سکته مغزی ایسکمیک سومین علت مرگ‌ومیر در کشورهای توسعه‌یافته، و اولین علت ناتوانی طولانی‌مدت در بازماندگان است. پیراستام (piracetam) دارویی است که سال‌ها توسط شرکت‌های دارویی در چندین کشور به عنوان یک عامل «نوتروپیک (nootropic» به بازار عرضه شده است: دارویی که دارای فعالیت متابولیک در مغز انسان است. آزمایشات روی حیوانات نشان می‌دهند که پیراستام می‌تواند تاثیرات مفیدی در بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد داشته باشد. اثربخشی و بی‌خطری (safety) پیراستام در بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد هنوز ثابت نشده است. در تعدادی کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، پیراستام به بیماران طی 48 ساعت پس‌از شروع سکته مغزی داده شده است. داده‌های سه کارآزمایی، شامل 1002 بیمار، برای این مرور در دسترس بودند، اما تقریبا همه از یک مطالعه منفرد به دست آمدند. داده‌های بررسی‌شده شواهد قطعی را در مورد تاثیرات پیراستام برای سکته مغزی حاد ارائه نکردند. یک مطالعه بزرگ دیگر در این زمینه انجام شده و پس‌از انجام برخی تحلیل‌های اولیه توسط سازنده دارو متوقف شد، اما نتایج آن در دسترس جامعه علمی قرار نگرفتند.
برخی شواهد (اما بدون نتیجه‌ای که اهمیت آماری داشته باشد) در مورد تاثیر نامطلوب پیراستام بر مرگ‌ومیر زودرس وجود دارد، اما ممکن است به دلیل تفاوت‌های پایه در شدت سکته مغزی در کارآزمایی‌ها به دست آمده باشد. شواهد کافی برای ارزیابی تاثیر پیراستام بر وابستگی وجود ندارد.
پیراستام (piracetam) دارای اثرات محافظت‌کننده عصبی و ضدترومبوز است که ممکن است به کاهش مرگ‌ومیر و ناتوانی در افراد مبتلا به سکته مغزی حاد کمک کند. این مطالعه یک نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین است که نخستین‌بار در سال 1999 منتشر شده، و پیش‌از این در سال‌های 2006 و 2009 به‌روز شد.
ارزیابی تاثیرات پیراستام در مدیریت بالینی سکته مغزی ایسکمیک حاد احتمالی.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سکته مغزی (stroke) در کاکرین (آخرین جست‌وجو در 15 می 2011)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین ، شماره 2؛ 2011)، MEDLINE (1966 تا می 2011)، EMBASE (1980 تا می 2011)، و ISI Science Citation Index (1981 تا می 2011) را جست‌وجو کردیم. ما با تولیدکننده پیراستام تماس گرفتیم تا مطالعات منتشرشده و منتشرنشده بیشتری را شناسایی کنیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که به مقایسه پیراستام با کنترل، حداقل با ارائه گزارش از مرگ‌ومیر و ورود به کارآزمایی طی سه روز پس‌از وقوع سکته مغزی، پرداختند.
دو نویسنده مرور داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و این موارد توسط دو نویسنده دیگر مرور بررسی شدند. برای کسب اطلاعات ازدست‌رفته با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
ما سه کارآزمایی را شامل 1002 بیمار وارد کردیم، که یک کارآزمایی 93% از داده‌ها را به اشتراک گذاشت. سن شرکت‌کنندگان از 40 تا 85 سال بود، و هر دو جنس به‌طور مساوی حضور داشتند. پیراستام با افزایش آماری غیرمعنی‌داری در مرگ‌ومیر در یک ماه همراه بود (تقریبا 31% افزایش، 95% فاصله اطمینان: 81% افزایش تا 5% کاهش). این روند پس‌از اصلاح عدم تعادل در شدت سکته مغزی، در کارآزمایی بزرگ دیده نشد. داده‌های محدود، تفاوتی را میان گروه‌های درمان و کنترل برای پیامد عملکرد بیمار، وابستگی یا نسبتی از بیماران فوت‌شده یا وابسته نشان نداد. عوارض جانبی گزارش نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.