سوال مطالعه مروری
آیا افزودن اسپری شستوشوی بینی با محلول نمک یا شستوشو به مراقبتهای معمول یا دارونما (placebo)، شدت نشانهها را کاهش میدهد یا بهبودی بزرگسالان و کودکان مبتلا به نشانههای سرماخوردگی و آنفلوآنزا را که کمتر از چهار هفته طول کشیده، سرعت میبخشد؟
پیشینه
عفونتهای حاد دستگاه تنفسی فوقانی (upper respiratory tract infections; URTIs) شامل سرماخوردگی، آنفلوآنزا و عفونتهای گلو، بینی یا سینوسها هستند. آنها معمولا عفونتهای ویروسی خود محدودشونده هستند، اگرچه گاهی نشانهها ممکن است برای چندین هفته پس از پاکسازی عفونت اولیه، با یا بدون ایجاد عفونتهای باکتریایی ثانویه، باقی بمانند. هدف درمان عمدتا تسکین نشانهها است، اگرچه برخی از درمانها ممکن است در کاهش مدت زمان باقی ماندن نشانهها پس از ویروس، مانند سرفه، نقش داشته باشند. اسپری محلول نمک بینی و شستوشوی بینی با حجم بیشتری از آن به عنوان یکی از چندین گزینه درمانی URTI محبوبتر شدهاند، و نشان داده شده که برای سینوزیت مزمن و پس از جراحی بینی، موثر هستند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اثربخشی آنها در درمان URTI حاد یا نشانههایی که ممکن است برای آنها موثر باشد، وجود دارد.
ویژگیهای مطالعه
ما پنج مطالعه را شناسایی کردیم، که در مجموع 749 شرکتکننده را وارد کردند و 565 شرکتکننده دادههایی را ارائه دادند که به سوال تحقیق پرداخته و معیارهای ورود را برآورده کردند. همه آنها شستوشوی بینی با محلول نمک را با مراقبتهای معمول یا دیگر اسپریهای بینی مقایسه کردند. این مطالعات طیف وسیعی از سنین، کشورها، حجم نمونه، روشهای دوزبندی و فراوانی، و زمان از شروع نشانههای URTI را پوشش دادند. آنها همچنین در طراحی و نشانههای اندازهگیری شده بسیار متغیر بودند. این مساله به دلیل عدم وجود معیارهای همسو و سازگار برای علائم و نشانههای URTI، جای تعجب ندارد. این امر منجر به تعداد بسیار کمی از معیارهای رایج پیامد شد که توانستند در این پنج مطالعه ترکیب شوند. شواهد تا آگوست 2014 بهروز است.
نتایج کلیدی
دو مطالعه دیگر که از زمان انتشار مرور سیستماتیک اولیه وارد شدند، دادههایی را با اندازه یا کیفیت کافی به منظور ایجاد تغییر اساسی در یافتههای اصلی ارائه نکردند. فقط بزرگترین مطالعه، که روی 401 کودک 6 تا 10 ساله انجام شد، کاهش قابل توجهی را در تعدادی از نشانهها، از جمله ترشحات بینی، گلودرد، نمره تنفس بینی و انسداد بینی، همچنین کاهش استفاده از داروهای کمکی ضداحتقان بینی را نشان داد. همچنین بهبودی قابل توجهی در نمره وضعیت سلامت گزارش کرد. کاهش در پیامد زمان سپریشده تا رفع نشانهها دیده شد، که در دو کارآزمایی با شرکتکنندگان بزرگسال گزارش شد، اما این تفاوت از نظر بالینی معنیدار نبود. شستوشوی بینی با محلول نمک بیخطر است اما ممکن است عوارض جانبی خفیف را مانند تحریک یا احساس سوزش ایجاد کند، به ویژه در محصولاتی که از جریان یا غلظت بالاتر استفاده میکنند.
کیفیت شواهد
اکثر مطالعات کوچک بوده و دارای کاستیهای قابل توجهی در طراحی یا اجرای پژوهش بودند. انجام مطالعات بیشتر، ترجیحا بزرگتر از نظر حجم نمونه و با استفاده از معیارهای رایج پیامد، برای تعیین پتانسیل نقش شستوشوی بینی با محلول نمک در کاهش شدت و مدت نشانههای حاد URTI، عفونتهای ثانویه و احتمالا مصرف آنتیبیوتیک، مورد نیاز است.
شستوشوی بینی با محلول نمک احتمالا مزایایی برای تسکین نشانههای URTI حاد دارد. با این حال، کارآزماییهای واردشده عموما بسیار کوچک بوده و خطر سوگیری بالایی داشتند، که باعث کاهش اعتماد به شواهد تاییدکننده این موضوع شد. کارآزماییهای آینده باید شامل تعداد بیشتری از شرکتکنندگان بوده و معیارهای استاندارد و معنادار از نظر بالینی را برای پیامد گزارش کنند.
عفونتهای حاد دستگاه تنفسی فوقانی (upper respiratory tract infections; URTIs)، از جمله سرماخوردگی و رینوسینوزیت، بیماریهای شایعی هستند که باعث ناراحتی و ناتوانی شده و به میزان قابل توجهی در غیبت از محل کار نقش دارند. درمان عموما با داروهای تببر و ضداحتقان و گاهی آنتیبیوتیکها انجام میشود، حتی اگر بیشتر عفونتها ویروسی باشند. شستوشوی بینی با محلول نمک (سالین؛ saline) اغلب به عنوان یک درمان کمکی برای نشانههای URTI استفاده میشود، با وجود آنکه کمبود نسبی شواهد برای اثبات سودمندی آن در این وضعیت وجود دارد. این مرور یک بهروزرسانی از مرور کاکرین انجامشده توسط Kassel و همکاران است، که نشان میدهد محلول نمک احتمالا در کاهش شدت برخی نشانههای مرتبط با URTI حاد موثر است.
ارزیابی تاثیرات شستوشوی بینی با محلول نمک برای درمان نشانههای URTI حاد.
در CENTRAL (شماره 7، 2014)، MEDLINE (1966 تا هفته 5 جولای 2014)، EMBASE (1974 تا آگوست 2014)، CINAHL (1982 تا آگوست 2014)، AMED (1985 تا آگوست 2014) و LILACS (1982 تا آگوست 2014) به جستوجو پرداختیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) که درمان موضعی بینی با محلول نمکی را با دیگر مداخلات در بزرگسالان و کودکان مبتلا به URTI حاد با تشخیص بالینی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور (DK؛ BM) بهطور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را با ابزار «خطر سوگیری (bias)» کاکرین ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند. تمامی دادهها با استفاده از نرمافزار Cochrane Review Manager آنالیز شدند. به دلیل تنوع زیاد در معیارهای پیامد، فقط تعداد کمی از پیامدها توانستند برای آنالیز آماری ترکیب شوند.
ما پنج RCT را شناسایی کردیم که 544 کودک (سه مطالعه) و 205 بزرگسال (فقط از دو مطالعه) را تصادفیسازی کردند. همه آنها شستشو با محلول نمک را با مراقبتهای معمول یا دیگر اسپریهای بینی، به جای دارونما (placebo)، مقایسه کردند. دو کارآزمایی جدید را در این بهروزرسانی گنجاندیم، که دادههایی را با اندازه یا کیفیت کافی برای تغییر اساسی یافتههای اصلی ارائه نکردند. بیشتر کارآزماییها کوچک بودند و آنها را کیفیت پائین ارزیابی کردیم، که به خطر سوگیری نامشخص آنها کمک کرد. اکثر معیارهای پیامد میان مطالعات واردشده تفاوت زیادی داشتند و بنابراین نتوانستند ادغام شوند. اکثر نتایج تفاوتی را میان درمان با شستشوی بینی با محلول نمک و کنترل نشان ندادند. با این حال، یک کارآزمایی بزرگتر، که روی کودکان انجام شد، کاهش قابل توجهی را در نمره ترشح از بینی (تفاوت میانگین (MD): 0.31-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.48- تا 0.14-) و نمره تنفس از بینی (انسداد) (MD: -0.33؛ 95% CI؛ 0.47- تا 0.19-) در گروه شستشو با محلول نمک نشان داد. با این حال، MD برابر با 0.33- در مقیاس نشانه چهار نقطهای (four-point symptom scale) ممکن است دارای حداقل اهمیت بالینی باشد. این کارآزمایی همچنین کاهش قابل توجهی را در استفاده از داروهای ضداحتقان توسط گروه شستشو با محلول نمک نشان داد. ناراحتی خفیف بینی و/یا تحریک تنها عارضه جانبی گزارششده توسط تعداد کمی از شرکتکنندگان بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.