Najważniejsze informacje

• Znaleźliśmy 51 badań, które odpowiedziały na nasze pytanie, ale nadal nie mamy pewności co do wpływu interwencji prowadzonych w placówkach edukacyjnych na ograniczenie samookaleczeń.

• Istnieją pewne zachęcające wyniki, ale potrzebujemy dużych badań, aby je potwierdzić, a także badań, które ocenią połączenie różnych podejść interwencyjnych, które są współprojektowane z młodymi ludźmi i mogą być dostarczane w bezpiecznym środowisku i wdrażane przez długi czas.

Jak zapobiegać samookaleczeniom i samobójstwom?

Samookaleczenia i samobójstwa wśród młodych ludzi są istotnym problemem zdrowia publicznego i powodują cierpienie młodych ludzi, ich przyjaciół i innych młodych ludzi, z którymi spędzają czas, a także społeczności. Działania mające na celu zapobieganie samobójstwom i samookaleczeniom dotyczą czynników, które można zmienić, w tym budowania mocnych stron, które chronią młodych ludzi. Istnieją trzy główne rodzaje działań.

"Uniwersalne interwencje", takie jak programy edukacyjne dotyczące zdrowia psychicznego lub świadomości samobójstw mają zazwyczaj na celu zwiększenie wiedzy i umiejętności w zakresie samookaleczeń i zapobiegania samobójstwom, Ponadto, mają na celu nauczanie konkretnych umiejętności, które działają jako czynniki ochronne, takie jak umiejętności rozwiązywania problemów. Pomaga to zmniejszyć negatywne nastawienie i wstyd, co z kolei zwiększa prawdopodobieństwo, że ludzie będą szukać pomocy, jeśli doświadczają myśli samobójczych lub dokonują samookaleczeń.

"Selektywne interwencje" zapewniają, że osoby doświadczające myśli samobójczych lub dokonujące samookaleczeń zostaną zauważone i otrzymają wsparcie. Obejmuje to często szkolenie ludzi (rówieśników i dorosłych) w zakresie rozpoznawania niepokoju u innych poprzez zadawanie pytań i angażowanie ich w odpowiednie wsparcie.

"Wskazane interwencje", takie jak terapia rozmową są zwykle ukierunkowane na poszczególne osoby. Zazwyczaj są one świadczone w warunkach klinicznych. Sposób ich działania zależy od podstawowego podejścia do interwencji. Najpopularniejsze podejścia to terapia poznawczo-behawioralna (ang. cognitive behavioural therapy, CBT), która obejmuje pomaganie ludziom w rozpoznawaniu i kwestionowaniu myślenia, które nie jest pomocne i które prowadzi do niepokojących emocji i myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu; oraz terapia dialektyczno-behawioralna (ang. dialectical behavioural therapy, DBT), która koncentruje się na ograniczaniu zachowań zagrażających życiu poprzez zwiększanie zdolności ludzi zarówno do akceptowania, jak i do zmiany, bolesnych emocji i innych reakcji.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, czy uniwersalne, selektywne i wskazane interwencje prowadzone w placówkach edukacyjnych zmniejszyły liczbę:

- samookaleczeń;

- myśli samobójczych (myślenie o samobójstwie); oraz

- poczucia beznadziejności.

Chcieliśmy również wiedzieć, czy te interwencje są akceptowalne przez młodych ludzi. Zmierzyliśmy to na podstawie liczby osób, które nie ukończyły badania.

Analizowaliśmy, czy badania mierzyły wyniki, które młodzi ludzie uważali za ważne, w tym umiejętności radzenia sobie i aspekty środowiska, które zapewniają im bezpieczeństwo. Szukaliśmy jakiegokolwiek pomiaru umiejętności radzenia sobie i bezpiecznego środowiska.

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy badań, w których analizowano uniwersalne, selektywne i wskazane interwencje mające na celu ograniczenie samookaleczeń lub zapobieganie samobójstwom prowadzone w dowolnym środowisku edukacyjnym. Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki badań klinicznych i oceniliśmy nasze zaufanie do danych naukowych, w oparciu o czynniki takie jak metody badań, wielkość próby i inne błędy systematyczne w procedurach badawczych.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 51 badań z udziałem 36 414 młodych ludzi. Dwadzieścia siedem badań przeprowadzono w szkołach średnich, jedno w gimnazjum, jedno w szkole podstawowej, 19 na uniwersytetach, jedno w szkole medycznej i jedno w środowisku edukacyjnym i społecznym. Żadne z nich nie zostało przeprowadzone w alternatywnych placówkach edukacyjnych lub szkołach technicznych. W badaniach porównywano interwencje z brakiem interwencji, pozostaniem na liście oczekujących lub innymi metodami, takimi jak ćwiczenia lub zdrowe odżywianie.

Ogólnie rzecz biorąc, istniało niewiele danych naukowych wskazujących na wpływ uniwersalnych, selektywnych lub wskazanych interwencji na jakiekolwiek wyniki. Żadne z badań dotyczących uniwersalnego podejścia nie dostarczyło danych na temat samookaleczeń. Nie jest jasne, czy selektywne i wskazane interwencje mogą nieznacznie zmniejszyć samookaleczenia w porównaniu z grupami porównawczymi. W przypadku wskazanych interwencji, w porównaniu z grupą porównawczą, może wystąpić niewielkie zmniejszenie liczby samookaleczeń bez zamiaru samobójczego (samookaleczenie bez zamiaru śmierci). Dane naukowe dotyczące akceptowalności interwencji wykazały, że wskazani uczestnicy mogą być bardziej skłonni do rezygnacji ze wskazanych interwencji w porównaniu z osobami będącymi w grupie kontrolnej, ale nie wykazały różnic w przypadku interwencji uniwersalnych lub selektywnych. U osób, które otrzymały wskazane interwencje w porównaniu z grupą kontrolną może wystąpić zmniejszenie myśli samobójczych i poczucia beznadziejności, ale prawdopodobnie występuje niewielki lub żaden efekt w przypadku interwencji uniwersalnych i selektywnych. Istniał szeroki zakres pomiarów umiejętności radzenia sobie i bezpiecznego środowiska, ale informacje wskazujące na jakąkolwiek poprawę były ograniczone.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Młodzi ludzie biorący udział w badaniach klinicznych byli prawdopodobnie świadomi tego, jaką interwencję otrzymali, a nie wszystkie badania dostarczyły danych na temat samookaleczeń i innych wyników, które nas interesowały. Niewiele było naprawdę dużych badań, które są ważne dla zrozumienia, w jaki sposób interwencje wpływają na zapobieganie.

Niestety, nasze pomiary dotyczące osób,które przedwcześnie ukończyły udział w badaniu, nie były przydatne w kontekście placówek edukacyjnych, w których często nie było jasne, czy młodzi ludzie porzucili szkołę, czy też nie byli w niej tego dnia.

Jak aktualne są te dane naukowe?

Niniejsze dane są aktualne do kwietnia 2023 r.