مصرف پره‌بیوتیک‌ها در نوزادان برای پیشگیری از بروز بیماری‌های آلرژیک و آلرژی غذایی

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پره‌بیوتیک افزوده شده به شیر خشک نوزاد می‌تواند از بروز اگزما و آسم در نوزادان پیشگیری کند. با این حال، نگرانی‌هایی در مورد قابلیت اطمینان شواهد وجود دارد، زیرا همه کارآزمایی‌ها پیامدهای آلرژی را گزارش نمی‌کنند و هم‌چنین کارآزمایی‌ها پیامد را برای همه نوزادان ارائه نمی‌دهند. واکنش به غذاها و آلرژی‌ها (از جمله آسم، اگزما و تب یونجه) شایع بوده و ممکن است در حال افزایش باشد. بسیاری از نوزادان از طریق دستگاه گوارش خود نسبت به غذاها از جمله شیر خشک نوزاد حساس می‌شوند، فرآیندی که ممکن است تحت تاثیر ترکیب باکتری‌های روده قرار گیرد. تلاش برای ارتقای رشد باکتری‌های طبیعی دستگاه گوارش و پیشگیری از ایجاد حساسیت به غذاها، شامل افزودن پره‌بیوتیک به شیر خشک نوزاد بوده است. پره‌بیوتیک‌ها اجزای غذایی غیر قابل هضم هستند که با تحریک انتخابی رشد یا فعالیت باکتری‌های «سالم» در روده بزرگ عمل می‌کنند. این مرور شواهدی را یافت که نشان می‌دهد مکمل پره‌بیوتیکی که به غذای نوزاد اضافه می‌شود می‌تواند از بروز اگزما در نوزادان تا سن دو سالگی پیشگیری کند. مشخص نیست که استفاده از پره‌بیوتیک باید به نوزادانی محدود شود که در معرض خطر بالای ابتلا به آلرژی هستند، یا ممکن است در جمعیت‌های کم‌خطر نیز تاثیر داشته باشد؛ یا اینکه می‌تواند روی دیگر بیماری‌های آلرژیک از جمله آسم هم تاثیر داشته باشد. با این حال، پیش از اینکه بتوان استفاده روتین از پره‌بیوتیک‌ها را برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی توصیه کرد، انجام پژوهش‌های بیشتری برای تایید یافته‌ها لازم است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

پیش از اینکه بتوان استفاده روتین از پره‌بیوتیک‌ها را برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی در نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند، توصیه کرد، انجام پژوهش بیشتری مورد نیاز است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مکمل‌های پره‌بیوتیکی که به غذای نوزاد اضافه می‌شوند ممکن است از بروز اگزما پیشگیری کنند. مشخص نیست که استفاده از پره‌بیوتیک باید به نوزادانی محدود شود که در معرض خطر بالای ابتلا به آلرژی هستند، یا ممکن است در جمعیت‌های کم‌خطر نیز تاثیر داشته باشد؛ یا اینکه می‌تواند روی دیگر بیماری‌های آلرژیک از جمله آسم هم تاثیر داشته باشد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

پره‌بیوتیک‌ها (prebiotics) (معمولا الیگوساکاریدها (oligosaccharides)) که به غذای نوزاد اضافه می‌شوند، این پتانسیل را دارند که از بروز حساسیت نوزادان به آلرژن‌های غذایی پیشگیری کنند.

اهداف: 

تعیین تاثیر پره‌بیوتیک داده شده به نوزادان در پیشگیری از ابتلا به آلرژی.

روش‌های جست‌وجو: 

یک جست‌وجوی به‌روز شده‌ای را در آگوست 2012 در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)، 2012، شماره 8)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، استنادات، و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی انجام دادیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌-تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که استفاده از یک پره‌بیوتیک را با عدم استفاده از پره‌بیوتیک، یا یک پره‌بیوتیک خاص را در مقایسه با یک پره‌بیوتیک متفاوت در نوزادان، برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

ارزیابی کیفیت کارآزمایی، استخراج داده‌ها و سنتز داده‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد مرکز همکاری‌های کاکرین انجام شدند.

نتایج اصلی: 

نسخه به‌روز شده در سال 2012، تعداد 13 مطالعه را شناسایی کرد که تحت عنوان در حال انجام یا در انتظار طبقه‌بندی دسته‌بندی شدند (هنوز پیامدهای آلرژی را گزارش نکرده‌اند). چهل‌ و سه مطالعه حذف شدند، در درجه اول به دلیل اینکه هیچ داده‌ای برای آلرژی گزارش نشد، اگرچه هیچ یک از نوزادان وارد شده در معرض خطر بالای ابتلا به آلرژی قرار نداشتند. چهار مطالعه شامل 1428 نوزاد برای ورود واجد شرایط بودند. همه مطالعات در معرض خطر بالای سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) قرار داشتند. پیامدهای آلرژی از چهار ماهگی تا دو سالگی گزارش شدند.

متاآنالیز دو مطالعه (226 نوزاد) تفاوت معنی‌داری را در آسم نوزادان پیدا نکرد، اگرچه ناهمگونی قابل‌توجهی بین مطالعات مشاهده شد. متاآنالیز چهار مطالعه کاهش قابل‌توجهی را در اگزما نشان داد (1218 نوزاد، خطر نسبی معمول: 0.68؛ 95% CI؛ 0.48 تا 0.97؛ تفاوت خطر معمول: 0.04-؛ 95% CI؛ 0.07- تا 0.00-، تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک منفعت (number needed to treat for a benefit; NNTB): 25؛ 95% CI؛ 14 تا > 100؛ P = 0.03). ناهمگونی بین مطالعات از اهمیت آماری برخوردار نبود. یک مطالعه تفاوت معنی‌داری را از لحاظ بروز کهیر (urticaria) گزارش نکرد.

تفاوت زیر گروه بر اساس خطر بروز آلرژی نوزاد یا نوع غذای نوزاد دارای اهمیت آماری نبود. با این حال، مطالعات مجزا کاهش قابل‌توجهی را در بروز آسم و اگزما، ناشی از مصرف مکمل با مخلوطی از گالاکتو- و فروکتو-الیگوساکارید (GOS/FOS نسبت 9:1) (8 گرم/لیتر) در نوزادانی که در معرض خطر بالای ابتلا به آلرژی بودند؛ و در اگزمای ناشی از مصرف مکمل GOS/FOS (نسبت 9:1) (6.8 گرم/لیتر) و الیگوساکارید اسیدی (1.2 گرم/لیتر) در نوزادانی که برای خطر آلرژی انتخاب نشدند، گزارش کردند.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information