سردردهای نوع تنشی (tension-type headache; TTH) اپیزودیک عودکننده، به معنای داشتن یک تا 14 اپیزود سردرد در ماه است. این وضعیت باعث ناتوانی زیادی شده، و افراد را از تمرکز و کار درست باز می‌دارد. هنگامی که سردرد رخ می‌دهد، درد معمولا با گذشت زمان از بین می‌رود.
ایبوپروفن، دارویی است پُر-کاربرد که به عنوان مسکّن به کار رفته و در بیشتر نقاط دنیا بدون نسخه پزشک (over-the-counter) قابل تهیه است. دوز معمول آن، 400 میلی‌گرم به صورت خوراکی است.
متون علمی مربوطه را در ژانویه 2015 جست‌وجو کرده و 12مطالعه را با 3094 شرکت‌کننده یافتیم. از این تعداد، حدود 1800 مورد در گروه مقایسه میان ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی و دارونما قرار گرفتند. دیگر مطالعات، شامل دوزهای کمتر ایبوپروفن یا انواع مختلف ایبوپروفن، یا در مقایسه با دیگر داروهای فعال بودند.
پیامد مورد نظر انجمن بین‌المللی سردرد (IHS)، رسیدن به وضعیت بی‌دردی پس از دو ساعت است. این پیامد، توسط 23 نفر از 100 نفری که ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی را مصرف کردند، و در 16 نفر از 100 نفری که با دارونما درمان شدند، گزارش شد. نتیجه دارای اهمیت آماری بود، اما فقط 7 نفر (23 منهای 16) از 100 نفر، به‌طور خاص از ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی سود بردند.
IHS همچنین طیف وسیعی را از پیامدهای دیگر پیشنهاد می‌کند، اما تعداد کمی از آنها هم‌سو و سازگار - به اندازه کافی برای استفاده - گزارش شدند. افراد مبتلا به درد، برای پیامد دردی که وخیم‌تر از درد خفیف نیست، ارزش قائل هستند، اما این پیامد در هیچ مطالعه‌ای گزارش نشد.
حدود 4 نفر از هر 100 نفری که ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی مصرف کردند، عوارض جانبی با ایبوپروفن، مشابه دارونما، داشتند. هیچ موردی از عوارض جانبی جدی وجود نداشت.
پرسش‌هایی در مورد نحوه انجام مطالعات مربوط به این نوع از سردردها وجود دارد. این پرسش‌ها شامل نوع افراد انتخاب‌شده برای این مطالعات، و نوع پیامدهای گزارش‌شده بودند. این محدودیت‌ها، سودمندی نتایج را به ویژه در افرادی که یک سردرد گهگاه داشتند، کاهش دادند.
مصرف ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی، از نظر ایجاد بی‌دردی طی 2 ساعت برای تعداد کمی از افراد مبتلا به سردرد نوع تنشی اپیزودیک متناوب که سردرد حاد با درد اولیه متوسط یا شدید دارند، مزایای مهمی دارد. هیچ اطلاعاتی در مورد مزایای کمتر از تجربه دردی که شدت بیشتری از درد خفیف نداشته باشد، در 2 ساعت وجود ندارد.
سردردهای نوع تنشی (tension-type headache; TTH)، حدودا یک نفر را از هر پنج نفر در دنیا درگیر می‌کند. این نوع سردرد، به انواع مختلف TTH اپیزودیک نامتناوب (کمتر از یک سردرد در ماه)، TTH اپیزودیک متناوب (1 تا 14 سردرد در ماه)، و TTH مزمن (15 سردرد یا بیشتر در هر ماه) تقسیم می‌شود. ایبوپروفن، یکی از آنالژزیک‌هایی است که برای درمان حاد سردردها در TTH اپیزودیک متناوب توصیه می‌شود.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) ایبوپروفن خوراکی در درمان TTH اپیزودیک حاد در بزرگسالان.
ما CENTRAL (کتابخانه کاکرین)، MEDLINE؛ EMBASE و بانک اطلاعاتی داخلی خود را تا ژانویه 2015 جست‌وجو کردیم. مطالعات منتشر نشده را نیز با درخواست از افراد رابط و جست‌وجو در پایگاه‌های آنلاین ثبت کارآزمایی بالینی و وب‌سایت شرکت‌ها، بررسی کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی شده و کنترل شده با دارونما (با طراحی گروه-موازی یا متقاطع) را وارد کردیم که ایبوپروفن خوراکی را برای تسکین علامتی یک اپیزود حاد TTH به کار بردند. مطالعات می‌بایست آینده‌نگر بوده و حداقل 10 شرکت‌کننده در هر بازوی درمان حضور داشتند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، مطالعات را برای ورود ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند. برای محاسبه خطر نسبی (RR) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان جهت حصول یک پیامد مثبت بیشتر (NNT) یا تعداد افراد مورد نیاز برای درمان جهت حصول یک پیامد مضر بیشتر (NNH) برای ایبوپروفن خوراکی در مقایسه با دارونما، برای طیفی از پیامدها، غالبا آنها که توسط انجمن بین‌المللی سردرد (IHS) توصیه شده بودند، تعداد شرکت‌کنندگانی مورد استفاده قرار گرفتند که به هر پیامد مورد نظر دست یافتند.
تعداد 12 مطالعه را وارد مرور کردیم که شامل بزرگسالان مبتلا به TTH اپیزودیک متناوب بودند. نه مطالعه از معیارهای تشخیصی IHS استفاده کردند، اما دو مورد طبقه‌بندی قدیمی‌تر Ad Hoc Committee را به کار بردند، و دیگری معیارهای تشخیصی خود را توصیف نکرد، اما شرکت‌کنندگان مبتلا به میگرن را کنار گذاشت. در حالی که 3094 بیمار مبتلا به TTH در این مطالعات شرکت کردند، اعداد موجود برای هر شکلی از تجزیهوتحلیل کمتر از این بود؛ دارونما توسط 733 نفر، ایبوپروفن استاندارد 200 میلی‌گرمی توسط 127 نفر، ایبوپروفن استاندارد 400 میلی‌گرمی توسط 892 نفر، و ایبوپروفن سریع‌الاثر 400 میلی‌گرمی توسط 230 نفر مصرف شدند. شرکت‌کنندگان، در شروع درمان درد متوسط یا شدید داشتند. دیگر شرکت‌کنندگان یا در مطالعاتی حضور داشتند که پیامدهایی را که می‌توانستیم آنالیز کنیم گزارش نکردند، یا یکی از چندین گروه مقایسه فعال در مطالعات منفرد به آنها داده شد.
برای پیامد ترجیحی IHS، یعنی رسیدن به وضعیت بی‌دردی طی 2 ساعت، NNT برای ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی (همه فرمولاسیون‌ها) در مقایسه با دارونما، در چهار مطالعه، برابر با 14 (95% فاصله اطمینان (CI): 8.4 تا 47) بود، بدون تفاوت معنا‌دار نسبت به دارونما طی 1 ساعت (شواهد با کیفیت متوسط). NNT در سه مطالعه برای ارزیابی کلی «بسیار خوب» یا «عالی» به میزان 5.9 (4.2 تا 9.5) بود (شواهد با کیفیت متوسط). هیچ مطالعه‌ای تعداد شرکت‌کنندگانی را گزارش نکرد که طی 1 یا 2 ساعت با دردی بدتر از درد خفیف دست‌وپنجه نرم می‌کردند. استفاده از داروی نجات با ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی، کمتر از دارونما بود، با تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای پیشگیری از بروز یک رویداد (NNTp) معادل 8.9 (5.6 تا 21) در دو مطالعه (شواهد با کیفیت پائین).
عوارض جانبی میان ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی و دارونما تفاوتی نداشت؛ RR برابر با 1.1 (0.64 تا 1.7) (شواهد با کیفیت بالا). موردی از بروز عوارض جانبی جدی گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.