بیماری آلرژی چشمی چیست؟
پاسخ ایمنی عبارت است از اینکه بدن موادی را که به نظر مضر هستند، شناسایی کرده و معمولا با تولید پروتئین‌های خونی خاص (آنتی‌بادی‌ها) علیه آنها، از خود در برابر آنها دفاع می‌کند. آلرژی، واکنشی است که سیستم ایمنی بدن نسبت به یک ماده خاص (ماده حساسیت‌زا) که معمولا بی‌ضرر است نشان می‌دهد، مانند چمن یا گرده‌های درخت در هوا. مواد حساسیت‌زای مختلف روی بافت‌های مختلف تأثیر می‌گذارند، و تأثیرات آنها می‌توانند خفیف یا جدی باشند.
واکنش‌های آلرژیک در چشم باعث التهاب ملتحمه (کونژکتیویت (conjunctivitis)) می‌شوند: ملتحمه (بافت پوشاننده بخش سفید چشم و پوشش داخلی پلک‌ها) متورم و زخمی می‌شود. بیماری آلرژی شدید چشمی ممکن است سطح قرنیه (بخش شفاف جلوی چشم) را نیز متاثر کرده و باعث ایجاد کراتوکونژکتیویت (keratoconjunctivitis) شود.
کراتوکونژکتیویت بهاری (vernal keratoconjunctivitis; VKC) و کراتوکونژکتیویت آتوپیک (atopic keratoconjunctivitis; AKC)، انواع نادری از بیماری آلرژی شدید چشمی هستند. VKC معمولا در کودکان ایجاد شده و در پسران بیشتر دیده می‌شود؛ AKC، می‌تواند کودکان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد. این شرایط معمولا روی هر دو چشم تأثیر گذاشته و باعث قرمزی، خارش، زخم، اشک‌ریزش و حساسیت به نور در آنها می‌شوند. هر دو وضعیت می‌توانند به قرنیه آسیب برسانند، که بر بینایی چشم تأثیر گذاشته و منجر به کوری می‌شوند. برای حفظ بینایی، انجام درمان ضروری است.
درمان‌های بیماری آلرژی شدید چشمی
هر دو وضعیت با داروهایی درمان می‌شوند که سعی در جلوگیری از واکنش آلرژیک و کاهش تورم دارند. نشانه‌ها ممکن است با داروهایی که به صورت قطره چشمی تجویز می‌شوند بهبود یابند، اما اگر کارآمد نباشند، داروهای دیگری از طریق خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شوند (داروهای سیستمیک). داروهای سیستمیک که اغلب برای درمان بیماری آلرژی شدید چشمی استفاده می‌شوند شامل مواردی هستند که پاسخ ایمنی را هدف گرفته یا سرکوب می‌کنند، مانند داروهای ضد-التهاب و آنتی‌بادی‌ها.
چرا این مرور کاکرین را انجام دادیم؟
ما می‌خواستیم بدانیم که کدام یک از روش‌های درمانی سیستمیک در بیماری آلرژی شدید چشمی در کودکان و نوجوانان بهتر اثر می‌کند.
ما چه کردیم؟
ما به جست‌وجوی مطالعاتی پرداختیم که داروهای سیستمیک را برای درمان بیماری آلرژی شدید چشمی در کودکان و نوجوانان زیر 16 سال بررسی کردند. ما می‌خواستیم مطالعاتی را پیدا کنیم که یک داروی واحد را با دارونما (placebo) (قرص ساختگی) مقایسه کرده، یا مطالعاتی را که به مقایسه دو یا چند دارو با هم پرداختند.
ما به دنبال مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای بودیم، که در آنها درمان‌هایی که افراد دریافت کردند، به صورت تصادفی به آنها تخصیص یافت، زیرا این مطالعات اغلب قابل اعتمادترین شواهد را درباره تاثیرات یک درمان ارائه می‌دهند.
تاریخ جست‌وجو: برای یافتن مطالعات منتشر شده تا 17 فوریه 2020 به جست‌وجو پرداختیم.
آنچه ما پیدا کردیم
ما هیچ مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را در کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری آلرژی شدید چشمی پیدا نکردیم که تحت درمان با داروهای سیستمیک بوده باشند.
نتیجه‌گیری‌‌ها
هیچ شواهدی از مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده روی چگونگی عملکرد داروهای سیستمیک در بیماری آلرژی شدید چشمی در کودکان و نوجوانان زیر 16 سال وجود ندارد.
برای بررسی چگونگی عملکرد داروهای سیستمیک در درمان بیماری آلرژی شدید چشمی در کودکان و نوجوانان، و همچنین آگاهی از تاثیرات ناخواسته این داروها، انجام پژوهش‌های بیشتری لازم است.
در حال حاضر هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده در مورد ایمنی و اثربخشی درمان‌های سیستمیک برای VKC و AKC وجود ندارد. انجام کارآزمایی‌هایی برای سنجش اثربخشی و ایمنی درمان‌های کنونی و آتی مورد نیاز است. لازم است معیارهای پیامد کامل‌تر شوند تا بتوانند هم بُعد عینی بالینی و هم بُعد گزارش شده را توسط بیمار از وضعیت بیماری و درمان ثبت کنند.
کراتوکونژکتیویت بهاری (vernal keratoconjunctivitis; VKC) و کراتوکونژکتیویت آتوپیک (atopic keratoconjunctivitis; AKC)، بیماری‌های آلرژی شدید چشمی و به‌طور بالقوه تهدید کننده بینایی هستند که با التهاب مزمن سطح چشم شناخته می‌شوند. هم درمان‌های موضعی و هم سیستمیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مرور کاکرین، بر درمان‌های سیستمیک تمرکز دارد.
ارزیابی تاثیرات درمان‌های سیستمیک (از جمله کورتیکواستروئیدها، NSAIDها، تعدیل کننده‌های سیستم ایمنی، و آنتی‌بادی‌های مونوکلونال)، به تنهایی یا به صورت ترکیبی، در مقایسه با دارونما (placebo) یا سایر درمان‌های سیستمیک یا موضعی، برای مدیریت درمانی AKC و VKC شدید در کودکان و نوجوانان کمتر از 16 سال.
ما CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ ISRCTN registry؛ ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت را جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی را در مورد زبان یا سال انتشار مطالعات اعمال نکردیم. آخرین جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی تا 17 فوریه 2020 انجام شدند.
ما به جست‌وجوی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) پرداختیم که شامل درمان‌های سیستمیک در کودکان تا 16 سال با تشخیص بالینی AKC یا VKC بودند. ما قصد داشتیم مطالعاتی را وارد کنیم که یک داروی سیستمیک واحد را در برابر دارونما ارزیابی کرده، و مطالعاتی که دو یا چند درمان فعال را با هم مقایسه کردند.
از روش‌های استاندارد مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
هیچ یک از کارآزمایی‌ها، معیارهای ورود را به این مرور کاکرین نداشتند. هیچ RCTای در این زمینه انجام نشده بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.