88 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را با 19,161 شرکت‌کننده، وارد مطالعه کردیم. شش مطالعه (7%) بالاترین معیار کیفیت روش‌شناسی را داشتند (مطالعات با خطر کلی پائین سوگیری: تولید توالی کافی، پنهان‌سازی تخصیص کافی، طراحی دوسو-کور/سه‌سو-کور با گروه دارونما، تجزیه‌وتحلیل با توجه به درمان)، در عوض در کارآزمایی‌های باقیمانده، برخی از سوگیری‌ها وجود داشت یا نمی‌توانست به‌طور قطعی حذف شود (مطالعات با خطر سوگیری بالا یا نامشخص). برای جراحی‌های قلبی و غیر-قلبی پیامدها به‌طور جداگانه بررسی شدند.

جراحی قلبی (53 کارآزمایی)

ما هیچ شواهد شفافی حاکی از تاثیر بتا-بلاکرها بر پیامدهای زیر پیدا نکردیم:

• مورتالیتی به هر علتی: RR: 0.73؛ 95% CI؛ 0.35 تا 1.52؛ 3783 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• انفارکتوس میوکارد حاد (acute myocardial infarction; AMI): RR: 1.04؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.51؛ 3553 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• ایسکمی میوکارد (myocardial ischaemia): RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.25 تا 1.05؛ 166 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

• عوارض سربروواسکولار: RR: 1.52؛ 95% CI؛ 0.58 تا 4.02، 1400 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

• هیپوتانسیون (hypotension): RR: 1.54؛ 95% CI؛ 0.67 تا 3.51؛ 558 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

• برادی‌کاردی (bradycardia): RR: 1.61؛ 95% CI؛ 0.97 تا 2.66؛ 660 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

• نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure): RR: 0.22؛ 95% CI؛ 0.04 تا 1.34؛ 311 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

بتا-بلاکرها به‌طور قابل توجهی وقوع نقاط پایانی زیر را کاهش دادند:

• آریتمی‌های بطنی (ventricular arrhythmias): RR: 0.37؛ 95% CI؛ 0.24 تا 0.58؛ تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک پیامد مثبت بیشتر (number needed to treat for an additional beneficial outcome; NNTB): 29,2292 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• آریتمی‌های فوق بطنی (supraventricular arrhythmias): RR: 0.44؛ 95% CI؛ 0.36 تا 0.53؛ NNTB = پنج؛ 6420 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بالا.

به‌طور میانگین، بتا-بلاکرها طول مدت اقامت در بیمارستان را به میزان 0.54 روز کاهش می‌دهند (95% CI؛ 0.90- تا 0.19-؛ 2450 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین).

جراحی غیر-قلبی (35 کارآزمایی)

بتا-بلاکرها به‌طور قابل توجهی وقوع حوادث جانبی زیر را افزایش می‌دهند:

• مورتالیتی به هر علتی: RR: 1.25؛ 95% CI؛ 1.00 تا 1.57؛ 11,413 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین؛ تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک پیامد مضر بیشتر (number needed to treat for an additional harmful outcome; NNTH): 167.

• هیپوتانسیون (hypotension): RR: 1.50؛ 95% CI؛ 1.38 تا 1.64؛ NNTH: 16؛ 10,947 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بالا.

• برادی‌کاردی (bradycardia): RR: 2.23؛ 95% CI؛ 1.48 تا 3.36، NNTH: 21؛ 11,033 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

ما افزایش بالقوه‌ای را در وقوع پیامدهای زیر با استفاده از بتا-بلاکرها کشف کردیم:

• عوارض سربروواسکولار: RR: 1.59؛ 95% CI؛ 0.93 تا 2.71؛ 9150 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.

در حالی که، وقتی تمام مطالعات تجزیه‌وتحلیل شدند، هیچ شواهد شفافی برای تاثیر پیدا نشد، محدود کردن متاآنالیز به مطالعات دارای خطر پائین سوگیری، افزایش قابل توجهی را در عوارض سربروواسکولار با استفاده از بتا-بلاکرها آشکار ساخت: RR: 2.09؛ 95% CI؛ 1.14 تا 3.82؛ NNTH: 265؛ 8648 شرکت‌کننده.

بتا-بلاکرها به‌طور قابل توجهی وقوع نقاط پایانی زیر را کاهش دادند:

• AMI: RR : 0.73؛ 95% CI؛ 0.61 تا 0.87؛ NNTB: 76؛ 10,958 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بالا.

• ایسکمی میوکارد (myocardial ischaemia): RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.77؛ NNTB = نه؛ 978 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• آریتمی‌های فوق بطنی (supraventricular arrhythmias): RR: 0.73؛ 95% CI؛ 0.57 تا 0.94؛ NNTB: 112؛ 8744 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بالا.

ما هیچ شواهد شفافی حاکی از تاثیر بتا-بلاکرها بر پیامدهای زیر پیدا نکردیم:

• آریتمی‌های بطنی (ventricular arrhythmias): RR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.31 تا 1.49؛ 476 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure): RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.94 تا 1.48؛ 9173 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط.

• طول مدت اقامت در بیمارستان: تفاوت میانگین (MD): 0.45- روز؛ 95% CI؛ 1.75- تا 0.84؛ 551 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.