انتقال خون اغلب با احتباس آب پیچیده و عارضه‌دار می‌شود، که ممکن است عملکرد ریه، عملکرد قلب و/یا عملکرد کلیه را بدتر کند. دیورتیک‌های لوپ (loop diuretic)، داروهایی که آب بدن را با دفع بیشتر ادرار از کلیه‌ها کاهش می‌دهند، از احتباس آب پیشگیری می‌کنند. بر این اساس، بسیاری از پزشکان استفاده پیشگیرانه را از دیورتیک‌های لوپ برای دریافت‌کنندگان انتقال خون در نظر می‌گیرند.
هدف از انجام مرور، آن بود که بدانیم استفاده پیشگیرانه از دیورتیک‌های لوپ در دریافت‌کنندگان انتقال خون از عوارض ترانسفیوژن خون پیشگیری می‌کند یا خیر. مرور ما، با حضور چهار مطالعه و 100 شرکت‌کننده، نشان داد که شواهدی با کیفیت بالا در مورد فواید یا مضرات مرتبط بالینی با استفاده از دیورتیک‌های لوپ برای پیشگیری از بروز عوارض ناشی از انتقال خون وجود ندارد.
برای تعیین اینکه استفاده پیشگیرانه از دیورتیک‌های لوپ در افرادی که تحت تزریق خون قرار می‌گیرند، از عوارض بالینی مهم مرتبط با انتقال خون پیشگیری می‌کند یا خیر، شواهد کافی وجود نداشت. با توجه به استفاده مداوم از دیورتیک‌های لوپ پیشگیرانه در طول پروسه انتقال خون، و از آنجایی که این مرور فقدان شواهدی را برای توجیه این کار برجسته می‌کند، انجام RCTهایی با روش انجام خوب مورد نیاز است. با توجه به مرگ‌ومیر بالا، عوارض شدید و افزایش بروز اضافه بار گردش خون مرتبط با انتقال خون، تعیین کاربرد درمانی دیورتیک‌های لوپ پیش از ترانسفیوژن یک نیاز فوری است.
انتقال خون با عوارض و مرگ‌ومیر قابل توجهی همراه است. تجویز پیشگیرانه دیورتیک‌های لوپ (loop diuretic) (فوروزماید (furosemide)، بومتانید (bumetanide)، اتاکرینیک اسید (ethacrynic acid)، یا تورسماید (torsemide)) عمل رایجی است، به ویژه میان افرادی که در معرض خطر اضافه بار (overload) گردش خون، ادم ریوی یا هر دو قرار دارند.
این مرور با هدف تعیین اینکه تجویز پیشگیرانه دیورتیک‌های لوپ (فوروزماید، بومتانید، اتاکرینیک اسید یا تورسماید) مزیت درمانی (یعنی، نسبت مطلوب مزیت به خطر) را در بزرگسالان و کودکان دریافت‌کننده هر گونه تزریق فرآورده‌های خونی در مقابل دارونما (placebo)، عدم درمان، یا اقدامات کلی محدودیت مایعات، ایجاد می‌کند یا خیر، انجام شد.
از طریق برقراری ارتباط با هماهنگ‌کننده جست‌وجوی کارآزمایی‌ها و با استفاده از واژگان و اصطلاحات جست‌وجوی مرتبط با این مرور، پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه در کاکرین را تا تاریخ 13 ژانویه 2015 جست‌وجو کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی برای ورود در نظر گرفته شدند که یک دیورتیک لوپ را در بیماران دریافت‌کننده هرگونه انتقال خون، ارزیابی کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کیفیت مطالعه را بررسی و داده‌ها را استخراج کردند. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفته شد. نتایج در قالب خطرات نسبی (RR) و 95% فواصل اطمینان (CI) آنها برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome)، و تفاوت میانگین (MD) و 95% CI آن برای پیامدهای پیوسته (continuous outcome) بیان شدند. میانگین اندازه تاثیرگذاری (effect size) مداخله با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) محاسبه شد.
تعداد چهار مطالعه را با مشارکت 100 شرکت‌کننده وارد کردیم. فوروزماید تنها دیورتیکی بود که در هر چهار مطالعه مورد بررسی قرار گرفت.
هیچ یک از مطالعات واردشده، پیامدهای مهم بالینی ذکر شده را در پروتکل ارزیابی نکردند. مطالعات بر نشانگرهای مختلف عملکرد تنفسی متمرکز شدند. در یک مطالعه بهبودی در کسر اکسیژن هوای دم (fraction of inspired oxygen) (به نفع فوروزماید) مشاهده شد. بهبودی در فشار گوه مویرگی ریوی (pulmonary capillary wedge pressure) (به نفع فوروزماید) در دو مطالعه گزارش شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.