محیط بیمارستان (مانند صداها، تصاویر، بوها، طراحی، کیفیت هوا، اثاثیه، معماری و چیدمان) ممکن است بر سلامت بیماران داخل آن تاثیر بگذارند. هدف این مرور، خلاصه کردن بهترین شواهد موجود در مورد محیط‌های بیمارستانی است تا به افراد درگیر در طراحی محیط‌های بیمارستانی کمک کند تصمیم‌هایی بگیرند که به نفع سلامت بیماران باشند.
این مرور 102 مطالعه مرتبط را شناسایی کرد، که 85 مورد از آنها در مورد استفاده از موسیقی در بیمارستان بودند. دیگر جنبه‌های محیطی در نظر گرفته شده عبارت بودند از: رایحه (دو مطالعه)، پرت‌کننده‌های سمعی و بصری حواس (پنج مطالعه)، دکوراسیون (یک مطالعه)، کیفیت هوا (سه مطالعه)، نوع اتاق خواب (یک مطالعه)، کفپوش (دو مطالعه)، مبلمان و اثاثیه (یک مطالعه)، روشنایی (یک مطالعه)، دما (یک مطالعه)، و تغییرات چند وجهی طراحی (دو مطالعه). هیچ مطالعه‌ای که معیارهای ورود به مطالعه را داشته باشد، برای ارزیابی پیدا نشد: هنر، دسترسی به طبیعت به عنوان مثال از طریق باغ‌های بیمارستان، دهلیزها، گل‌ها و گیاهان، سقف‌ها، مداخلات برای کاهش سروصدای بیمارستان، کنترل‌های بیمار، فناوری‌ها، کمک‌های راه‌یابی، یا پنجره‌های رو به بیرون.
به‌طور کلی، به نظر می‌رسد که موسیقی در بیمارستان ممکن است به بهبود پیامدهای گزارش شده توسط بیمار مانند اضطراب کمک کند؛ با این حال، شواهد کمتری برای حمایت از استفاده از موسیقی برای پیامدهای فیزیولوژیکی (مانند کاهش ضربان قلب و فشار خون) و برای کاهش استفاده از داروها وجود دارد. برای دیگر جنبه‌های محیط‌های بیمارستانی، مطالعاتی با روش انجام خوب، به منظور کمک به تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد، وجود ندارند. مطالعاتی که در این مرور گنجانده شده‌اند، نشان می‌دهند که تغییرات فیزیکی ایجاد شده در جهت «بهبود» محیط بیمارستان، در کل هیچ آسیبی ندارند.
موسیقی ممکن است پیامدهای گزارش شده را توسط بیمار در شرایط خاص بهبود بخشد، بنابراین حمایت از این مداخله نسبتا ارزان‌قیمت ممکن است قابل توجیه باشد. برای برخی از مداخلات زیست‌محیطی، مطالعات تحقیقاتی با روش اجرای خوب هنوز انجام نشده‌اند.
محیط‌های بیمارستانی اخیرا با سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی در ساخت و نوسازی مراکز مراقبت‌های سلامت، مورد توجه مجدد قرار گرفته‌اند. درک اثربخشی مداخلات محیطی برای استفاده از منابع و ارائه مراقبت با کیفیت مهم است.
ارزیابی تاثیر محیط‌های بیمارستانی بر پیامدهای مرتبط با سلامت بیماران بزرگسال.
منابع زیر را جست‌وجو کردیم: پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (آخرین جست‌وجو در ژانویه 2006)؛ MEDLINE (1902 تا دسامبر 2006)؛ EMBASE (ژانویه 1980 تا فوریه 2006)؛ 14 بانک اطلاعاتی دیگر که سلامت، روان‌شناسی و محیط ساخته‌شده را پوشش می‌دهند؛ فهرست منابع؛ و وب‌سایت‌های سازمان‌های مرتبط. این مرور در حال حاضر در حال به‌روزرسانی است (آخرین جست‌وجوی MEDLINE: اکتبر 2010)، به مطالعات در انتظار طبقه‌بندی مراجعه کنید.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، تصادفی‌سازی نشده و کنترل‌شده، مطالعات کنترل‌شده قبل-و-بعد (before-and-after)، و سری‌های زمانی منقطع (interrupted times series) از مداخلات محیطی در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان که پیامدهای مرتبط با سلامت را گزارش کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج داده‌ها و ارزیابی «خطر سوگیری» (bias) را انجام دادند. با نویسندگان برای به دست آوردن اطلاعات از دست رفته تماس گرفتیم. برای متغیرهای پیوسته (continuous)، تفاوت میانگین (MD) یا تفاوت میانگین استانداردشده (SMD)، و 95% فاصله اطمینان (CI) را برای هر مطالعه محاسبه کردیم. برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous)، خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (95% CI) آن را محاسبه کردیم. در صورت مناسب بودن، از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) متاآنالیز استفاده کردیم. ناهمگونی (heterogeneity) به صورت کیفی و کمّی بر اساس خطر سوگیری، ترکیب موارد، ویژگی‌های بازدید از بیمارستان، و کشور مورد مطالعه بررسی شد.
به‌طور کلی، 102 مطالعه در این مرور گنجانده شده‌اند. مداخلات مورد بررسی عبارت بودند از: «پرت‌کننده‌های مثبت حواس»، شامل رایحه‌ها (دو مطالعه)، پرت‌کننده‌های سمعی و بصری حواس (پنج مطالعه)، دکوراسیون (یک مطالعه)، و موسیقی (85 مطالعه)؛ مداخلات برای کاهش عوامل استرس‌زای محیطی از طریق تغییرات فیزیکی، شامل کیفیت هوا (سه مطالعه)، نوع اتاق خواب (یک مطالعه)، کفپوش (دو مطالعه)، مبلمان و اثاثیه (یک مطالعه)، روشنایی (یک مطالعه)، و دما (یک مطالعه)؛ و مداخلات چند وجهی (دو مطالعه). ما هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را برای ارزیابی داشته باشد: هنر، دسترسی به طبیعت به عنوان مثال، از طریق باغ‌های بیمارستان، دهلیزها، گل‌ها و گیاهان، سقف‌ها، مداخلات برای کاهش سروصدای بیمارستان، کنترل‌های بیمار، فناوری‌ها، کمک‌های راه‌یابی، یا پنجره‌های رو به بیرون. به‌طور کلی، به نظر می‌رسد که موسیقی ممکن است پیامدهای گزارش شده را توسط بیمار مانند اضطراب بهبود بخشد؛ با این حال، مزیت آن برای پیامدهای فیزیولوژیکی و مصرف دارو کمتر است. مطالعات کمی برای حمایت یا رد اجرای تغییرات فیزیکی انجام شده‌اند، و به جز کیفیت هوا، مطالعات واردشده نشان دادند که اعمال تغییرات فیزیکی در محیط بیمارستان حداقل هیچ آسیبی نداشته است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.