Wprowadzenie

Do często spotykanych zaburzeń psychicznych należą: zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia somatyczne związane ze stresem, niektóre zaburzenia zachowania oraz zaburzenia osobowości. Osoby z tymi zaburzeniami zazwyczaj mają problemy w radzeniu sobie z trudnymi emocjami i w takich sytuacjach często ujawniają się u nich objawy somatyczne lub psychopatologiczne, bądź też "sięgają" one do schematów zachowań unikających. Teoretycznie rzecz biorąc, osoby z opisywanymi wzorcami zachowań i reakcji emocjonalnych można leczyć w ramach krótkoterminowych psychoterapii psychodynamicznych (STPP), ponieważ celem takich interwencji jest uzyskanie poprawy w zakresie zarówno długo-, jak i krótkoterminowych problemów z przetwarzaniem emocji, zachowaniami i komunikacją / relacjami z innymi. Uważa się, że "mechanizmem działania" STPP jest uświadamianie osobom korzystającym z terapii znaczenia ich emocji, myśli i problemów komunikacyjnych / relacyjnych, wiążących się z doświadczeniami traumatycznymi (mającymi miejsce w odległej przeszłości, bądź też niedawno). . To z kolei pozwala złagodzić problemy emocjonalne i relacyjne.

Autorzy tego przeglądu starali się ocenić, czy u osób korzystających z STPP można uzyskać większe efekty kliniczne niż u pacjentów oczekujących na rozpoczęcie leczenia (co oznacza, że chorzy ci rozpoczynają terapię "z opóźnieniem", podczas gdy osoby z "grupy leczenia aktywnego" wcześniej zaczynają terapię), otrzymujących standardowe leczenie lub korzystających z ograniczonych interwencji terapeutycznych (w tym ostatnim przypadku nie spodziewano się dużych efektów).

Charakterystyka badania

Przeszukaliśmy bazy danych naukowych (za okres do do lipca 2012 r.), aby odnaleźć wszystkie wyniki opublikowanych lub niepublikowanych badań o STPP w porównaniu z oczekiwaniem na rozpoczęcie terapii, standardowym leczeniem lub minimalnymi interwencjami terapeutycznymi. Poszukiwaliśmy badań, w których uczestniczyły osoby dorosłe (>17 r.ż.) z rozpoznaniem często spotykanych zaburzeń psychicznych, korzystające z leczenia ambulatoryjnego. Nie uwzględnialiśmy badań dotyczących osób z zaburzeniami psychotycznymi.

Najważniejsze wyniki

Do przeglądu włączyliśmy 33 badania, w których uczestniczyły 2173 osoby. Po przeprowadzeniu łącznej analizy wyników badań okazało się, że osoby korzystające z STPP uzyskiwały istotnie większą poprawę niż uczestnicy grup kontrolnych. Efekt ten zaobserwowano zarówno w perspektywie krótkoterminowej (<3 miesiący po zakończeniu leczenia), jak i średnioterminowej (3–6 miesięcy po ukończeniu terapii). Korzyści te na ogół wydaje się zwiększają się w dłuższej perspektywie. Jednak niektóre wyniki nie pozostają statystycznie istotne w perspektywie długoterminowej, a dodatkowo, badania różniły się pod względem projektowym, co oznacza, że te wnioski są niepewne i wymagają potwierdzenia w dalszych badaniach. Stwierdzenie, że krótkoterminowa terapia psychologiczna może być szeroko stosowana i skuteczna ma znaczenie w kwestii aktualnej globalnej opieki zdrowotnej i ograniczeń gospodarczych.

Jakość danych naukowych

Badania włączone do przeglądu były niejednorodnej jakości.