اولتراسوند روتین/آشکار در برابر اولتراسوند انتخابی/پنهانی: 11 کارآزمایی شامل 37,505 زن. اولتراسوند برای ارزیابی جنین در اوایل دوره بارداری، عدم تشخیص بارداری چند قلویی را تا هفته 24 بارداری کاهش می‌دهد (خطر نسبی (RR): 0.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 تا 0.17؛ 295 شرکت‌کننده، 7 مطالعه، شواهد با کیفیت متوسط). اسکن‌های روتین تشخیص ناهنجاری‌های عمده جنین را پیش از هفته 24 بارداری بهبود می‌بخشند (RR: 3.46؛ 95% CI؛ 1.67 تا 7.14؛ 387 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه،شواهد با کیفیت متوسط). اسکن روتین با کاهش القای زایمان برای بارداری «پس از ترم (post term)» همراه است (RR: 0.59؛ 95% CI؛ 0.42 تا 0.83؛ 25,516 شرکت‌کننده، 8 مطالعه)، اما شواهد مربوط به این پیامد کیفیت پائینی دارند، زیرا بیشترین تاثیر تجمعی توسط مطالعاتی با محدودیت طراحی و دارای ناهمگونی ارائه شد (I² = 68%). انجام اولتراسوند برای ارزیابی جنین در اوایل دوره بارداری تاثیری بر مرگ‌ومیر پری‌ناتال ندارد (تعریف شده به صورت مرده‌زایی پس از ورود به کارآزمایی یا مرگ‌ومیر نوزاد زنده متولد شده تا 28 روزگی) (RR: 0.89؛ 95% CI؛ 0.70 تا 1.12؛ 35,735 شرکت‌کننده، 10 مطالعه، شواهد با کیفیت پائین). به نظر نمی‌رسد اسکن‌های روتین با کاهش پیامدهای نامطلوب برای نوزادان یا استفاده از خدمات سلامت توسط مادران و نوزادان همراه باشد. پیگیری طولانی‌مدت کودکانی که داخل رحم در معرض اسکن قرار داشتند، نشان نمی‌دهد که تاثیر مخربی بر رشد فیزیکی یا شناختی کودکان داشته‌اند.

این مرور شامل چندین کارآزمایی بزرگ و با طراحی خوب است، اما عدم انجام کورسازی (blinding) مشکلی شایع در همه مطالعات بود و ممکن است بر برخی از پیامدها تاثیر بگذارد. کیفیت شواهد برای همه پیامدهای اولیه مرور ارزیابی شده و در سطح متوسط یا پائین بیان شد. تنزل رتبه کیفیت شواهد به دلیل گنجاندن مطالعاتی با محدودیت‌های طراحی، عدم دقت نتایج و وجود ناهمگونی بود.