هیپرتریگلیسیریدمی (hypertriglyceridaemia) وضعیتی است که با افزایش سطح تریگلیسیرید خون مشخص میشود، که یکی از اجزای چربی خون را تشکیل میدهد. هیپرتریگلیسیریدمی را میتوان به انواع اولیه و ثانویه تقسیم کرد. هیپرتریگلیسیریدمی با بسیاری از بیماریها از جمله آترواسکلروز، دیابت و پرفشاری خون همراه است.
برای ارزیابی تاثیرات فرمولهای گیاهی مختلف (از جمله گیاهان تکی، داروهای اختصاصی چینی، و مخلوطهایی از گیاهان مختلف) در درمان هیپرتریگلیسیریدمی، تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را از داروهای گیاهی چینی بررسی کردیم. ما سه مطالعه را شناسایی کردیم که از چهار تا شش هفته به طول انجامیده و 170 شرکتکننده مبتلا به هیپرتریگلیسیریدمی را وارد کردند. هیچ دادهای در مورد مرگومیر ناشی از هر علتی، حوادث قلبیعروقی یا عروقیمغزی (مانند حملات قلبی یا سکته مغزی)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت یا هزینهها وجود نداشت.
ما دریافتیم که داروهای گیاهی چینی که به تنهایی یا همراه با داروهای کاهنده چربی یا تغییرات «سبک زندگی» استفاده میشوند، ممکن است تاثیرات مثبتی بر کاهش سطح تریگلیسیرید خون داشته باشند. هیچ تفاوت مرتبطی در عوارض جانبی رخ نداد و هیچ عارضه جانبی جدی مشاهده نشد.
بر اساس شواهد فعلی، هیچ نتیجهگیری قطعی امکانپذیر نیست، به ویژه به دلیل وجود خطر سوگیری (bias) در مطالعات واردشده و عدم ارایه گزارش در مورد پیامدهای بلندمدت مهم از نظر بیمار.
مرور سیستماتیک حاضر نشان میدهد که داروهای گیاهی چینی ممکن است تاثیرات مثبتی بر هیپرتریگلیسیریدمی داشته باشند. کارآزماییها، عوارض جانبی جدی را پس از درمان با داروهای گیاهی چینی گزارش نکردند. با این حال، بر اساس خطر سوگیری نامشخص در مطالعات واردشده و فقدان پیامدهای بلندمدت مهم از نظر بیمار، نمیتوان به نتیجهگیری قطعی رسید.
هیپرتریگلیسیریدمی (hypertriglyceridaemia) با بسیاری از بیماریها از جمله آترواسکلروز، دیابت، هیپرتانسیون و شیلومیکرونمی (chylomicronaemia) همراه است. داروهای گیاهی چینی برای مدت طولانی به عنوان عوامل کاهشدهنده چربی خون مورد استفاده قرار گرفتهاند.
ارزیابی تاثیرات و بیخطری (safety) مصرف داروهای گیاهی چینی در مدیریت درمانی هیپرتریگلیسیریدمی.
ما تعدادی بانک اطلاعاتی را از جمله کتابخانه کاکرین، MEDLINE؛ EMBASE و چندین بانک اطلاعاتی چینی را جستوجو کردیم (همگی تا می 2012).
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در شرکتکنندگان مبتلا به هیپرتریگلیسیریدمی که داروهای گیاهی چینی را با دارونما ، عدم درمان، و مداخلات دارویی یا غیردارویی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم، دادهها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. هر گونه اختلافنظر با بحث و گفتوگو حل شده و تصمیمگیری بر اساس اجماع نظرات انجام شد. کارآزماییها را از نظر خطر سوگیری بر اساس معیارهای کلیدی ارزیابی کردیم: تولید تصادفی توالی (random sequence generation)، پنهانسازی تخصیص (allocation concealment)، کورسازی (blinding) شرکتکنندگان، دادههای ناقص پیامد، گزارشدهی انتخابی پیامد و دیگر منابع سوگیری.
سه کارآزمایی تصادفیسازی شده را، با 170 شرکتکننده، وارد کردیم. نود شرکتکننده به گروههای داروهای گیاهی چینی و 80 نفر به گروه مقایسهکننده با تعداد 50 تا 60 شرکتکننده در هر کارآزمایی، تصادفیسازی شدند. طول دوره درمان از چهار تا شش هفته متغیر بود. همه کارآزماییهای واردشده در چین انجام شده و به زبان چینی منتشر شدند. بهطور کلی، خطر سوگیری در کارآزماییهای واردشده نامشخص بود. در هیچیک از کارآزماییها، دادهای برای پیامدهای مرگومیر به هر علتی، حوادث قلبیعروقی یا عروقیمغزی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت یا هزینهها وجود نداشت.
سه داروی گیاهی مختلف، از جمله جوشانده Zhusuan Huoxue، جوشانده Huoxue Huayu Tongluo، و جوشانده Chushi Huayu ارزیابی شدند. هر سه کارآزمایی که درمان داروهای گیاهی چینی را به تنهایی (دو مطالعه) یا در ترکیب با جمفیبروزیل (gemfibrozil) (یک مطالعه) بررسی کردند، نتایجی را روی تریگلیسیرید (TG) سرم به نفع درمان گیاهی انتشار دادند. به دلیل وجود ناهمگونی (heterogeneity) بالینی قابل توجه میان مطالعات، متاآنالیز را انجام ندادیم.
هیچ تفاوت مرتبطی در عوارض جانبی رخ نداد و هیچ عارضه جانبی جدی مشاهده نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.