پیشینه
زخم‌های فشاری (pressure ulcers) (که تحت عنوان زخم بستر (bed sores) نیز شناخته می‌شوند)، زخم‌هایی هستند که روی سطح پوست یا بافت‌های زیرین آن در نتیجه فشار یکنواخت مهار نشده روی قسمت‌های استخوانی تحمل کننده وزن بدن از جمله مفصل ران، پاشنه‌ها یا لگن ایجاد می‌شوند. افرادی که توانایی تغییر وضعیت فیزیکی بدن خود را از دست می‌دهند، در معرض خطر ابتلا به این زخم‌ها قرار دارند. بنابراین افراد استفاده کننده از ویلچر در معرض خطر قرار دارند زیرا آنها برای یک دوره زمانی طولانی‌مدت در حالت نشسته باقی می‌مانند. زخم‌های فشاری به سختی می‌توانند التیام پیدا کنند و در معرض عفونت و سایر عوارض قرار دارند. زمانی که افراد استفاده کننده از ویلچر دچار زخم فشاری می‌شوند، استراحت در تختخواب برای تسکین فشار از روی بخش‌هایی از بدن که وزن فرد را در وضعیت نشسته تحمل می‌کنند، مهم به حساب می‌آید. گفته می‌شود که این تغییر از وضعیت نشسته به وضعیت خوابیده فرآیند التیام زخم را بهبود می‌بخشد.
سوال مطالعه مروری
ما می‌خواستیم اثر استراحت در تختخواب را بر التیام زخم‌های فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر کشف کنیم. مطالعاتی برای ورود به مرور واجد شرایط بودند که دربرگیرنده افراد استفاده کننده از ویلچر از هر گروه سنی باشند که مبتلا به زخم فشاری بوده و در هر نوع محیطی به سر می‌بردند (بیمارستان، آسایشگاه، منزل شخصی و غیره).
آنچه ما به دست آوردیم
در اکتبر 2016 برای شناسایی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که به مقایسه استراحت در تختخواب با عدم استراحت در تختخواب برای التیام زخم‌های فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر پرداخته بودند، میان منابع علمی پزشکی به طور گسترده‌ای به جست‌وجو پرداختیم. هیچ کارآزمایی‌ای نیافتیم که در این رابطه به اجرا درآمده باشد. این بدان معنا است که ما نمی‌توانیم درباره اینکه استراحت در تختخواب روند التیام زخم‌های فشاری را در افراد استفاده کننده از ویلچر بهبود می‌بخشد یا خیر، یا درباره ماهیت احتمالی مزایا یا مضرات این درمان اطلاعاتی ارائه دهیم. به کارآزمایی‌هایی برای مقایسه التیام زخم فشار با و بدون استراحت در تختخواب میان افراد استفاده کننده از ویلچر نیاز است.
این خلاصه به زبان ساده تا اکتبر 2016 به‌روز است.
برای ارزیابی شواهد پژوهش مربوط به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که به بررسی اثر استراحت در تختخواب بر التیام زخم فشار در افراد استفاده کننده از ویلچر پرداخته بودند، برنامه‌ریزی کردیم. هیچ مطالعه‌ای با معیارهای ورود مطابقت نداشت. اینکه استراحت در تختخواب تفاوتی در روند التیام زخم‌های فشاری ایجاد می‌کند یا خیر، نامطمئن است. به کارآزمایی‌هایی با طراحی خوب که اطلاعات مربوط به پیامدهای مهم بالینی، کیفیت زندگی و اقتصادی را گزارش کرده باشند، نیاز است.
زخم‌های فشاری (pressure ulcers) که شامل صدمات موضعی به پوست یا بافت زیرین آن یا هر دو می‌شود، زمانی ایجاد می‌شوند که افراد توانایی تغییر وضعیت بدن خود را در حالت‌های مختلف برای برداشتن فشار از روی برجستگی‌های استخوانی (bony prominences) از دست می‌دهند. التیام زخم‌های فشاری دشوار بوده، با درد همراه است و تاثیرات منفی روی کیفیت زندگی افراد می‌گذارند. دستورالعمل‌های بین‌المللی، استراحت در تختخواب، را به عنوان جزئی از استراتژی درمانی برای مدیریت زخم‌های فشاری برای افراد استفاده کننده از ویلچر توصیه کرده‌اند. مزایا و خطرات بالقوه به هنگام بررسی اثربخشی استراحت در تختخواب به عنوان یک مداخله برای درمان زخم‌های فشاری در این گروه جمعیتی بهتر است مورد توجه قرار گیرند. بنابراین جست‌وجو و ارزیابی شواهد پژوهش موجود برای تعیین اثر استراحت در تختخواب در التیام زخم‌های فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر مهم بود.
بررسی اثر استراحت در تختخواب در التیام زخم فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر، با هر سنی، که در هر محیطی زندگی می‌کنند یا تحت مراقبت قرار دارند.
ما در اکتبر 2016 در پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم در کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ (کتابخانه کاکرین)؛ Ovid MEDLINE (شامل استنادات در حال انجام و سایر استنادات نمایه نشده، MEDLINE Daily و (Epub Ahead of Print) پيشاچاپ)؛ Ovid EMBASE و EBSCO CINAHL Plus به جست‌وجو پرداختیم. هم‌چنین برای شناسایی مطالعات منتشر نشده و در حال انجام، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را نیز مورد جست‌وجو قرار دادیم. هیچ نوع محدودیتی به لحاظ زبان انتشار، تاریخ انتشار یا محیط اجرای مطالعه اعمال نشد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و RCTهای خوشه‌ای را که به ارزیابی اثر استراحت در تختخواب بر التیام زخم‌های فشاری در استفاده کنندگان از ویلچر پرداخته بودند، لحاظ کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به بررسی عناوین و چکیده مطالعات شناسایی شده با استفاده از راهبرد جست‌وجو برای بررسی واجد شرایط بودن آنها برای ورود به مرور پرداختند.
ما هیچ مطالعه‌ای را که با معیارهای ورود مطابقت داشته باشد، شناسایی نکردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.