ما 12 کارآزمایی را وارد کردیم (شش کارآزمایی روی کودکان و شش کارآزمایی روی بزرگسالان) که در مجموع 1289 شرکت‌کننده داشتند. کارآزمایی‌ها هفت مداخله را ارزیابی کردند: 1) درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب همراه با تمرینات خانگی؛ 2) تمرین پوش-آپ با مداد/هدف (target) در منزل؛ 3) درمان‌های کامپیوتری همگرایی/تطابقی در منزل؛ 4) درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب؛ 5) درمان‌های همگرایی/تطابقی دارونما یا مداخلات دارونمای دیگر؛ 6) عینک مطالعه منشوری؛ و 7) عینک مطالعه دارونما.

شش RCT روی جمعیت اطفال، 968 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کردند. از این تعداد، گروه محققین کارآزمایی درمان نارسایی همگرایی (Convergence Insufficiency Treatment Trial; CITT)، چهار RCT را با 737 شرکت‌کننده کامل کردند. هر چهار RCT مربوط به CITT در معرض خطر پائین سوگیری (bias) قرار داشتند. معیارهای تشخیصی و معیارهای پیامد میان این کارآزمایی‌ها یکسان یا مشابه بودند. چهار RCT مربوط به CITT، داده‌هایی را در رابطه با مداخلات 1، 2، 3، و 5 برای انجام NMA کودکان ارائه کردند. هنگامی که موفقیت درمان بر اساس یک پیامد ترکیبی تعریف شد که نیازمند هر دو معیار بالینی همگرایی نرمال شده باشد، و مقدار بهبودی از پیش تعیین شده را نیز نشان دهد، شواهدی را با قطعیت بالا یافتیم که نشان دادند درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب همراه با تمرینات خانگی، شانس پیامد موفقیت درمان را در مقایسه با درمان‌های همگرایی/تطابقی کامپیوتری در منزل (خطر نسبی (RR): 1.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.32 تا 2.94)، تمرین پوش-آپ با یک مداد/هدف در منزل (RR: 2.86؛ 95% CI؛ 1.82 تا 4.35)، و دارونما (RR: 3.04؛ 95% CI؛ 2.32 تا 3.98) افزایش می‌دهند. با این حال، هیچ شواهدی دال بر تفاوت درمان بین درمان‌های همگرایی/تطابقی کامپیوتری در منزل و تمرین پوش-آپ با مداد /هدف در منزل (RR: 1.44؛ 95% CI؛ 0.93 تا 2.24؛ شواهد با قطعیت پائین) یا بین انجام این دو درمان در منزل و درمان دارونما، برای پیامد مرتبط با موفقیت درمان، وجود نداشت.

هنگامی که موفقیت درمان به‌ صورت پیامد ترکیبی همگرایی و موفقیت در رفع نشانه بیماری تعریف شد، شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان دادند شرکت‌کنندگان دریافت‌کننده درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب همراه با تمرینات خانگی 5.12 بار (95% CI؛ 2.01 تا 13.07) بیشتر از شرکت‏‌کنندگان دریافت‌کننده درمان دارونما احتمال دارد با موفقیت درمان شوند. ما شواهدی را با قطعیت پائین یافتیم که نشان دادند شرکت‌کنندگان دریافت‌کننده درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب همراه با تمرینات خانگی 4.41 بار (95% CI؛ 1.26 تا 15.38) بیشتر از شرکت‏‌کنندگان دریافت‌کننده تمرین پوش-آپ با مداد در منزل و 4.65 بار (95% CI؛ 1.23 تا 17.54) بیشتر از دریافت‌کنندگان درمان‌های همگرایی/تطابقی کامپیوتری در منزل احتمال دارد که با موفقیت درمان شوند. هیچ شواهدی دال بر تفاوت در درمان بین تمرین پوش-آپ با مداد در منزل و درمان‌های همگرایی/تطابقی کامپیوتری در منزل، یا بین هر دو درمان در منزل و درمان دارونما وجود نداشت.

یک RCT اثربخشی عینک مطالعه منشوری پایه ( base-in prism reading glasses) را در کودکان ارزیابی کرد. هنگامی که این نوع عینک با عینک مطالعه دارونما مقایسه شد، محققان هیچ شواهدی را دال بر تفاوت در سه معیار پیامد، نقطه نزدیک همگرایی (near point convergence; NPC)، همگرایی فیوژنی مثبت (positive fusional vergence; PFV)، یا نمرات نشانه اندازه‌گیری شده توسط بررسی نشانه نارسایی همگرایی (Convergence Insufficiency Symptom Survey; CISS) پیدا نکردند.

شش RCT روی جمعیت اطفال، 321 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کردند. ما فقط یک RCT را در معرض خطر پائین سوگیری ارزیابی کردیم. از آنجا که همه مطالعات انجام شده روی بزرگسالان داده‌های مربوط به موفقیت ترکیبی را ارائه نکردند، نتوانستیم NMAها را برای موفقیت درمان انجام دهیم. به همین دلیل، مقایسه تفاوت میانگین (MD) بین مداخلات برای بهبود نمرات NPC؛ PFV و CISS به‌صورت جداگانه محدود به استفاده از داده‌های حاصل از سه RCT شد (107 شرکت‌کننده؛ مداخلات 1، 2، 4 و 5). درمان‌های همگرایی تطابقی در مطب در مقایسه با درمان دارونما، در بهبود PFV نسبتا موثرتر بود (MD: 16.73؛ 95% CI؛ 6.96 تا 26.60)، اما هیچ شواهدی مبنی بر تفاوت در نمرات NPC یا CISS وجود نداشت. هیچ شواهدی از تفاوت برای هیچ یک از مقایسه‌های دیگر برای هر یک از پیامدها وجود نداشت. یک کارآزمایی، عینک مطالعه منشوری پایه را که برای انجام کارهای نزدیک تجویز می‌شود، ارزیابی کرد و نشان داد که گروه عینک منشوری نشانه‌های کمتری در مقایسه با گروه عینک دارونما در سه ماه داشتند (MD: -8.9؛ 95% CI؛ 11.6- تا 6.3-). این کارآزمایی هیچ شواهدی را دال بر تفاوت با این مداخله در NPC یا PFV پیدا نکرد.

هیچ موردی از عوارض جانبی مرتبط با درمان‌های مطالعه در هیچ یک از مطالعات وارد شده گزارش نشد. در دو کارآزمایی، پایبندی عالی به درمان‌های همگرایی/تطابقی در مطب (96.6% یا بیشتر) گزارش شد. پایبندی گزارش شده با درمان در منزل کمتر سازگار بود، یک مطالعه کاهش پایبندی را با گذشت زمان (هفته 7 تا 12) و کاهش میزان اتمام درمان را با تمرین پوش-آپ با مداد/هدف در منزل گزارش داد.