سوال مطالعه مروری
آیا تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده (شیر نیمه-هضم شده و هورمون‌های روده که از لوله تغذیه خارج می‌شوند) در نوزادان نارس، روند رشد نوزاد را بدون ایجاد مشکل در تغذیه افزایش می‌دهد؟
پیام‌های کلیدی
• شواهد محدودی نشان می‌دهد که تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده در نوزادان نارس ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر پیامدهای مهمی مانند موارد زیر داشته باشد:
• بروز بیماری شدید روده‌ای که باعث آسیب و مرگ بافت روده شده و ممکن است منجر به ایجاد سوراخ در روده نوزاد نارس شود (انتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis))؛
• زمان لازم برای به دست آوردن مجدد وزن هنگام تولد؛
• زمان لازم تا ایجاد تغذیه کامل روده‌ای (مصرف شیر به صورت خوراکی یا از طریق لوله درون معده یا روده کوچک)؛
• تعداد روزهای تغذیه کامل تزریقی (تغذیه وریدی)؛ و
• مرگ پیش از ترخیص از بیمارستان.
• شواهد موجود برای ارزیابی مزایای بالقوه، هم‌چنین خطرات احتمالی تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده در نوزادان نارس کافی نیست.
پیشینه
پایش مواد آسپیره شده از معده نوزادان نارس و دریافت کننده تغذیه با لوله، یک روش معمول است. تغذیه با لوله (tube feeding) به این معنی است که نوزاد از طریق یک لوله نرم کوچک که در بینی یا دهان او قرار می‌گیرد، تغذیه شده و غذا از گلو و مری به سمت معده می‌رود. مواد آسپیره شده از معده نوزاد برای شناسایی عدم تحمل خوراک احتمالی (مشکل در هضم غذاها) و انتروکولیت نکروزان کنترل می‌شود. هیچ اجماع‌نظری در مورد تغذیه مجدد یا دور ریختن مواد آسپیره شده از معده وجود ندارد. تغذیه مجدد این مواد ممکن است جایگزین شیر نیمه هضم شده و هورمون‌های روده‌ای شود که برای بلوغ روده ضروری هستند. با این حال، تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده غیر طبیعی ممکن است منجر به بروز استفراغ، انتروکولیت نکروزان، یا عفونت شود. ما به دنبال شواهد حاصل از کارآزمایی‌های بالینی بودیم که مفید یا مضر بودن تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده را در نوزادان نارس ارزیابی کردند.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
ما می‌خواستیم بدانیم که تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده به نوزادان نارس کمک می‌کند یا به آنها آسیب می‌رساند.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که تغذیه مجدد را با مواد آسپیره شده از معده در نوزادان نارس بررسی کردند. نتایج مطالعات را مقایسه و خلاصه کردیم. میزان اطمینان خود را به شواهد، بر اساس عواملی مانند روش انجام و حجم نمونه مطالعه، ارزیابی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
فقط یک مطالعه کوچک را با 72 نوزاد نارس پیدا کردیم که این سوال را بررسی کرد. تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر پیامدهای مهمی نظیر بروز انتروکولیت نکروزان، مرگ نوزاد پیش از ترخیص، زمان لازم تا ایجاد تغذیه کامل، تعداد کل روزهای تغذیه تزریقی، و افزایش وزن در بیمارستان داشته باشد. در مورد دیگر پیامدها هیچ اطلاعاتی به دست نیامد.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
پیش از اینکه بتوانیم تشخیص دهیم تغذیه مجدد با مواد آسپیره شده از معده برای نوزادان نارس مفید است یا مضر، به انجام مطالعات بیشتری نیاز است.
این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
این جست‌وجو تا فوریه 2022 به‌روز است.
فقط داده‌های محدودی را از یک کارآزمایی کوچک کورسازی نشده درباره اثربخشی و بی‌خطری تغذیه مجدد از مواد باقی‌مانده معده در نوزادان نارس یافتیم. شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد که تغذیه مجدد با مواد باقی‌مانده معده ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر پیامدهای بالینی مهم مانند بروز انتروکولیت نکروزان، مورتالیتی به هر علتی پیش از ترخیص از بیمارستان، زمان لازم تا برقراری تغذیه روده‌ای، تعداد کل روزهای نیاز به تغذیه تزریقی، و وزن‌گیری در بیمارستان داشته باشد. برای ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری تغذیه مجدد با مواد باقی‌مانده معده در نوزادان نارس با قطعیت کافی شواهد برای آگاهی از سیاست و بالین، انجام یک RCT بزرگ مورد نیاز است.
پایش روتین حجم مواد باقی‌مانده در معده نوزادان نارس که لوله تغذیه دارند، اقدام بالینی رایجی در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان است که از آن برای راهنمایی چگونگی آغاز و پیشرفت تغذیه روده‌ای استفاده می‌شود. در مورد تغذیه مجدد یا دور ریختن باقی‌مانده‌های آسپیره شده معده، اجماع نظر کمی وجود دارد. در حالی که تغذیه مجدد با مواد باقی‌مانده از معده ممکن است به روند هضم کمک کرده و با جایگزینی شیر نیمه-هضم شده، آنزیم‌های گوارشی، هورمون‌ها و مواد مغذی، به هضم کمک کرده و تحرک و بلوغ دستگاه گوارش را تقویت کند، مواد باقی‌مانده غیر طبیعی می‌توانند منجر به استفراغ، انتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis)، یا سپسیس (sepsis) شود.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) تغذیه مجدد در مقایسه با دور ریختن مواد باقی‌مانده در معده نوزادان نارس.
جست‌وجوها در فوریه 2022 در Cochrane CENTRAL از طریق CRS؛ Ovid MEDLINE و Embase و CINAHL انجام شدند. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTها جست‌وجو کردیم.
RCTهایی را انتخاب کردیم که تغذیه مجدد را در مقابل دور ریختن باقی‌مانده‌های معده در نوزادان نارس مقایسه کردند.
نویسندگان مرور، واجد شرایط بودن کارآزمایی و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و داده‌ها را در دو نسخه استخراج کردند. تاثیرات درمان را در کارآزمایی‌های مجزا آنالیز کرده و خطر نسبی (RR) را برای داده‌های دو حالتی (dichotomous) و تفاوت میانگین (MD) را برای داده‌های پیوسته (continuous data)، با 95% فواصل اطمینان (CIs) متناظر آنها، گزارش کردیم. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای ارزیابی قطعیت شواهد استفاده کردیم.
یک کارآزمایی واجد شرایط را یافتیم که 72 نوزادان نارس را وارد کرد. این کارآزمایی کورسازی نشده بود، در عوض کیفیت روش‌شناسی (methodology) خوبی داشت.
تغذیه مجدد مواد باقی‌مانده در معده ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر زمان لازم برای به دست آوردن مجدد وزن هنگام تولد (MD؛ 0.40 روز؛ 95% CI؛ 2.89- تا 3.69؛ 59 نوزاد، شواهد با قطعیت پائین)، خطر بروز انتروکولیت نکروزان مرحله ≥ 2 یا سوراخ شدن خودبه‌خودی روده (RR: 0.71؛ 95% CI؛ 0.25 تا 2.04؛ 72 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین)، مورتالیتی به هر علتی (all-cause mortality) پیش از ترخیص از بیمارستان (RR: 0.50؛ 95% CI؛ 0.14 تا 1.85؛ 72 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین)، زمان لازم تا تثبیت ایجاد تغذیه روده‌ای ≥ 120 میلی‌لیتر/کیلوگرم/روز (MD؛ 1.30- روز؛ 95% CI؛ 2.93- تا 0.33؛ 59 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین)، تعداد کل روزهای سپری شده با تغذیه تزریقی (MD؛ 0.30- روز؛ 95% CI؛ 2.07- تا 1.47؛ 59 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین)، و خطر محدودیت رشد خارج رحمی هنگام ترخیص (RR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.38 تا 4.34؛ 59 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین) داشته باشد. در مورد تاثیر تغذیه مجدد با مواد باقی‌مانده معده بر تعداد دفعات قطع غذا که ≥ 12 ساعت طول بکشند، مطمئن نیستیم (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.42 تا 1.52؛ 59 نوزاد؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.