سوال مطالعه مروری
آیا پیاده‌روی می‌تواند فشار خون را کاهش دهد؟
پیشینه
هیپرتانسیون یا فشار خون بالا یک عامل خطر اصلی در ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، مانند بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، و نارسایی قلبی است. کاهش فشار خون به سطوح طبیعی در کاهش خطر این بیماری‌ها موثر است. بسیاری از عوامل خطر مرتبط با هیپرتانسیون، مانند نداشتن تحرک فیزیکی، رژیم غذایی حاوی نمک و چربی بالا، یا سیگار کشیدن، با سبک زندگی مرتبط هستند. فعالیت فیزیکی به عنوان یک جزء اساسی در سبک زندگی سالم شناخته می‌شود. با این حال ممکن است بسیاری از افراد انجام ورزش متناسب با زندگی روزمره خود را دشوار بدانند. پیاده‌روی یک فعالیت کم-هزینه است و بسیاری از افراد می‌توانند آن را انجام دهند. مطالعات قبلی نتایج متناقضی را از تاثیر پیاده‌روی بر کنترل فشار خون نشان داده‌اند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 73 کارآزمایی را شامل 5763 شرکت‌کننده از 22 کشور وارد کردیم، که تا مارچ 2020 منتشر شدند. این کارآزمایی‌ها شامل مردان و زنان بودند؛ دامنه سنی آنها از 16 تا 84 سال متغیر بود و تقریبا نیمی از افراد بالای 60 سال (51%) و 39% از شرکت‌کنندگان 41 تا 60 سال با شرایط مختلف سلامت بودند. انواع مختلفی از فعالیت‌های پیاده‌روی وجود دارد، از جمله پیاده‌روی در خانه، جامعه، مدرسه، یا سالن ورزشی، چندین بار در هفته با شدت‌های مختلف.
نتایج کلیدی
ما شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان می‌دهند پیاده‌روی فشار خون سیستولیک (systolic blood pressure; SBP) را کاهش می‌دهد. ما شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان می‌دهد پیاده‌روی SBP را در شرکت‌کنندگان 40 سال و کمتر کاهش داده و شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که پیاده‌روی SBP را در شرکت‌کنندگان 41 سال و بالاتر کم می‌کند. هم‌چنین شواهدی را با قطعیت پائین پیدا کردیم که نشان می‌دهد پیاده‌روی SBP را در زنان و مردان کاهش می‌دهد. شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد که پیاده‌روی فشار خون دیاستولیک (diastolic blood pressure; DBP) و ضربان قلب را کاهش می‌دهد. فقط 21 مطالعه در مجموع هشت حادثه جانبی را گزارش کردند، آسیب زانو پنج برابر بیشتر از بقیه موارد رخ داد. بسیاری از مطالعات نحوه تخصیص شرکت‌کنندگان را به گروه‌های پیاده‌روی و کنترل، و اینکه کسانی که پیامدها را ارزیابی می‌کردند می‌دانستند هر شرکت‌کننده به کدام گروه تعلق دارد یا خیر، گزارش نکردند. با این حال، پیامدهای ما یعنی فشار خون و ضربان قلب معیارهای عینی هستند و بنابراین کمتر احتمال دارد تحت تاثیر آگاهی از این موضوع قرار بگیرند که یک شرکت‌کننده در گروه پیاده‌روی قرار داشته یا گروه کنترل. یافته‌های ما نشان می‌دهد که پیاده‌روی با شدت متوسط، سه تا پنج بار در هفته، با مدت زمان 20 تا 40 دقیقه، و 150 دقیقه در هفته به مدت تقریبی سه ماه می‌تواند بر کاهش فشار خون تاثیر بگذارد.
شواهدی با قطعیت متوسط نشان می‌دهد پیاده‌روی احتمالا SBP را کاهش می‌دهد. شواهد با قطعیت متوسط یا پائین نشان می‌دهد پیاده‌روی ممکن است SBP را در همه سنین و در هر دو جنس کاهش دهد. شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد که پیاده‌روی ممکن است DBP و ضربان قلب را کاهش دهد. شواهدی با قطعیت متوسط و پائین نشان می‌دهد پیاده‌روی ممکن است DBP و ضربان قلب را در همه سنین و در هر دو جنس کاهش دهد.
افزایش فعالیت فیزیکی یک اصلاح مهم در سبک زندگی است که برای پیشگیری و کنترل هیپرتانسیون توصیه شده است. پیاده‌روی یک فعالیت فیزیکی کم-هزینه است و بسیاری از افراد می‌توانند آن را انجام دهند. مطالعاتی که تاثیر پیاده‌روی را بر فشار خون بررسی کردند، یافته‌های متناقضی را نشان داده‌اند.
تعیین تاثیر پیاده‌روی به‌عنوان یک مداخله فعالیت فیزیکی بر فشار خون و ضربان قلب.
بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا مارچ 2020 جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه هیپرتانسیون در کاکرین، CENTRAL (سال 2020؛ شماره 2)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ CINAHL؛ PsycINFO؛ SPORTDiscus؛ PEDro؛ پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت، و ClinicalTrials.gov. هم‌چنین تا می 2020، در بانک‌های اطلاعاتی چینی زیر جست‌وجو کردیم: Index to Taiwan Periodical Literature System؛ کتابخانه ملی دیجیتال پایان‌نامه‌ها و تزهای تایوان (National Digital Library of Theses and Dissertation in Taiwan)؛ مجلات، پایان‌نامه‌ها و تزهای زیرساخت‌های دانش ملی چین (CNKI)؛ و Wanfang Medical Online. ما با نویسندگان مقالات مرتبط در رابطه با کارهای منتشر شده و منتشر نشده تماس گرفتیم. جست‌وجوها هیچ‌گونه محدودیتی را از نظر زبان مطالعه نداشتند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با شرکت‌کنندگان 16 سال و بالاتر وارد شدند، که تاثیرات مداخله پیاده‌روی را در مقایسه با کنترل عدم مداخله بر فشار خون و ضربان قلب ارزیابی کردند.
ما از پروسیجرهای استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. در جایی که داده‌ها در گزارش‌های منتشر شده در دسترس نبود، با نویسندگان تماس گرفتیم. نتایج تجمعی برای فشار خون و ضربان قلب با استفاده از تفاوت‌های میانگین (MDs) بین گروه‌ها با 95% فاصله اطمینان (CI) ارائه شد. تجزیه‌وتحلیل زیرگروه را برای سن و جنسیت انجام دادیم. تجزیه‌وتحلیل حساسیت را برای ارزیابی تاثیر حجم نمونه بر یافته‌های‌مان انجام دادیم.
در مجموع 73 کارآزمایی با معیارهای ورود ما مطابقت داشتند. این 73 کارآزمایی شامل 5763 شرکت‌کننده بوده و در 22 کشور انجام شدند. سن شرکت‌کنندگان از 16 تا 84 سال متغیر بود و تعداد زنان تقریبا 1.5 برابر تعداد مردان بود. ویژگی‌های مداخلات پیاده‌روی در مطالعات وارد شده به شرح زیر بودند: اکثر مداخلات پیاده‌روی در خانه/جامعه انجام شدند (n = 50) اما تحت نظارت قرار داشتند (تعداد: 36 مورد از 47 مطالعه اطلاعات مربوط به نظارت را گزارش دادند)؛ میانگین مدت مداخله 15 هفته بود، میانگین مدت زمان پیاده‌روی در هفته 153 دقیقه و شدت اغلب پیاده‌روی‌ها متوسط بود. بیشتر مطالعات در معرض خطر سوگیری انتخاب و سوگیری عملکرد قرار داشتند.
پیامد اولیه
شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان می‌دهد پیاده‌روی فشار خون سیستولیک (systolic blood pressure; SBP) را کاهش می‌دهد (MD؛ 4.11- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 5.22- تا 3.01-؛ 73 مطالعه، n = 5060). شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان می‌دهد پیاده‌روی SBP را در شرکت‌کنندگان 40 سال به پائین کاهش می‌دهد (MD؛ 4.41- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 6.17- تا 2.65-؛ 14 مطالعه، 491 = n) و شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد پیاده‌روی SBP را در شرکت‌کنندگان 41 تا 60 سال (MD؛ 3.79- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 5.64- تا 1.94-؛ P < 0.001؛ 35 مطالعه، n = 1959)، و شرکت‌کنندگان 60 سال به بالا (MD؛ 4.30- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 6.17- تا 2.44-، 24 مطالعه، n = 2610) کم می‌کند. هم‌چنین شواهدی را با قطعیت پائین پیدا کردیم که پیاده‌روی باعث کاهش SBP هم در زنان (MD؛ 5.65- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 7.89- تا 3.41-؛ 22 مطالعه، n = 1149) و هم در مردان (MD؛ 4.64- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 8.69- تا 0.59-؛ 6 مطالعه، n = 203) می‌شود.
پیامدهای ثانویه
ما شواهدی را با قطعیت پائین پیدا کردیم که پیاده‌روی باعث کاهش فشار خون دیاستولیک (diastolic blood pressure; DBP) (MD؛ 1.79- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 2.51- تا 1.07-؛ 69 مطالعه، n = 4711) و ضربان قلب (MD؛ 2.76- ضربه در هر دقیقه (beats per minute; bpm)؛ 95% CI؛ 4.57- تا 0.95-؛ 26 مطالعه، n = 1747) می‌شود. شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که پیاده‌روی DBP را در شرکت‌کنندگان 40 سال به پائین کاهش می‌دهد (MD؛ 3.01- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 4.44- تا 1.58-؛ 14 مطالعه، 491 = n) و شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که پیاده‌روی DBP را در شرکت‌کنندگان 41 تا 60 ساله (MD: -1.74 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 2.95- تا 0.52-؛ 32 مطالعه، n = 1730)، و 60 سال به بالا (MD؛ 1.33- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 2.40- تا 0.26-؛ 23 مطالعه، n = 2490) کاهش می‌دهد. ما شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان می‌دهد پیاده‌روی DBP را در مردان کاهش می‌دهد (MD؛ 2.54- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 4.84- تا 0.24-؛ 6 مطالعه، 203 = n) و شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد پیاده‌روی DBP را در زنان کاهش می‌دهد (MD؛ 2.69- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 4.16- تا 1.23-؛ 20 مطالعه، n = 1000). فقط 21 مطالعه وارد شده حوادث جانبی را گزارش کردند. از این 21 مطالعه، 16 مطالعه هیچ‌گونه حوادث جانبی را گزارش نکردند، پنج مطالعه باقیمانده هشت حادثه جانبی را گزارش کردند، آسیب زانو پنج بار گزارش شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.