خط اول درمان اسکیزوفرنی، معمولا داروهای ضدروان‌پریشی است. این داروها به درمان «نشانه‌های مثبت» اسکیزوفرنی، مانند شنیدن صداها، دیدن چیزها و داشتن باورهای عجیب، کمک می‌کنند. با این حال، این داروها اغلب عوارض جانبی جدی مانند افزایش وزن، سفتی عضلات، خستگی، بی‌تفاوتی و عدم تحرک دارند. ریخته شدن آب دهان به بیرون (بزاق بیش از حد (hypersalivation)) یکی دیگر از عوارض جانبی رایج است که اغلب در شب، هنگام خواب رخ می‌دهد. این وضعیت می‌تواند یک مشکل ناراحت‌کننده از نظر اجتماعی باشد که کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار داده و باعث شود افراد مصرف داروی خود را متوقف کنند، که ممکن است منجر به عود نشانه‌ها و بازگشت مجدد به بیمارستان شود. درمان ترشح بیش از حد بزاق می‌تواند دشوار باشد؛ با این حال، داروهای آنتی‌کولینرژیک می‌توانند تولید بزاق و بیرون ریخته شدن آب دهان را کاهش دهند. این مرور، شواهد مربوط به مزایا یا مضرات داروهای آنتی‌کولینرژیک مورد استفاده را در درمان ترشح بیش از حد بزاق ناشی از داروهای ضدروان‌پریشی یا نورولپتیک ارزیابی کرد. این مرور داروی ضدروان‌پریش کلوزاپین (clozapine) را حذف کرد، زیرا نقش آن در بروز ترشح بیش از حد بزاق موضوع مرور کاکرین دیگری بوده است.
جست‌وجو در 15 نوامبر 2012 انجام شد و منجر به شناسایی چهار مطالعه بالقوه شد، اما هیچ‌کدام واجد شرایط نبودند. سه مورد از این مطالعات حذف شدند زیرا ترشح بیش از حد بزاق را در ارتباط با مصرف کلوزاپین بررسی کردند. مطالعه چهارم به دلیل اینکه شامل افراد مبتلا به اختلالات خلق‌وخو یا دیگر اختلالات روانی و داروهای چینی بود، حذف شد. ترشح بیش از حد بزاق مشکل مهمی است که باید از طریق تحقیقاتی با روش انجام مناسب و کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده بررسی شود. تا آن زمان، روان‌پزشکان و بیماران احتمالا به درمان این وضعیت بر اساس قضاوت بالینی روزانه و تجربه شخصی، به جای شواهد محکم، ادامه خواهند داد. به نظر نمی‌رسد درمان ترشح بیش از حد بزاق ناشی از داروهای ضدروان‌پریشی یا داروهای نورولپتیک به غیر از کلوزاپین، توجه کافی تحقیقات را برای کمک به درمان بالینی جلب کرده باشد. نویسندگان مرور نتیجه می‌گیرند که استفاده از آنتی‌کولینرژیک‌ها برای درمان ترشح بیش از حد بزاق ناشی از داروهای ضدروان‌پریشی غیر از کلوزاپین، بدون مطالعه بیشتر قابل توجیه نیست.
این خلاصه زبان ساده توسط بنجامین گری (Benjamin Gray)، Rethink Mental Illness: Service User and Service User Expert نوشته شده است. ای‌میل: ben.gray@rethink.org
ما نتوانسته‌ایم هیچ مطالعه‌ای را پیدا کنیم که به سوال مطرح‌شده در این مرور پرداخته باشد. بر این اساس، این مرور خالی به یک مشکل بالینی مهم اشاره می‌کند که باید از طریق کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده با طراحی و روش انجام خوب، بررسی شود. پزشکان و بیماران احتمالا به قضاوت بالینی و تجربه شخصی خود تکیه می‌کنند. سیاست‌گذاران هیچ شواهد مبتنی بر کارآزمایی ندارند که بر اساس آن، دستورالعمل‌هایی را برای درمان ترشح بیش از حد بزاق ناشی از داروهای نورولپتیک به غیر از کلوزاپین ارایه دهند. آنها احتمالا هنگام ارایه توصیه‌ها، به نظر و عادت خود تکیه می‌کنند. سرمایه‌گذاران مطالعات ممکن است بخواهند این زیرگروه مهم از افراد را در اولویت تحقیقات آینده قرار دهند.
درمان اسکیزوفرنی ارتباط قوی با داروهای نورولپتیک دارد. ترشح بیش از حد بزاق (hypersalivation) یک عارضه جانبی شایع است که در درمان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با داروهای نورولپتیک دیده می‌شود. ترشح بیش از حد بزاق می‌تواند یک مشکل ناراحت‌کننده از نظر اجتماعی باشد، می‌تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد و می‌تواند منجر به قطع درمان نورولپتیک شود. همچنین ممکن است درمان دشواری داشته باشد.
خلاصه کردن بهترین شواهد موجود در مورد تاثیرات داروهای آنتی‌کولینرژیک در درمان ترشح بیش از حد بزاق ناشی از عوامل نورولپتیک غیر از کلوزاپین (clozapine) در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی. ترشح بیش از حد بزاق ناشی از کلوزاپین در یک مرور کاکرین دیگر مورد بررسی قرار گرفته است.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (15 نوامبر 2012) را جست‌وجو کرده و منابع تمام مطالعات شناسایی‌شده را برای یافتن مطالعات مرتبط بیشتر بررسی کردیم. برای کسب اطلاعات در مورد کارآزمایی‌های منتشرنشده، قرار بود با اولین نویسنده هر مطالعه تماس بگیریم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) که یک داروی آنتی‌کولینرژیک را با دارونما (placebo)، عدم درمان، داروی آنتی‌کولینرژیک دیگر یا هر مداخله دیگری مقایسه کردند.
ما نتایج جست‌وجو را برای شناسایی مطالعات مرتبط بررسی کردیم. داده‌ها را در فرم‌های استاندارد و ساده استخراج کردیم. اختلاف‌نظرات از طریق بحث و تبادل نظر حل شدند. خطر سوگیری (bias) با استفاده از ابزار «خطر سوگیری» کاکرین بررسی شد. برای داده‌های دو حالتی (binary)، از تخمین استاندارد خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (CI) آن استفاده کردیم. برای پیامدهای پیوسته (continuous outcome)، تفاوت میانگین (MD) بین گروه‌ها را محاسبه کردیم.
جست‌وجو منجر به یافتن چهار مطالعه بالقوه شد؛ پس از بررسی بیشتر، همه حذف شدند. سه مطالعه حذف شدند، زیرا در آنها افراد مبتلا به ترشح بیش از حد بزاق ناشی از کلوزاپین شرکت داشتند - موضوعی که در یک مرور کاکرین دیگر پوشش داده شد. مطالعه چهارم حذف شد زیرا شامل افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلالات خلق‌وخو یا دیگر اختلالات روانی بود که از ترشح بیش از حد بزاق ناشی از کلوزاپین و غیر از کلوزاپین رنج می‌بردند و با داروهای چینی با خواص ناشناخته آنتی‌کولینرژیک درمان شدند. افراد گروه کنترل یک داروی آنتی‌کولینرژیک (آرتان (artane)) یا یک آنتی هیستامین (فنرگان (phenergan)) دریافت کردند. جداسازی افراد تحت درمان با کلوزاپین از افراد درمان‌شده با داروهایی غیر از کلوزاپین در گروه مداخله، یا جدا کردن افراد تحت درمان با آرتان از افراد تحت درمان با فنرگان در گروه کنترل، امکان‌پذیر نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.