ما 44 مطالعه (20 مورد جدید برای این به‌روزرسانی) را وارد کردیم که داده‌هایی را برای 6940 زن و نوزادان‌شان گزارش کردند. در کل از روش اثرات تصادفی استفاده کردیم.

به‌طور ‌کلی، خطر سوگیری در طول مطالعات به‌صورت خطر پائین یا نامشخص در اکثر حوزه‌ها ارزیابی شد. اطمینان از شواهد که با استفاده از GRADE ارزیابی شد، عمدتا به دلیل طراحی مطالعه، ناهمگونی و عدم دقت، به‌طور کلی در سطح پائین بود. شش مطالعه (1284 = n) ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را با بیش از یک مداخله مقایسه کردند و بنابراین در بیش از یک مقایسه قرار گرفتند.

هیچ کارآزمایی‌ای در مورد پیامدهای بیش‌تحریکی (hyperstimulation) رحم با/ بدون تغییر ضربان قلب جنین (FHR)، پارگی رحم یا انسفالوپاتی نوزادی گزارشی ارائه نکرد.

چهل مطالعه (6548 شرکت‌کننده) ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را با عدم درمان/ درمان ساختگی مقایسه کردند

زنانی که به‌صورت تصادفی به گروه ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم اختصاص یافتند، با احتمال بیشتری موارد زیر را تجربه کردند:

· شروع خودبه‌خودی زایمان (میانگین خطر نسبی (aRR): 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI) 1.08 تا 1.34؛ 17 مطالعه، 3170 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).

اما کمتر احتمال دارد که مورد زیر را تجربه کنند:

· القای زایمان (aRR: 0.73؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.94؛ 16 مطالعه، 3224 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

ممکن است در موارد زیر تفاوت ناچیزی بین گروه‌ها وجود داشته یا متفاوت نباشند:

· سزارین (aRR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.04؛ 32 مطالعه، 5499 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت متوسط)؛

· زایمان خودبه‌خودی واژینال (aRR: 1.03؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.07؛ 26 مطالعه، 4538 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت متوسط)؛

· مرگ مادر یا موربیدیتی جدی (aRR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.57 تا 1.20، 17 مطالعه، 2749 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· مرگ‌ومیر پری‌ناتال نوزادی یا موربیدیتی جدی (aRR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.17، 18 مطالعه، 3696 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).

چهار مطالعه داده‌هایی را برای 480 زن گزارش کردند که به مقایسه ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم با پروستاگلاندین‌های واژینال/ داخل سرویکس پرداختند

ممکن است تفاوت ناچیزی بین گروه‌ها در پیامدهای زیر وجود داشته یا متفاوت نباشند:

· شروع خودبه‌خودی زایمان (aRR: 1.24؛ 95% CI؛ 0.98 تا 1.57؛ 3 مطالعه، 339 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· القای زایمان (aRR: 0.90؛ 95% CI؛ 0.56 تا 1.45؛ 2 مطالعه، 157 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· سزارین (aRR: 0.69؛ 95% CI؛ 0.44 تا 1.09؛ 3 مطالعه، 339 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· زایمان خودبه‌خودی واژینال (aRR: 1.12؛ 95% CI؛ 0.95 تا 1.32؛ 2 مطالعه، 252 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· مرگ‌ومیر مادر یا موربیدیتی جدی (aRR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.27 تا 3.21، 1 مطالعه، 87 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· مرگ پری‌ناتال نوزادی یا موربیدیتی جدی (aRR: 0.40؛ 95% CI؛ 0.12 تا 1.33، 2 مطالعه، 269 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).

یک مطالعه داده‌هایی را برای 104 زن گزارش داد که ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را با اکسی‌توسین داخل وریدی +/- آمنیوتومی مقایسه کرد

ممکن است در موارد زیر تفاوت ناچیزی بین گروه‌ها وجود داشته یا متفاوت نباشند:

· شروع خودبه‌خودی زایمان (aRR: 1.32؛ 95% CI؛ 88 تا 1.96؛ 1 مطالعه، 69 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· القای زایمان (aRR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.05 تا 5.42؛ 1 مطالعه، 69 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· سزارین (aRR: 0.69؛ 95% CI؛ 0.12 تا 3.85؛ 1 مطالعه، 69 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· مرگ‌ومیر مادر یا موربیدیتی جدی گزارش شد، اما هیچ رویدادی رخ نداد.

دو مطالعه برای 160 زن داده‌هایی را ارائه دادند که ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را با میزوپروستول واژینال/ خوراکی مقایسه کردند

ممکن است در مورد زیر تفاوت ناچیزی بین گروه‌ها وجود داشته یا متفاوت نباشند:

· سزارین (RR: 0.82؛ 95% CI؛ 0.31 تا 2.17؛ 1 مطالعه، 96 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).

در یک مطالعه داده‌هایی برای 355 زن ارائه شد که ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را به صورت یک‌بار در هفته با انجام آن به صورت دو بار در هفته و یک روش ساختگی مقایسه کرد

ممکن است در مورد زیر تفاوت ناچیزی بین گروه‌ها وجود داشته یا متفاوت نباشند:

· القای زایمان (RR: 1.19؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.85؛ 1 مطالعه، 234 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· سزارین (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.60 تا 1.46؛ 1 مطالعه، 234 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· زایمان خودبه‌خودی واژینال (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.86 تا 1.17؛ 1 مطالعه، 234 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت متوسط)؛

· مرگ‌ومیر مادر یا موربیدیتی جدی (RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.30 تا 2.02، 1 مطالعه، 234 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

· مرگ‌ومیر نوزادی یا موربیدیتی جدی پری‌ناتال نوزادی (RR: 2.00؛ 95% CI؛ 0.18 تا 21.76، 1 مطالعه، 234 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین)؛

ما هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را فقط با روش آمنیوتومی یا روش‌های مکانیکی مقایسه کرده باشد.

سه مطالعه که برای 675 زن داده‌هایی را ارائه دادند، گزارش کردند كه زنان تجربه خود را از روش ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم مطلوب توصیف كردند، با یک مطالعه كه 88% (312 نفر) از زنانی كه در دوره پس از زایمان مورد سوال قرار گرفتند، اظهار داشتند در بارداری بعدی هم روش ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم را انتخاب خواهند کرد.

دو مطالعه که برای 290 زن داده‌هایی را گزارش دادند، اذعان داشتند كه ﺟﺪا ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم نسبت به استفاده از پروستاگلاندین‌ها مقرون به صرفه‌تر است، اگرچه باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.