ارزیابی اینکه اسپری‌های استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده یا نبولایزرها برای تحویل داروهای استنشاقی به بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی بهتر هستند یا خیر

بروز نارسایی حاد تنفسی در بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی طولانی-مدت که به دلیل بدتر شدن ناگهانی نشانه‌های‌شان در بیمارستان بستری هستند، شایع است. تعداد زیادی از این بیماران نیاز به پذیرش در بخش مراقبت ویژه دارند، که یک دستگاه می‌تواند به آنها برای تنفس کمک کند (ونتیلاسیون مکانیکی). علاوه بر این، داروهایی برای کمک به کاهش مشکلات تنفسی با باز کردن راه‌های هوایی در ریه‌ها (داروهای برونکودیلاتور (bronchodilator)) تجویز می‌شود. داروهای برونکودیلاتور ماهیچه‌های ریه‌ها را شل می‌کنند و به راه‌های هوایی اجازه می‌دهند تا هوای بیشتری از آنها عبور کند و تنفس را آسان‌تر می‌کنند. این داروها عمدتا به روش استنشاقی تجویز می‌شوند، به‌طور خاص با نبولایزرهای (nebulizers) سازگار و اسپری‌های استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده (metered dose inhalers; MDIs) که برای بیمارانی که تحت ونتیلاسیون مکانیکی هستند، در دسترس قرار دارند. هنوز مشخص نیست کدام یک از این روش‌های تحویل موثرتر است. با انجام جست‌وجو در پنج بانک اطلاعاتی کلیدی و درخواست از تولیدکنندگان مرتبط برای فرستادن مطالب منتشر شده یا منتشر نشده با کیفیت بالا، یک مرور سیستماتیک را از منابع علمی انجام دادیم که اثربخشی این دو روش تحویل، نبولایزر و MDI، را با هم مقایسه کردند.

این مرور سیستماتیک کاکرین شامل سه کارآزمایی با 46 بیمار بود (دو کارآزمایی با 18 بیمار، یک کارآزمایی با 10 بیمار)، و نشان داد که شواهد پژوهشی معتبر و کافی برای توصیه به استفاده از هر یک از روش‌های تحویل وجود ندارد. نیاز آشکار به انجام پژوهش‌های بیشتر در مورد اینکه کدام روش تحویل موثرتر است، وجود دارد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده موجود، شامل کارآزمایی‌های متقاطع تصادفی‌سازی شده که در آنها ترتیب مداخله تصادفی‌سازی شد، و به مقایسه نبولایزر و MDI برای برونکودیلاتاسیون آئروسل در بیماران بزرگسال تحت ونتیلاسیون مکانیکی پرداختند، شواهد کافی را برای حمایت از هر یک از روش‌های تحویل فعلی ارائه نمی‌کنند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

نبولایزرها (nebulizers) و اسپری‌های استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده (metered dose inhalers; MDI) هر دو برای انتقال برونکودیلاتاسیون آئروسل به بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی اقتباس شده‌اند، اما دانش ناقصی در مورد موثرترین روش تحویل وجود دارد.

اهداف: 

مقایسه اثربخشی نبولایزرها و MDIها برای تحویل برونکودیلاتور (bronchodilator) در بزرگسالان به شدت بد-حال ونتیله شده به روش تهاجمی.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین (Cochrane Library)؛ 2012، شماره 5)؛ Ovid MEDLINE (1950 تا هفته 19ام سال 2012)؛ Ovid EMBASE (1980 تا هفته 19ام سال 2012)؛ CINAHL از طریق EBSCOhost (1982 تا هفته 19ام سال 2012) و فهرست منابع مقالات را جست‌وجو کردیم. خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین با تولیدکنندگان دستگاه و پژوهشگران در این زمینه تماس گرفتیم. هیچ محدودیتی در مورد زبان یا وضعیت انتشار اعمال نشد.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، شامل کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده متقاطع که در آنها ترتیب مداخله تصادفی‌سازی شد، و به مقایسه نبولایزر و MDI برای برونکودیلاتاسیون آئروسل در بیماران بزرگسال تحت ونتیلاسیون مکانیکی در بخش‌های مراقبت ویژه پرداختند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده به‌طور مستقل از هم به ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها پرداختند. در صورت لزوم، برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. اطلاعات مربوط به عوارض جانبی را از کارآزمایی‌ها گردآوری کردیم.

نتایج اصلی: 

این مرور شامل سه کارآزمایی بود، دو کارآزمایی به بررسی معیار پیامد اولیه یعنی کاهش مقاومت راه‌های هوایی (که به صورت کاهش مقاومت راه‌های هوایی با استفاده از تکنیک interrupter و تکنیک‌های دیگر اندازه‌گیری شد) با مجموع 28 بیمار (10 = n؛ 18 = n) و دو کارآزمایی به بررسی تغییرات نامطلوب در مشاهدات همودینامیک با مجموع 36 بیمار (18 = n؛ 18 = n) پرداختند. وجود محدودیت‌ها در دسترسی به داده‌ها و گزارش‌دهی در کارآزمایی‌های وارد شده مانع از انجام متاآنالیز شد و بنابراین مرور حاضر شامل یک آنالیز توصیفی بود. خطر سوگیری (bias) در کارآزمایی‌های وارد شده در اکثر موارد در ابزار «خطر سوگیری» به‌عنوان خطر پائین یا نامشخص ارزیابی شد.

تفسیر محتاطانه نتایج مطالعه وارد شده نشان می‌دهد که نبولایزرها می‌توانند روش موثرتری برای تجویز برونکودیلاتور نسبت به MDI از نظر تغییر مقاومت باشند. هیچ تغییر آشکاری در مشاهدات همودینامیک (که به صورت افزایش ضربان قلب اندازه‌گیری شد) با هیچ یک از روش‌های تحویل مرتبط نبود. به دلیل مشکلات مربوط به داده‌های ازدست‌رفته، انجام متاآنالیز امکان‌پذیر نبود. به علاوه، حجم نمونه کوچک و تنوع بین مطالعات با توجه به تشخیص بیمار، عامل برونکودیلاتور و تکنیک تجویز به این معنی است که در حال حاضر توصیه‌های قطعی بر اساس این نتایج استنباط می‌شود. برای تعیین اینکه موثرترین سیستم تحویل بین نبولایزر و MDI برای برونکودیلاتاسیون آئروسل در بیماران بزرگسال دریافت‌کننده ونتیلاسیون مکانیکی کدام یک است، این شواهد کافی نیست.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information