پیام‌های کلیدی

• شواهد در مورد تاثیر میومکتومی سزارین (caesarean myomectomy) (جراحی برای برداشتن فیبروم‌های رحم (uterine fibroids) که رشد غیرسرطانی هستند) بر نیاز به تزریق خون، خطر خونریزی، طول مدت بستری در بیمارستان، طول دوره جراحی، خطر جراحی بزرگ، و خطر بروز تب پس‌از زایمان (درجه حرارت بالای بدن در روزهای پس‌از زایمان) بسیار نامشخص است، بنابراین نمی‌توان نتیجه‌گیری معنی‌داری داشت.

• نویسندگان، اطلاعاتی را در مورد تاثیر میومکتومی سزارین بر تغییر هموگلوبین (پروتئینی در گلبول‌های قرمز خون که به حمل اکسیژن در بدن کمک می‌کند) یا باروری آینده در دست ندارند.

خونریزی پس‌از زایمان چیست؟

خونریزی پس‌از زایمان به‌عنوان خونریزی شدید و هدررفت خون به میزان 500 میلی‌لیتر یا بیشتر طی 24 ساعت پس‌از زایمان تعریف می‌شود. این مسئله، عامل اصلی مرگ‌ومیر و بیماری مادران در سراسر جهان است. خونریزی پس‌از زایمان باعث مرگ یک مادر در هر هفت دقیقه می‌شود.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

فیبروم‌های رحمی (توده‌های غیرسرطانی که داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شوند) تعداد فزاینده‌ای از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. در گذشته، پزشکان از برداشتن فیبروم (میومکتومی) حین زایمان سزارین (یک روش جراحی که در آن نوزادان از طریق بریدگی در شکم مادر به دنیا می‌آیند) به دلیل خطر خونریزی زیاد یا شدید اجتناب می‌کردند. برداشتن فیبروم حین زایمان با زمان طولانی‌تر جراحی و تعداد روزهای بیشتر بستری در بیمارستان همراه است. بااین‌حال، برداشتن فیبروم‌ها مزایای بالقوه ای برای زنان در حفظ باروری در آینده دارد. برای زنانی که قبلا زایمان سزارین شده‌اند، این روش ممکن است فرصتی منحصربه‌فرد برای انجام میومکتومی باشد. ما ‌خواستیم فواید و مضرات انجام میومکتومی را در مقایسه با عدم انجام آن در زنان باردار مبتلا به فیبروم که تحت زایمان سزارین قرار می‌گیرند، بدانیم.

ما چه‌کاری را انجام دادیم؟

ما برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که استفاده از میومکتومی سزارین را در مقایسه با زایمان سزارین به‌تنهایی در زنان باردار مبتلا به فیبروم تحت زایمان سزارین بررسی ‌کردند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را نسبت به این شواهد، بر اساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

تعداد 23 مطالعه را شامل 7504 زن پیدا کردیم. بزرگترین مطالعه شامل 2565 زن و کوچکترین آن‌ها، با مشارکت 50 زن انجام شدند. این مطالعات در کشورهایی با درآمد بالا یا متوسط رو به ​​بالا در سراسر جهان انجام شدند (به این معنی که آن‌ها امکانات پزشکی خوب یا عالی داشتند)؛ بیشتر موارد در ترکیه صورت گرفتند. پنج مطالعه فقط شامل زنان باردار با یک جنین، و یک مطالعه فقط زنان باردار با دو جنین را وارد کرد. اکثر مطالعات مشخص نکردند که زایمان سزارین توسط زنان انتخاب شد یا به‌عنوان روش اورژانسی صورت گرفت. فقط چهار مطالعه نحوه تامین مالی خود را گزارش کردند.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

ما در مورد تاثیر میومکتومی سزارین بر نیاز به تزریق خون، خطر خونریزی، طول مدت بستری در بیمارستان، طول مدت جراحی، خطر جراحی بزرگ در زمان پروسیجر، و خطر بروز تب در روزهای پس‌از زایمان، بسیار نامطمئن هستیم. عوامل متعددی باعث کاهش اعتماد ما به شواهد شد. نخست آنکه، تفاوت میان گروه‌ها می‌توانست به دلیل تفاوت میان زنان باشد تا بین درمان‌ها. دوم آنکه، بسیاری از مطالعات تعداد کمی از زنان را وارد کردند. سوم آنکه، برخی از نتایج میان مطالعات متفاوت بودند. هیچ نتیجه‌ای برای هموگلوبین (پروتئین موجود در گلبول‌های قرمز که به حمل اکسیژن در بدن کمک می‌کنند) یا باروری در آینده وجود نداشت.

به‌طور کلی، این بدان معناست که نمی‌توان با قطعیت نتیجه‌گیری معنی‌داری در مورد فواید و مضرات میومکتومی سزارین داشت، زیرا مطالعات اطلاعاتی را گزارش نکردند که بتوانیم از آن‌ها استفاده کنیم، یا یافته‌هایی را ارائه دادند که اعتماد بسیار کمی به آن‌ها داشتیم. انجام تحقیقات بیشتری از مطالعات خوب طراحی شده در مورد استفاده از میومکتومی سزارین، به‌ویژه در کشورهای فقیرتر، مورد نیاز است.

این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا 2 فوریه 2024 به‌روز‌ است.