روندی به سمت کاهش در بروز سکته‌های مغزی غیرکشنده در گروه هیپوترمی دیده شد (OR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.43 تا 1.05). برعکس، روندی برای افزایش تعداد موارد مرگ‌ومیر حین و پس از جراحی ناشی از عللی غیر از سکته مغزی در گروه هیپوترمی وجود داشت (OR: 1.46؛ 95% CI؛ 0.9 تا 2.37). هیچ شواهد به دست نیامد که هیپوترمی بر بروز انفارکتوس غیرکشنده میوکارد تاثیر داشت (OR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.37)، اما بروز نشانگر دیگری از آسیب میوکارد، یعنی سندرم خروجی پائین (low output syndrome)، در گروه هیپوترمی بیشتر دیده شد (OR: 1.21؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.48). هنگامی که تمام پیامدهای «بد» (سکته مغزی، مرگ‌ومیر حین و پس از جراحی، انفارکتوس میوکارد، سندرم خروجی پائین، استفاده از پمپ بالون داخل آئورت) را با هم ترکیب ‌کنیم، هیچ مزیت قابل توجهی از هیپوترمی یا نورموترمی وجود نداشت (OR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.92 تا 1.24). فقط 4 مورد از 17 کارآزمایی عملکرد عصبی‌روان‌شناختی (neuropsychological) را به عنوان پیامد گزارش کردند.