Mesej utama
- Kami masih tidak jelas tentang kesan intervensi sokongan pendidikan terhadap penglibatan sekolah, hasil pembelajaran dan kemungkinan pelajar kembali ke sekolah (semasa tempoh sihat).
- Terdapat beberapa bukti bahawa intervensi sokongan pendidikan boleh meningkatkan sedikit kesihatan mental, seperti yang diukur dalam dua kajian sebagai harga diri, tetapi kualiti hidup tidak diukur dalam kajian.
- Kami memerlukan lebih banyak bukti kualiti yang baik, termasuk kajian yang dijalankan di luar Amerika Syarikat, untuk membantu kami mengetahui sama ada intervensi ini berkesan, dan rupa model amalan terbaik.
Apakah perkhidmatan sokongan pendidikan dan mengapa ia boleh membantu kanak-kanak dan remaja dengan keadaan kesihatan kronik?
Bagi sesetengah kanak-kanak dan remaja, mengalami keadaan kesihatan yang kronik boleh memberi kesan kepada kehadiran, penyertaan dan penglibatan mereka di sekolah. Ini boleh mengurangkan keupayaan mereka untuk bersaing dengan rakan sebaya dan mencapai potensi penuh mereka. Perkhidmatan sokongan pendidikan untuk kanak-kanak dan remaja dengan keadaan kesihatan kronik bertujuan untuk mengelakkan mereka daripada tercicir dari sekolah dan pendidikan serta pembelajaran mereka apabila mereka ponteng sekolah kerana sakit. Perkhidmatan ini boleh berlaku di hospital, sekolah biasa atau komuniti, dan mungkin menyasarkan kanak-kanak, keluarga, sekolah, hospital, komuniti atau gabungan ini. Mereka boleh dihantar atau diselaraskan oleh ibu bapa/penjaga, hospital, sekolah biasa atau oleh organisasi berasaskan komuniti.
Apa yang ingin kami ketahui?
Kami ingin menerangkan intervensi sokongan pendidikan untuk kanak-kanak dan remaja dengan keadaan kesihatan kronik dan mengetahui kesannya terhadap penglibatan sekolah dan hasil pembelajaran, khususnya. Kami juga ingin melihat sama ada perkhidmatan ini mempunyai kesan ke atas kesihatan mental dan kualiti hidup.
Apa yang kami lakukan?
Kami mencari pangkalan data kesihatan, pendidikan dan sains sosial, serta pendaftaran lain untuk mencari kajian yang diterbitkan dan tidak diterbitkan. Kami memasukkan kajian yang melibatkan kanak-kanak berumur empat hingga 18 tahun dengan keadaan kesihatan kronik yang terlibat dalam program sokongan pendidikan. Kajian itu perlu melaporkan penglibatan sekolah, pencapaian akademik, kemasukan semula sekolah, kesihatan mental, kualiti hidup atau hasil buruk untuk dimasukkan ke dalam bukti yang diringkaskan.
Apa yang kami temui?
Kami menemui empat kajian yang memenuhi kriteria kemasukan. Semua kajian adalah kajian rawak terkawal rawak dengan jumlah gabungan 359 peserta. Keempat-empat kajian adalah dari Amerika Syarikat. Tiga kajian sertakan kanak-kanak yang menghidap kanser, dan satu kajian tertumpu kepada kanak-kanak yang mengalami Gangguan Hiperaktif Kurang Perhatian (ADHD). Dua daripada kajian kanser melihat program sokongan pendidikan memberi tumpuan kepada kesan rawatan kanser pada ingatan kanak-kanak dan seberapa cepat mereka memproses maklumat. Kesihatan mental diukur sebagai harga diri dalam dua kajian. Kemasukan semula sekolah diukur dalam satu kajian; dan kualiti hidup tidak diukur dalam mana-mana kajian yang disertakan. Tiada kesan buruk diukur atau dilaporkan dalam mana-mana kajian yang dimasukkan.
Keputusan utama
Secara keseluruhannya, kami tidak pasti sama ada intervensi sokongan pendidikan meningkatkan penglibatan sekolah atau pencapaian akademik. Kami juga tidak pasti sama ada intervensi sokongan pendidikan meningkatkan peralihan kembali ke sekolah/masuk semula sekolah. Walau bagaimanapun, kami mencadangkan terdapat beberapa bukti bahawa sokongan pendidikan mungkin sedikit meningkatkan kesihatan mental, diukur sebagai harga diri. Tiada kesan buruk diukur atau dilaporkan dalam mana-mana kajian yang disertakan.
Apakah batasan bukti tersebut?
Secara keseluruhannya, kepastian bukti dinilai rendah untuk hasil kesihatan mental dan sangat rendah untuk pencapaian akademik, penglibatan sekolah dan kembali ke sekolah. Sebab utama untuk ini ialah terdapat pelbagai jenis program sokongan pendidikan yang diuji, keputusan yang bercanggah, jenis yang berbeza dan kadangkala ukuran tidak langsung hasil merentas kajian, sejumlah besar data yang hilang dan tidak terdapat maklumat yang mencukupi dalam pelaporan data hasil. Masalah-masalah ini, dan bilangan kajian yang kecil yang disertakan, bermakna kita tidak boleh membuat kenyataan yang jelas tentang kesan program ini.
Sejauh manakah bukti ini terkini?
Bukti adalah terkini sehingga Januari 2021.
Diterjemahkan oleh Wan Anisa Azman (KP Kok Lanas). Disunting oleh Norhayati Mohd Noor (Universiti Sains Malaysia). Untuk sebarang pertanyaan berkaitan terjemahan ini sila hubungi cochrane@rcsiucd.edu.my