آسم یک بیماری شایع است که در آن التهاب و باریک شدن لوله‌های جریان هوا ممکن است نشانه‌های متناوبی را ایجاد کند که احتمالا فعالیت‌های زندگی روزمره را محدود می‌کند. برخی از بزرگسالان معتقدند که ورزش می‌تواند باعث حمله آسم شود. با این حال، تحقیقات خلاف این را نشان داده‌اند - بزرگسالانی که ورزش می‌کنند ممکن است شانس کمتری برای حمله آسم داشته باشند و ورزش‌های آبی می‌توانند مفیدتر از ورزش در خشکی باشند. در این مرور، هدف ما ارزیابی تاثیر و بی‌خطری انجام ورزش‌های آبی (water-based exercise) برای بزرگسالان مبتلا به آسم بود.
ما در مجموع سه مطالعه را یافتیم که شامل 136 شرکت‌کننده با میانگین سنی بین 33 و 36 سال و مبتلا به آسم کاملا کنترل‌شده بودند. آنها سه تا پنج بار در هفته به مدت 40 تا 60 دقیقه تحت ورزش‌های آبی قرار گرفتند؛ این برنامه در دو مطالعه 10 تا 24 هفته، و در یک مطالعه فقط یک روز به طول انجامید.
ما داده‌های گزارش‌شده را در مورد کیفیت زندگی، نشانه‌های عمومی آسم یا تشدید آسم، اندازه‌گیری عملکرد ریه (FEV
1
، حجم بازدمی اجباری ریه در اولین ثانیه هوای بازدمی) و عوارض جانبی در نظر گرفتیم. سطح کیفیت شواهد به دلیل مسائل مربوط به انتخاب شرکت‌کنندگان، تعداد کم شرکت‌کنندگان، تفاوت‌ها در مدت و شدت ورزش و تفاوت در سطوح آسم، بسیار پائین است. اغلب نقطه پایانی (endpoint) جایگزین، به جای پیامدهای مهم برای بیمار اندازه‌گیری شدند.
به‌طور خلاصه، برای کشف تاثیر و بی‌خطری ورزش‌های آبی برای بزرگسالان مبتلا به آسم، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است. کیفیت شواهد به دلیل مسائل مربوط به انتخاب شرکت‌کنندگان، تفاوت‌ها در مدت و شدت ورزش و تفاوت در سطوح آسم بسیار پائین است؛ نقاط پایانی جایگزین به جای پیامدهای مهم برای بیمار اندازه‌گیری شدند.
این خلاصه به زبان ساده تا 13 می 2014 به‌روز است.
تعداد کم شرکت‌کنندگان در سه مطالعه واردشده، وجود ناهمگونی بالینی و روش‌شناسی و خطر سوگیری بالا بدان معنی است که قادر به ارزیابی جایگاه ورزش‌های آبی در مدیریت بالینی آسم نیستیم. برای ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) ورزش‌های آبی در بزرگسالان مبتلا به آسم، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مورد نیاز است. برای تحقیقات آینده، دقت روش‌شناسی بیشتری را پیشنهاد می‌کنیم (انتخاب شرکت‌کننده، کورسازی (blinding) ارزیابان پیامد ، گزارش تمام پیامدها تحلیل‌شده و ثبت پروتکل مطالعه).
آسم یک بیماری شایع است که با التهاب راه هوایی و باریک شدن راه هوایی مشخص می‌شود، که می‌تواند منجر به نشانه‌های متناوب خس‌خس سینه، سرفه و گرفتگی قفسه سینه شده، و احتمالا فعالیت‌های روزمره را محدود می‌کند. اعتقاد بر این است که ورزش‌های آبی (water-based exercise) از طریق هوای بدون آلاینده، رطوبت و تاثیرات ورزش بر عملکرد بدنی، برای افراد مبتلا به آسم مزیت دارند.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) ورزش‌های آبی برای بزرگسالان مبتلا به آسم.
پایگاه ثبت تخصصی گروه راه‌های هوایی در کاکرین (CAGR)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL)؛ پایگاه اطلاعات طب مکمل و وابسته (Allied and Complementary Medicine Database; AMED)؛ PsycINFO؛ بانک اطلاعاتی اطلاعات علوم سلامت آمریکای لاتین و کارائیب (LILACS)، پایگاه شواهد فیزیوتراپی (PEDro)، سیستم اطلاعات در مورد منابع علمی خاکستری (grey literature) در اروپا (SIGLE) و Google Scholar در 13 می 2014 جست‌وجو کردیم. ما پایگاه‌های ثبت‌های کارآزمایی بالینی در حال انجام و خلاصه‌مقالات جلسات انجمن قفسه سینه آمریکا (ATS)، انجمن تنفسی اروپا (ERS) و انجمن قفسه سینه بریتانیا (BTS) را به‌طور دستی جست‌وجو کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را از بزرگسالان مبتلا به آسم وارد کردیم که گروه ورزش‌های آبی را در مقابل یک یا چند گروه زیر مقایسه کردند: مراقبت‌های معمول، ورزش‌های زمینی (land-based exercise)، عدم انجام ورزش.
دو نویسنده مرور (AJG؛ VS) به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از مطالعات اولیه با استفاده از فرم استانداردی که برای این منظور تهیه شد، استخراج کردند که شامل روش‌ها، شرکت‌کنندگان، مداخلات و پیامدها است. برای به دست آوردن داده‌های بیشتر با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم. داده‌ها توسط یک نویسنده مرور استخراج شده و توسط نویسنده دوم مرور دوباره کنترل شدند.
در این مرور سیستماتیک، یک ترکیب روایتی (narrative) را از شواهد موجود از سه مطالعه کوچک شامل 136 شرکت‌کننده بزرگسال ارائه می‌کنیم. همه مطالعات دارای خطر بالای سوگیری (bias) بودند. به دلیل وجود ناهمگونی (heterogeneity) در روش‌شناسی (methodology) و مداخلات بین مطالعات واردشده، انجام هیچ متاآنالیزی امکان‌پذیر نبود. پیامدهای اولیه کیفیت زندگی و تشدیدهای حملات آسم منجر به استفاده از استروئیدها، توسط این مطالعات گزارش نشدند. برای تشدید حملات که منجر به مراجعه به مرکز سلامت/بیمارستان شد، عدم اطمینان گسترده بود زیرا تعداد بسیار کمی از رویدادها گزارش شدند (در یک مطالعه منفرد). نشانه‌های پیامدها ثانویه، یعنی عملکرد ریه، تغییرات در دارو درمانی و عوارض جانبی، در صورت وجود، برای هر مطالعه شرح داده شدند. کیفیت کلی مطالعات بسیار پائین بود، و هیچ تفاوت بارزی میان ورزش‌های آبی و درمان‌های مقایسه‌کننده مشاهده نشد. بنابراین، در مورد تاثیرات ورزش‌های آبی برای بزرگسالان مبتلا به آسم بسیار نامطمئن هستیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.