بسیاری از زنان باردار دچار درجاتی از بیماری صبحگاهی خواهند شد، اما برای بعضی از آن‌ها تهوع و استفراغ بسیار بدتر و شدیدتر خواهد بود. Rupsa Boelig از بیمارستان دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا، آمریکا، درباره نتایج مرور کاکرینی که در می 2016 درباره مداخلات انجام شده برای کمک به بانوان مذکور منتشر شده، به ما می‌گوید.
پارسا: بسیاری از زنان باردار دچار درجاتی از بیماری صبحگاهی خواهند شد، اما برای بعضی از آنها تهوع و استفراغ بسیار بدتر و شدیدتر است. Rupsa Boelig از بیمارستان دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا، آمریکا، درباره نتایج مرور کاکرینی که در می 2016 درباره مداخلات انجام شده برای کمک به بانوان مذکور منتشر شده، با واحد ویراستاری مؤسسه کاکرین گفتگویی انجام داده که ترجمه آن را با صدای فرنوش صیرفیان‌پور می‌شنوید:
فرنوش: با توجه به آنکه تهوع و استفراغ در اوایل دوران بارداری امری شایع است، نزدیک به 80 درصد زنان باردار به آن دچار می‌شوند. شکل شدید آن، hyperemesis gravidarum، فقط حدود یک درصد افراد را درگیر می‌کند. تعاریف متفاوتی برای hyperemesis gravidarum ارایه شده است؛ به طور کلی تمام این تعاریف شامل تهوع و استفراغ غیرقابل کنترل، دهیدراتاسیون، بر هم خوردن تعادل الکترولیت‌ها و از دست رفتن وزن می‌شود. شروع این عارضه به طور معمول در 3 ماه اول بارداری رخ می‌دهد، تا 12 هفته اول به حداکثر میزان خود می‌رسد، واغلب زنان تا هفته بیستم احساس بهبودی خواهند داشت.
اگرچه hyperemesis gravidarum به ندرت منجر به مرگ می‌شود، از عوامل برجسته ناخوشی در این دوران به حساب می‌آید. ورای پیامدهای سوءتغذیه در مادر و جنین، شدت علایم hyperemesis اثرات روانی شدیدی خواهد داشت که در نهایت منجر به افسردگی، اضطراب و حتی سقط جنین می‌شود. هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از hyperemesis به علت هزینه روش‌های درمانی، از دست رفتن توان کاری، و هزینه بالای مراقبت‌های بهداشتی معمولا گسترده هستند. ما به عنوان ارایه‌دهندگان خدمات مامایی، در تلاش برای مراقبت مناسب از این بیماران، کنترل علایم آنها، بازگرداندن آنها به فعالیت‌های روزمره و پیگیری آنها از زمان بستری شدن تا مرخص شدن از بیمارستان هستیم.
مرور کاکرین ما برای بررسی همه مداخلات انجام گرفته برای hyperemesis gravidarum و استفاده از مطالعات کارآزمایی بالینی برای ارزیابی اثرات مداخلات بر تهوع و استفراغ، ایمنی آنها برای مادر و فرزند و هزینه‌های اقتصادی آنها انجام شده است. این مرور از لحاظ گسترده بودن مداخلات بررسی شده و تمرکز ویژه بر hyperemesis gravidarum، به جای تهوع و استفراغ شایع‌تر و با شدت کم‌تر در دوران بارداری، منحصر به فرد است.
ما در مجموع 25 مطالعه را شناسایی کردیم که شامل اندکی بیش از دو هزار زن واجد شرایط گنجاندن در مرور بودند؛ اما اکثر تحلیل‌های ما برپایه داده‌های به‌دست آمده از مطالعات مجزا با شمار اندکی از شرکت‌کنندگان صورت گرفته است؛ مطالعات وارد شده در برگیرنده طیف وسیعی از مداخلات مانند طب سوزنی، درمان سرپایی و مداخلات مختلف دارویی است. به طورکلی، ما کیفیت شواهد را که به مطالعات مجزا و تعداد نمونه‌های کم محدود شده بودند، پائین تا متوسط ارزیابی کردیم.
شواهد دارای کیفیت بالا و محکم بسیار کمی وجود داشت که از یک روش مداخله در مقایسه با سایر روش‌ها حمایت کند، که این شواهد برای افرادی که در تلاش هستند تا درباره انتخاب یکی از مداخلات متنوع تصمیم‌گیری صحیحی انجام دهند بسیار مهم است. به طور کلی داده‌های ناکافی درباره پیامدهای مضر برای مادران و نوزادان وجود دارد و به مطالعات وسیع‌تری با رویکرد بررسی ایمنی افراد با توجه به مداخله انفرادی انجام گرفته روی آنها مورد نیاز است. در حالی که تعداد کمی مطالعه با محوریت مداخلات غیردارویی وجود داشت، یافته‌های ما از یک مطالعه نشان می‌دهد که بیمارانی که خدمات سرپایی مامایی را دریافت کرده بودند نتایج مشابهی با بیمارانی داشتند که در بیمارستان بستری شده بودند؛ اما توجه به کم شدن ساعت حضور در بیمارستان نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه است؛ به خصوص که تلاش ما این است که هم بار تحمیلی وارده به بیمار و هم بار هزینه‌های وارده به سیستم بهداشتی‌درمانی که با بستری کردن افراد در بیمارستان مرتبط است محدود شود.
اندانسترون، متاکلوپرامید و پرومتازین داروهای ضداستفراغی هستند که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته و به عنوان یک روش موثر در کنترل hyperemesis وجود دارند و تفاوت عمده آنها در عوارض جانبی است که ایجاد می‌کنند.
در صورتی که مطالعات گسترده‌تری روی این مداخلات و ترکیب این مداخلات با یکدیگر صورت بگیرد، برای ارایه دهندگان خدمات مامایی و مادرانی که دچار hyperemesis gravidarum شده‌اند، این اطمینان را ایجاد می‌کند که می‌توانند روش مداخله و تنظیم رژیم درمانی خود را با توجه به شرایط فرد از جمله عوارض جانبی، دغدغه ایمنی و هزینه‌های درمان انتخاب کنند.
پارسا: اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری راجع به تنوع مداخلاتی که در این مرور مطرح شده، به‌دست آورید، و به‌روزرسانی اطلاعات را در این حیطه با انجام شدن مطالعات جدیدتر مشاهده کنید، می‌توانید متن کامل مرور را در سایت کتابخانه کاکرین (www.cochranelibrary.com) و خلاصه فارسی آن را در سایت www.cochrane.ir بخش کتابخانه کاکرین با جست‌و‌جوی ساده کلمه hyperemesis پیدا کنید.

Podcast translated by Farnoosh Seirafian pour and Parsa Panahi and edited by Shadi Kolahdoozan
Translated Podcast read by Parsa Panahi and Farnoosh Seirafian pour
Translated Podcast recorded by Parsa Panahi and Farnoosh Seirafian pour