سوال مطالعه مروری
بررسی اثربخشی پاراستامول در تسکین کمردرد‌های (low back pain; LBP) غیر-اختصاصی (بدون وجود علت مشخص). LBP غیر-اختصاصی، دردی است در ناحیه پشت که بیماری یا وضعیت شناخته‌شده‌ای برای آن وجود ندارد.
پیشینه
پاراستامول یکی از رایج‌ترین داروهای تجویزی برای افراد مبتلا به LBP است، و مصرف آن در دستورالعمل‌هایی توصیه شده که برای کمک به پزشکان جهت مدیریت بیماری‌های مختلف منتشر می‌شوند. با این حال، شواهد اخیر میزان اثربخشی آن را زیر سوال برده است.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا آگوست سال 2015 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
در این مطالعه مروری، دو کارآزمایی را با مجموع 1785 شرکت‌کننده وارد کردیم، که کمردرد بیماران به طور ناگهانی و به‌تازگی (حاد) رخ داد. بیشتر افراد حاضر در این مطالعه (90%) در سنین میان‌سالی قرار داشته و در قالب یک کارآزمایی با تمرکز بر کمردرد حاد تحت بررسی قرار گرفتند. هر دو کارآزمایی پاراستامول را در برابر دارونما (که حاوی ماده‌ای نیست که همانند یک دارو عمل کند) تست کردند. شرکت‌کنندگان بین یک روز و 12 هفته پیگیری شدند. پیامدهای اصلی مورد مطالعه عبارت بودند از درد و ناتوانی؛ همچنین این موارد را بررسی کردیم: کیفیت زندگی، نحوه و سهولت ادامه زندگی روزمره افراد، اثرات جانبی ناخوشایند یا ناخواسته، نوع احساس افراد درباره روند بهبود خود، کیفیت خواب، اعم از اینکه شرکت‌کنندگان داروی تجویزی را دریافت کرده یا نکرده باشند و اینکه اگر دریافت «داروی نجات» (rescue medication) ضرورت داشته، آیا به دلیل بی‌اثر بودن پاراستامول بوده یا خیر. یافته‌های یک کارآزمایی (1651=n) را در یک آنالیز واحد (متاآنالیز) ترکیب کردیم که پاراستامول را با دارونما مقایسه کرد؛ کارآزمایی دوم نتایج دارونما را گزارش نکرد و بنابراین قابل ورود نبودند.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
شواهدی را با کیفیت بالا یافتیم مبنی بر اینکه مصرف پاراستامول (4 گرم در روز) برای تسکین LBP حاد در کوتاه-مدت یا بلند-مدت بهتر از دارونما نیست. همچنین در دیگر جنبه‌های مورد مطالعه، مانند کیفیت زندگی و کیفیت خواب، بهتر از دارونما عمل نکرد. حدود یک نفر از هر پنج نفر عوارض جانبی را گزارش کردند، اگرچه تعداد کمی از آنها جدی بودند، و تفاوتی بین گروه مداخله و کنترل وجود نداشت. از آنجا که بیشتر شرکت‌کنندگان مورد بررسی میان‌سال بودند، نمی‌توانیم مطمئن باشیم که دیگر گروه‌های سنی نیز به همین یافته‌ها دست یابند.
ما دریافتیم که پاراستامول در مقایسه با دارونما پیامدهای بهتری را برای افراد مبتلا به LBP حاد ایجاد نمی‌کند.
داروهای ضد-درد رایج‌ترین درمان تجویز شده برای کمردرد (low back pain; LBP) هستند، که پاراستامول (استامینوفن) به عنوان اولین داروی انتخابی توصیه می‌شود. با این حال، اثربخشی پاراستامول در درمان LBP در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
بررسی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف پاراستامول در درمان LBP غیر-اختصاصی.
جست‌وجوهایی را در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL، شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه مرور پشت و گردن)، MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ AMED؛ Web of Science؛ LILACS، و IPA از آغاز تا 7 آگوست 2015 انجام دادیم. همچنین، فهرست منابع مقالات واجد شرایط و وب‌سایت‌های ثبت کارآزمایی‌ها (WHO ICTRP و ClinicalTrials.gov ) را جست‌وجو کردیم.
فقط آن دسته از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده را در نظر گرفتیم که به مقایسه اثربخشی پاراستامول در برابر دارونما (placebo) برای درمان LBP غیر-اختصاصی پرداختند. پیامدهای اولیه عبارت بودند از درد و ناتوانی. همچنین مواردی را مانند کیفیت زندگی، عملکرد، عوارض جانبی، احساس کلی بهبودی، کیفیت خواب، پایبندی و تبعیت بیمار، و استفاده از داروی نجات در زمره پیامدهای ثانویه بررسی کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) در مطالعات وارد شده پرداختند. کیفیت شواهد را نیز با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم. مقیاس‌های شدت درد را به یک مقیاس متداول 0 تا 100 تبدیل کردیم. تاثیرات درمان را با استفاده از میانگین تفاوت برای پیامدهای پیوسته و خطر نسبی را برای پیامدهای دو-حالتی اندازه‌گیری کردیم. اندازه تاثیرگذاری و 95% فاصله اطمینان (CI) را به‌مثابه معیاری برای تاثیر درمان برای پیامدهای اولیه به‌کار بردیم. هنگامی که اثرات درمان کوچک‌تر از 9 امتیاز در مقیاس 0 تا 100 بود، تاثیر مذکور را کوچک و از نظر بالینی بی‌اهمیت در نظر گرفتیم.
در جست‌وجوهای خود تعداد 4449 کارآزمایی ثبت‌شده را بازیابی کردیم که از این تعداد، دو مورد شامل 1785 شرکت‌کننده وارد شدند. در مورد LBP حاد، شواهدی با کیفیت بالا حکایت از آن دارد که هیچ تفاوتی بین مصرف پاراستامول (4 گرم در روز) و دارونما در 1 هفته (فوری)، 2 هفته، 4 هفته، و 12 هفته (کوتاه-مدت) برای پیامدهای اولیه وجود ندارد. شواهدی با کیفیت بالا در دست است که مصرف پاراستامول تاثیری بر کیفیت زندگی، عملکرد، تصور و احساس کلی از بهبودی، و کیفیت خواب برای همه دوره‌های زمانی موردنظر ندارد. همچنین تفاوت معناداری بین پاراستامول و دارونما برای عوارض جانبی، پایبندی بیمار به درمان، یا استفاده از داروی نجات (use of rescue medication) دیده نشد. در نهایت، هیچ کارآزمایی‌ای شناسایی نشد که در آن به ارزیابی بیماران مبتلا به LBP تحت-حاد یا مزمن پرداخته شده باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.