In deze podcast praat review-auteur Jan Verbakel met de eerste auteur Liselore De Rop, een PhD-kandidaat aan de KU Leuven in België die betrokken is bij COVID-19-onderzoek, over hun review van augustus 2024 over de nauwkeurigheid van routine laboratoriumtesten om sterfte en verslechtering bij patiënten met ernstige of kritieke COVID-19 te voorspellen.
Jan: Dag Liselore.
Liselore: Dag Jan.
Jan: We zitten hier vandaag om onze review te bespreken over de nauwkeurigheid van routine laboratoriumtesten om sterfte en verslechtering naar ernstige of kritieke COVID-19 te voorspellen. Kun je eerst uitleggen wat routine laboratoriumtesten zijn en waarom we ze uitvoeren?
Liselore: Ja, natuurlijk. Routine laboratoriumtesten zijn veel voorkomende bloedtesten die informatie geven over de gezondheidstoestand van een patiënt. Ze kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om ziekten op te sporen of de gezondheid van een patiënt te monitoren.
Jan: Waarom is het belangrijk om een review te hebben over de nauwkeurigheid van dit soort testen om sterfte en verslechtering bij mensen met SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, te voorspellen?
Liselore: Veel mensen met het virus hebben slechts milde ziekte; maar het is cruciaal dat we degenen kunnen identificeren die een hoog risico lopen om ernstige COVID-19 te ontwikkelen, of dat we, onder degenen die al ernstige COVID-19 hebben, de patiënten kunnen identificeren die mogelijk zullen sterven door de ziekte. Dit kan artsen helpen te beslissen wie in het ziekenhuis moet worden opgenomen of wie thuis kan worden behandeld. In onze review wilden we zien of routine laboratoriumtesten voldoende nauwkeurig zijn om hierbij te helpen. We wilden weten of de testen sterfte en verergering van de ziekte, bij patiënten met bevestigde SARS-CoV-2 kunnen voorspellen.
Jan: Wat voor soort bewijs zochten we en wat hebben we gevonden?
Liselore: Onze uitkomstmaten waren enerzijds sterfgevallen bij patiënten met SARS-CoV-2 en anderzijds verergering van milde of matige ziekte naar ernstige of kritieke COVID-19. We hadden gehoopt te kijken naar laboratoriumtesten die binnen en buiten ziekenhuizen zijn gedaan, maar vonden alleen studies die in ziekenhuizen waren uitgevoerd. Desondanks hebben we 64 studies geïdentificeerd met gegevens van meer dan 71.000 patiënten die 53 verschillende routine laboratoriumtesten beoordeelden, wat een grote hoeveelheid zorgvuldige analyse vergde gezien het enorme volume aan gegevens.
Jan: En, wat vertellen die analyses ons?
Liselore: We hebben de prestaties van de laboratoriumtesten beoordeeld door te kijken naar 'sensitiviteit' en 'specificiteit'. Hoe dichter deze bij 100% liggen, hoe betrouwbaarder de test kan zijn. We vonden vijf testen met zowel een sensitiviteit als specificiteit van meer dan 50%. Vier hiervan, C-reactief proteïne, neutrofiel-tot-lymfocyt-ratio, lymfocytentelling en lactaatdehydrogenase, suggereren een belangrijke ontstekingsreactie tijdens SARS-CoV-2-infectie. Dit kan wijzen op een verminderde immuunrespons en weefselschade. De vijfde test, d-dimeer, onthult een verhoogde bloedstollingstoestand die wordt gezien bij COVID-19-patiënten.
Jan: Hoe zit het met veiligheid? Kunnen de testen ons een vals gevoel van veiligheid geven over hoe goed een patiënt het zal doen?
Liselore: Ja, dat is belangrijk. Als we patiënten veilig willen uitsluiten die niet zullen overlijden of verslechteren, hebben we een hoge sensitiviteit nodig, bijvoorbeeld boven de 90%. In onze review hebben we echter geen testen gevonden die betrouwbaar genoeg waren om op zichzelf veilig een ernstig verloop uit te sluiten.
Jan: Wat is de belangrijkste boodschap over het gebruik van routine laboratoriumtesten om sterfte en verslechtering bij COVID-19-patiënten te voorspellen?
Liselore: Aan de positieve kant kunnen routine laboratoriumtesten die verband houden met ontsteking en bloedstolling bij patiënten met COVID-19 worden gebruikt om het risico te beoordelen dat een patiënt verslechtert naar een ongunstige uitkomst. Geen van de testen presteerde echter goed genoeg om progressie naar ernstige of dodelijke ziekte veilig uit te sluiten. Dus hoewel het gebruik van deze testen kan helpen om de algehele gezondheidstoestand van een patiënt te beoordelen, vereist het voorspellen van verslechtering of sterfte een meer uitgebreide beoordeling, inclusief klinische tekenen en symptomen, radiologische bevindingen en patiëntkenmerken.
Jan: Bedankt, Liselore. Als mensen de review willen lezen, hoe kunnen ze deze vinden?
Liselore: Bedankt, Jan. De review is online beschikbaar. Als mensen naar Cochrane Library dot com gaan en 'routine laboratory tests to predict severe COVID-19' in de zoekbalk typen, zullen ze een link naar onze review zien.