاب، ارزیابی، گردآوری داده و سنتز مطالعات استفاده کردند. ما کیفیت بدنه شواهد مربوط به هر پیامد را با استفاده از رویکرد GRADE ارزیابی کردیم.
فقط یک مطالعه (120 شرکت‌کننده)، با خطر متوسط سوگیری، در این مرور وارد شد. بیماران برای دریافت یکی از این سه مداخله: پودر شیر بدون چربی (SMP) غنی شده با گلیکوماکروپپتید (GMP) و G600؛ SMP غنی نشده یا پودر لاکتوز، در یک دوره بیش از سه ماهه، تصادفیسازی شدند. فراوانی حملات نقرس حاد، که بر اساس تعداد عودهای بیماری در هر ماه اندازه‌گیری شده بود، در هر سه گروه در طول دوره سه ماهه مطالعه کاهش یافت. شواهدی با کیفیت پایین نشان دادند که هیچ تفاوتی بین گروه SMP/GMP/G600 و گروه‌های کنترل ترکیبی (SMP و پودر لاکتوز) در سه ماه وجود نداشت (تفاوت میانگین (MD): 0.21-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.76- تا 0.34). هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها از نظر خروج از مطالعه به علت عوارض جانبی (خطر نسبی (RR): 1.27؛ 95% CI؛ 0.53 تا 3.03)، و عوارض جانبی جدی منجر به بستری شدن در بیمارستان (2/40 در گروه SMP/GMP/G600 در برابر 3/80 در گروه کنترل؛ RR: 1.33؛ 95% CI؛ 0.23 تا 7.66) وجود نداشت. عوارض جانبی گوارشی، شایع‌ترین عوارض گزارش شده بودند. درد ناشی از عود نقرس که توسط خود بیمار گزارش و در مقیاس 10 نقطه‌ای Likert اندازه‌گیری شد، در گروه SMP/GMP/G600 در مقایسه با گروه کنترل بهبودی بیشتری داشت (MD: -1.03؛ 95% CI؛ 1.96- تا 0.10-)، معادل 10% تفاوت مطلق (تفاوت خطر (risk difference) مطلق: 0.10-؛ 95% CI؛ 0.20- تا 0.01-). بعید به نظر می‌رسد که این بهبودی دارای اهمیت بالینی باشد. هیچ تفاوت معنی‌داری از نظر عملکرد فیزیکی بین گروه SMP/GMP/G600 و گروه‌های کنترل در سه ماه پیگیری وجود نداشت (MD: -0.03؛ 95% CI؛ 0.14- تا 0.08). در اين مطالعه، عود توفوس و نرمال شدن اوره سرم گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.