نه مطالعه را با حضور 587 مرد دچار اختلال عملکرد خفیف تا متوسط نعوظ در سنین 20 تا 70 سال وارد کردیم. همه مطالعات جینسینگ را با دارونما مقایسه کردند. ما فقط داده‌های پیگیری کوتاه‌-مدت (حداکثر تا 12هفته) را یافتیم.

پیامدهای اولیه

به نظر می‌رسد که جینسینگ در مقایسه با دارونما، بر اساس دامنه اختلال عملکرد نعوظ (Erectile Function Domain) در ابزار شاخص بین‌المللی اختلال عملکرد نعوظ -15 (International Index of Erectile Function; IIEF)، تاثیر جزئی بر اختلال عملکرد نعوظ دارد (مقیاس: 1 تا 30، نمرات بالاتر به معنی عملکرد بهتر است؛ تفاوت میانگین (MD): 3.52؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.79 تا 5.25؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین)، با فرض حداقل تفاوت بالینی مهم (minimal clinically important difference; MCID) برابر با 4.

همچنین، جینسینگ در مقایسه با دارونما بر اساس ابزار IIEF-5، احتمالا تاثیر جزئی بر اختلال عملکرد نعوظ دارد (مقیاس: 1 تا 25، امتیازات بالاتر به معنی عملکرد بهتر است؛ MD: 2.39؛ 95% CI؛ 0.89 تا 3.88؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط) با فرض MCID برابر با 5.

جینسینگ در مقایسه با دارونما ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر عوارض جانبی داشته باشد (خطر نسبی (RR): 1.45؛ 95% CI؛ 0.69 تا 3.03؛ I² = 0%؛ 7 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین). بر اساس 86 مورد عارضه جانبی در هر 1000 مرد در گروه دارونما، این عدد معادل است با 39 مورد عارضه جانبی بیشتر در هر 1000 مرد (95% CI؛ 27 مورد کمتر تا 174 مورد بیشتر).

پیامدهای ثانویه

جینسینگ ممکن است توانایی خود-اظهاری مردان را در مورد مقاربت جنسی بهبود بخشد (RR: 2.55؛ 95% CI؛ 1.76 تا 3.69؛ I² = 23%؛ 6 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین). بر اساس 207 مورد خود-اظهاری برای توانایی انجام مقاربت جنسی در هر 1000 مرد در گروه دارونما، این عدد معادل است با 321 مورد مرد بیشتر (95% CI؛ 158 مورد بیشتر تا 558 مورد بیشتر) در هر 1000 خود-اظهاری در مورد توانایی انجام مقاربت جنسی.

جینسینگ ممکن است بر اساس دامنه رضایت از مقاربت جنسی در IIEF-15، تاثیر جزئی بر رضایت مردان از انجام مقاربت بگذارد (مقیاس: 0 تا 15، امتیازات بالاتر به معنی عملکرد بهتر است؛ MD: 1.19؛ 95% CI؛ 0.41 تا 1.97؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) بر اساس MCID برابر با 25% بهبودی نسبت به خط پایه. جینسینگ ممکن است بر اساس آیتم 5 از IIEF-5، تاثیر جزئی بر رضایت مردان از انجام مقاربت جنسی بگذارد (مقیاس: 0 تا 5، امتیازات بالاتر به معنی عملکرد بهتر است؛ MD: 0.60؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.18؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) بر اساس MCID برابر با 25% بهبودی نسبت به خط پایه.

هیچ مطالعه‌ای کیفیت زندگی بیماران را به عنوان یک پیامد گزارش نکرد.

هیچ شواهدی را از کارآزمایی برای آگاهی از مقایسه‌ها با سایر درمان‌های اختلال نعوظ، مانند مهار کننده‌های فسفودی‌استراز-5 پیدا نکردیم. ما نتوانستیم هیچ یک از تجزیه‌وتحلیل‌های زیر-گروه از پیش تعریف‌ شده را انجام دهیم.