عفونتهای مکرر مجرای ادراری (RUTI) در زنان بهطور کلی، و به ویژه در زنان باردار، شایع است. عفونت مجرای ادراری (UTI) عبارت است از عفونت دستگاه ادراری (مثانه، کلیهها) ناشی از وجود باکتری در ادرار (باکتریوری). عفونت ادراری در دوران بارداری ممکن است یک عارضه جدی باشد که با پیامدهای نامطلوب بارداری هم برای مادر و هم برای کودک از جمله زایمان زودرس و نوزادان کوچک برای سن بارداری همراه است. بنابراین، تعریف مداخله بهینه برای پیشگیری از بروز RUTI در دوران بارداری برای بهبود پیامدهای بارداری مهم است. مداخلات مورد استفاده برای پیشگیری از RUTI در زنان باردار میتواند دارویی (آنتیبیوتیکها) یا غیر-دارویی (محصولات کرنبری، طب سوزنی، پروبیوتیکها و اصلاحات رفتاری) باشند. تا کنون، اطلاعات کمی در مورد بهترین راه برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار به دست آمده است.
این مرور یک مطالعه را شامل 200 زن باردار یافت که نیتروفورانتوئین (آنتیبیوتیک) و نظارت دقیق (ویزیت منظم در کلینیک، کشت ادرار و آنتیبیوتیک-درمانی در صورت یافتن یک کشت مثبت) را دریافت کردند یا فقط تحت نظارت دقیق قرار گرفتند. درمان سرکوبکننده با دوز روزانه نیتروفورانتوئین و نظارت دقیق در مقایسه با نظارت دقیق تنها برای پیشگیری از بروز RUTI نشان داده نشد، اما شواهد کیفیت بسیار پائینی داشتند. کاهش قابلتوجه باکتریوری بدون علامت (وجود باکتری در ادرار بدون نشانههای UTI) در زنانی با نرخ بالای حضور در کلینیک که نیتروفورانتوئین دریافت کرده و تحت نظارت دقیق قرار گرفتند، مشاهده شد. به دلیل کمبود شواهد نمیتوان نتیجهگیری قطعی کرد. انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده آینده برای مقایسه مداخلات دارویی و غیر-دارویی مختلف به منظور ارزیابی مداخله بهینه برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار ضروری است. چنین کارآزماییهایی باید در مورد طیف گستردهای از پیامدها هم برای زنان و هم نوزادان گزارش دهند.
دوز روزانه نیتروفورانتوئین و نظارت دقیق در مقایسه با نظارت دقیق تنها از ابتلا به RUTI پیشگیری نمیکند. کاهش قابلتوجه ASB در زنانی با نرخ بالای حضور در کلینیک و کسانی که نیتروفورانتوئین و نظارت دقیق دریافت کردند، مشاهده شد. گزارش محدودی از پیامدهای اولیه و ثانویه برای زنان و نوزادان وجود داشت. نمیتوان در مورد مداخله بهینه برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار نتیجهگیری کرد. انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده برای مقایسه مداخلات دارویی و غیر-دارویی مختلف لازم است تا مداخلات بالقوه موثر برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار بررسی شوند.
عفونتهای مکرر مجرای ادراری (recurrent urinary tract infection; RUTI) در زنان باردار شایع بوده و ممکن است باعث پیامدهای بسیار نامطلوب بارداری برای مادر و کودک شود، از جمله زایمان زودرس و نوزادان کوچک برای سن بارداری (small-for-gestational-age babies). مداخلات مورد استفاده برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار میتوانند دارویی (آنتیبیوتیکها) یا غیر-دارویی (محصولات کرنبری، طب سوزنی، پروبیوتیکها و اصلاحات رفتاری) باشند. تاکنون اطلاعات کمی در مورد بهترین راه برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار به دست آمده است.
ارزیابی تاثیرات مداخلات برای پیشگیری از بروز RUTI در زنان باردار.
پیامدهای اولیه مادری عبارت بودند از RUTI پیش از تولد (با تعریفهای مختلف) و زایمان زودرس (پیش از 37 هفته). پیامدهای اولیه نوزاد، کوچک برای سن بارداری و مورتالیتی کلی بودند.
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (20 می 2015) و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) منتشر شده، منتشر نشده و در حال انجام، شبه-RCTها، کارآزماییهای خوشهای-تصادفیسازی شده، و چکیدهای از هر مداخله (دارویی و غیر-دارویی) برای پیشگیری از RUTI در دوران بارداری (در مقایسه با مداخلات دیگر، دارونما یا با مراقبتهای معمول).
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کارآزماییها را برای ورود و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، دادهها را استخراج کرده و دقت آنها را بررسی کردند.
این مرور شامل یک کارآزمایی با 200 زن بود و در معرض خطر متوسط تا بالای سوگیری قرار داشت. کارآزمایی مذکور دوز روزانه نیتروفورانتوئین و نظارت دقیق (ویزیت منظم در کلینیک، کشت ادرار و آنتیبیوتیک-درمانی در صورت یافتن یک کشت مثبت) را با فقط نظارت دقیق مقایسه کرد. هیچ تفاوت معنیداری برای پیامدهای اولیه یافت نشد: پیلونفریت راجعه (خطر نسبی (RR): 0.89؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.31 تا 2.53؛ یک مطالعه، 167 زن)، RUTI پیش از تولد (RR: 0.30؛ 95% CI؛ 0.06 تا 1.38؛ یک مطالعه، 167 زن)، و زایمان زودرس (پیش از 37 هفته) (RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.42 تا 3.35؛ یک مطالعه، 147 زن). کیفیت کلی شواهد برای این پیامدها، که با استفاده از GRADE ارزیابی شدند، در سطح پائین بود. تفاوت معنیداری بین دو گروه مقایسه برای هیچ یک از پیامدهای ثانویه زیر به دست نیامد، وزن هنگام تولد کمتر از 2500 (گرم) (RR: 2.03؛ 95% CI؛ 0.53 تا 7.80؛ یک مطالعه، 147 نوزاد)، وزن هنگام تولد (تفاوت میانگین (MD): 113.00-؛ 95% CI؛ 327.20- تا 101.20؛ یک مطالعه، 147 نوزاد)، امتیاز آپگار پنج-دقیقه کمتر از هفت (RR: 2.03؛ 95% CI؛ 0.19 تا 21.87؛ یک مطالعه، 147 نوزاد) و سقط جنین (RR: 3.11؛ 95% CI؛ 0.33 تا 29.29؛ یک مطالعه، 167 زن). شواهد برای این پیامدهای ثانویه از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بود. بروز باکتریوری بدون علامت (asymptomatic bacteriuria; ASB) (حداقل 103 کولنی در میلیلیتر) (پیامد ثانویه)، که فقط در زنان با نرخ حضور بیش از 90% در کلینیک گزارش شد (RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.89؛ یک مطالعه، 102 زن)، در زنانی که نیتروفورانتوئین دریافت کردند و تحت نظارت دقیق قرار گرفتند، بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. اطلاعات مربوط به مورتالیتی کل و نوزادان کوچک برای سن بارداری گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.