این مطالعه مروری شامل 18 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (14 کارآزمایی جدید در این نسخه) است که در 26 مقاله گزارش شده‌ و شامل 928 کودک و نوجوان مبتلا به RAP در سنین 6 تا 18 سال هستند. مداخلات به چهار نوع از درمان روانی‌اجتماعی دسته‌بندی شدند: درمان شناختی رفتاری (cognitive behavioural therapy; CBT)، هیپنوتراپی (hypnotherapy) (شامل تصویرسازی (guided imagery))، یوگا، و خود-افشایی نوشتاری (written self-disclosure). مطالعات در آمریکا، استرالیا، کانادا، هلند، آلمان، و برزیل انجام شدند. اکثر مطالعات کوچک و کوتاه‌-مدت بودند؛ فقط دو مطالعه بیش از 100 شرکت‌کننده داشتند، و فقط پنج مطالعه دارای دوره پیگیری بیش از شش ماه بودند. حجم نمونه کوچک و درجه خطر سوگیری تشخیص و عملکرد موجود در بسیاری از مطالعات باعث شد کیفیت کلی شواهد برای همه پیامدها، در سطح پائین تا بسیار پائین در نظر گرفته شود.

برای CBT در مقایسه با کنترل، شواهدی را از موفقیت درمان پس از اعمال مداخله پیدا کردیم (نسبت شانس (OR): 5.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.18 تا 27.32؛ Z = 2.16؛ P = 0.03؛ 4 مطالعه؛ 175 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، اما هیچ شواهدی از موفقیت درمانی در پیگیری میان‌-مدت (OR: 3.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 10.16؛ Z = 1.85؛ P = 0.06؛ 3 مطالعه؛ 139 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) یا پیگیری طولانی‌-مدت (OR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.50 تا 3.33؛ Z = 0.53؛ P = 0.60؛ 2 مطالعه؛ 120 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) دیده نشد. هیچ شواهدی را از اثرات مداخله بر امتیازهای شدت درد پس از مداخله (تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.33-؛ 95% CI؛ 0.74- تا 0.08-؛ 7 مطالعه؛ 405 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین)، یا در دوره پیگیری میان‌-مدت (SMD: -0.32؛ 95% CI؛ 0.85- تا 0.20؛ 4 مطالعه؛ 301 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) پیدا نکردیم.

برای مقایسه هیپنوتراپی (شامل مطالعات تصویرسازی) با کنترل، شواهدی را از موفقیت درمانی بیشتر پس از مداخله (OR: 6.78؛ 95% CI؛ 2.41 تا 19.07؛ Z = 3.63؛ P = 0.0003؛ 4 مطالعه؛ 146 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) و نیز کاهش در شدت درد (SMD: -1.01؛ 95% CI؛ 1.41- تا 0.61-؛ Z = 4.97؛ P < 0.00001؛ 4 مطالعه؛ 146 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) و تکرار درد (SMD: -1.28؛ 95% CI؛ 1.84- تا 0.72-؛ Z = 4.48؛ P <0.00001؛ 4 مطالعه؛ 146 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین) پیدا کردیم. فقط مطالعه تاثیر طولانی‌-مدت، منفعت مداومی را از هیپنوتراپی در مقایسه با مراقبت معمول پس از پنج سال نشان داد، موفقیت درمانی 68% در مقایسه با موفقیت درمانی 20% برای گروه کنترل (P = 0.005) گزارش شد.

برای درمان یوگا در مقایسه با کنترل، هیچ شواهدی از اثربخشی مداخله بر کاهش شدت درد پس از مداخله به دست نیامد (SMD: -0.31؛ 95% CI؛ 0.67- تا 0.05؛ Z = 1.69؛ P = 0.09؛ 3 مطالعه؛ 122 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین).

تنها مطالعه خود-افشایی نوشتاری هیچ منفعتی را برای درد گزارش نکرد.

در آنالیزهای تجمعی هیچ شواهدی از تاثیر برای هر نوعی از مداخله بر پیامدهای ثانویه عملکرد در مدرسه، عملکرد اجتماعی یا روانی، و کیفیت زندگی روزمره وجود نداشت.

هیچ عارضه جانبی از مداخلات گزارش‌ شده دیده نشد.