اگزما یک بیماری پوستی است که با بثورات خارشدار و قرمز مشخص شده، و 5% تا 20% از افراد در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما بسیاری از درمانها میتوانند به بهبود وضعیت پوست کمک کرده، و زندگی را آسانتر کنند. در کسانی که این درمانها برای آنها خوب کار نمیکنند یا از تاثیرات طولانیمدت آنها میترسند، اغلب این باور وجود دارد که یا چیزی در رژیم غذایی آنها وجود دارد، یا چیزی در رژیم غذایی آنها وجود ندارد، که اگزما را بدتر میکند.
این مرور به تاثیر مکملهای غذایی (محصولاتی که موادی را به رژیم غذایی اضافه میکنند) زیر پرداخت: روغن ماهی، روی، سلنیوم، ویتامین D، ویتامین E، پیریدوکسین (ویتامین B6)، روغن خولان دریایی (sea buckthorn oil)، روغن کنجد (hempseed oil) و روغن آفتابگردان (sunflower oil).
در حال حاضر سه مکمل غذایی رایج (روغن گل مغربی (evening primrose oil)، روغن گل گاوزبان (borage oil) و پروبیوتیکها) موضوع دیگر مرورهای کاکرین هستند (Boehm 2003؛ Boyle 2008).
ما به دنبال کارآزماییهایی بودیم که مکملها را با دارونما (ساختگی) مقایسه کردند. تعداد 11 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده (596 شرکتکننده) را وارد کردیم که کودکان یا بزرگسالان مبتلا به اگزمای آتوپیک قطعی را بررسی کردند. در بررسی کارآزماییها، پیامدهای اصلی که به دنبال آنها بودیم، شواهدی از بهبود نشانههای اگزما، مانند خارش یا بیخواب شدن، در کوتاهمدت (یعنی شش هفته) بودند. در بلندمدت، خواستیم شواهدی را از کاهش نیاز به درمان اگزما یا کاهش در تعداد حملات بیماری ببینیم. همچنین به دنبال شواهدی از هرگونه بهبود کلی در اگزما و نشانههای فردی بودیم.
بهطور کلی، هیچ شواهد قانعکنندهای را پیدا نکردیم که مصرف مکملها، وضعیت اگزمای افراد درگیر را بهبود میبخشند. بهطور کلی، مطالعات کوچک و با تعداد اندک شرکتکنندگان بوده و از نظر نحوه اجرا، کیفیت پائینی داشتند. دو کارآزمایی بررسیکننده روغن ماهی بهبود جزئی را از نظر درجه خارش و کیفیت زندگی برای شرکتکنندگان نشان داد. با این حال، این کارآزماییها تعداد کمی بیمار داشتند، به این معنی که در صورت وجود تفاوتهای واقعی، شانس کمی برای یافتن آنها داشتند. به همین دلیل است که پیش از ارائه هرگونه توصیهای، انجام کارآزماییها بزرگتر نیاز است. هیچ شواهدی را مبنی بر وجود اثرات نامطلوب (مضر) در افرادی که در کارآزماییها شرکت کردند، نیافتیم. افراد گاهی اوقات فکر میکنند که مکملها حداقل میتوانند هیچ آسیبی نداشته باشند؛ با این حال، به عنوان مثال، دوزهای بالای ویتامین D، میتوانند باعث مشکلات جدی پزشکی شوند، و بیخطری (safety) مکملهای غذایی باید در نظر گرفته شوند. هزینه مکملها نیز میتواند افزایش یابد.
هیچ شواهد قانعکنندهای مبنی بر فواید مکملهای غذایی در اگزما وجود ندارد، و در حال حاضر نمیتوان آنها را برای عموم یا برای عملکرد بالینی توصیه کرد. در حالی که برخی ممکن است استدلال کنند که استفاده حداقلی از مکملها هیچ ضرری ندارند، دوزهای بالای ویتامین D میتواند منجر به مشکلات جدی پزشکی شوند، و هزینه مکملهای طولانیمدت نیز ممکن است افزایش یابد.
بسیاری از افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک (atopic eczema) تمایلی به استفاده از متداولترین درمانهای توصیهشده ندارند، زیرا از تاثیرات طولانیمدت آنها بر سلامت خود میترسند. در نتیجه، بسیاری از بیماران به مکملهای غذایی به عنوان یک رویکرد درمانی احتمالی روی میآورند، اغلب با این باور که برخی از مواد ضروری در رژیم غذاییشان «وجود ندارند». استفاده از مکملهای مختلفی در این زمینه پیشنهاد شده، اما مشخص نیست که هر یک از این مداخلات موثر هستند یا خیر.
ارزیابی مکملهای غذایی در درمان اگزمای آتوپیک/درماتیت تثبیت شده.
روغن گل مغربی (evening primrose oil)، روغن گل گاوزبان (borage oil)، و پروبیوتیکها (probiotic) در دیگر مرورهای کاکرین پوشش داده شدهاند.
بانکهای اطلاعاتی زیر را تا جولای 2010 جستوجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE (از 2005)، EMBASE (از 2007)، PsycINFO (از 1806)؛ AMED (از 1985)، LILACS (از 1982)، ISI Web of Science؛ بانک اطلاعاتی GREAT (Global Resource of EczemA Trials)؛ و فهرست منابع مقالات. همچنین پایگاههای ثبت کارآزماییهای در حال انجام را تا اپریل 2011 جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) از مصرف مکملهای غذایی در درمان افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک/درماتیت.
دو نویسنده بهطور مستقل از هم عناوین و چکیدهها را غربالگری کرده، متن کامل مقالات را مطالعه کرده، دادهها را استخراج کرده، و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند.
تعداد 11 مطالعه را، با مجموع 596 شرکتکننده، در این مرور گنجاندیم. دو مطالعه روغن ماهی را در مقابل دارونمای روغن زیتون یا روغن ذرت ارزیابی کردند. موارد زیر همه در مطالعات منفرد مورد بررسی قرار گرفتند: سولفات روی خوراکی در مقایسه با دارونما، سلنیوم در مقابل سلنیوم به علاوه ویتامین E در مقابل دارونما، ویتامین D در مقابل دارونما، ویتامین D در مقابل ویتامین E در مقابل ویتامین D به علاوه ویتامین E با هم در مقابل دارونما، پیریدوکسین (pyridoxine) در مقابل دارونما، روغن دانه خولان دریایی (sea buckthorn seed oil) در مقابل روغن پالپ خولان دریایی (sea buckthorn pulp oil) در مقابل دارونما، روغن کنف (hempseed oil) در مقابل دارونما، روغن آفتابگردان (sunflower oil) (لینولئیک اسید (linoleic acid)) در مقابل روغن ماهی در مقابل دارونما، و DHA در مقابل کنترل (اسیدهای چرب اشباعشده با ارزش انرژی یکسان). دو مطالعه کوچک در مورد روغن ماهی نشان میدهند که احتمالا یک مزیت متوسط از آن وجود دارد، اما پیامدهای بسیاری مورد بررسی قرار گرفتند. پیش از تحت تاثیر قرار گرفتن عملکرد بالینی، دستیابی به یک نتیجه مثبت متقاعدکننده از یک مطالعه بسیار بزرگتر با یک پروتکل عمومی ثبتشده، مورد نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.