Najważniejsze informacje

Udar mózgu może wpłynąć na zdolność do przetwarzania i rozumienia informacji pochodzących ze zmysłów, w tym słuchu, zapachu, somatosensacji (poczucie temperatury ciała, pozycji i ruchu), smaku, dotyku i wzroku. Przetwarzanie i rozumienie informacji pochodzących z tych zmysłów nazywamy percepcją.

Przeprowadzono niewiele badań, aby wykazać czy w terapii problemów z percepcją po udarze mózgu jakiekolwiek zabiegi pozwalają uzyskać poprawę.

Osoby z powstałymi po udarze problemami ze słuchem, węchem, somatosensacją, smakiem, dotykiem i wzrokiem powinny kontynuować rehabilitację, zgodnie z zaleceniami zawartymi w wytycznych klinicznych. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi klinicznymi i rekomendacjami pracownicy ochrony zdrowia nadal powinni proponować pacjentom rehabilitację w terapii zaburzeń percepcji po udarze mózgu.

Czym są zaburzenia percepcji?

Przed udarem mózgu dorośli zbierają informacje o świecie poprzez zmysły: słuch, węch, somatosensację, smak, dotyk i wzrok. Somatosensacja odnosi się do wrażeń pochodzących ze skóry, mięśni lub stawów i obejmuje poczucie nacisku, wibracji, temperatury i pozycji. Zebrane informacje mogą obejmować kolor, kształt i rozmiar obiektów, które widzą. W połączeniu ze wspomnieniami i doświadczeniami kulturowymi, osoba może zrozumieć jak ktoś inny się czuje na podstawie wyrazu twarzy tej osoby. Innymi przykładami są zdolność do identyfikacji różnych zapachów poprzez zmysł węchu i wyczuwanie różnych tekstur przez zmysł dotyku. Udar mózgu może wpłynąć na te zdolności.

Jak prowadzi się terapię zaburzeń percepcji?

Pracownicy ochrony zdrowia, w tym terapeuci zajęciowi, fizjoterapeuci i psychologowie, mogą proponować różne terapie. Terapia może uwzględniać podawanie leków, stymulację mózgu lub rehabilitację przez aktywności, zagadki, strategie lub intensywne powtarzanie zadań.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy się dowiedzieć czy korzystanie z jakiejkolwiek terapii zaburzeń percepcji było lepsze niż niestosowanie żadnego leczenia. Mierzyliśmy poprawę patrząc jak dobrze osoby mogły wykonywać aktywności dnia codziennego. Mierzyliśmy czy wdrożone terapie pomogły w innych obszarach, takich jak jakość życia, zdrowie psychiczne i percepcja. Szukaliśmy informacji o sytuacjach, w których sprawy nie potoczyły się dobrze. Badaliśmy też czy dana terapia jest bardziej korzystna niż inna.

Co zrobiliśmy?

Poszukiwaliśmy wszystkich istotnych badań naukowych. Oceniliśmy jakość 18 badań i podsumowaliśmy ich wyniki.

Czego się dowiedzieliśmy?

Odnalezione badania dotyczyły różnych zaburzeń percepcji: dotyku (3 badania), somatosensacji (7), widzenia (7) lub kilku problemów z percepcją występujących w tym samym czasie (1). Zabiegi stosowane w tych badaniach obejmowały zadania przepisywania z użyciem ołówka i kartki papieru dla poprawy pamięci wzrokowej oraz wykorzystanie robotów w celu uzyskania lepszego wyczucia umiejscowienia ciała w przestrzeni. Nie odnaleźliśmy żadnych informacji świadczących o tym, że jakakolwiek terapia zadziałała.

Co sprawia, że nadal nie mamy pewności?

Odnaleźliśmy niewiele badań. Każde z badań obejmowało jedynie niewielką liczbę osób z zaburzeniami percepcji po udarze mózgu. Z uwagi na niewielką liczbę osób biorących udział w badaniach, wyniki nie były jednoznaczne. Każde z badań było poświęcone innym interwencjom. W mniej niż połowie z odnalezionych badań (7) oceniano zdolność do wykonywania czynności dnia codziennego.

Na ile aktualne są przedstawione informacje?

Nasze informacje są aktualne do sierpnia 2021 r.

Na podstawie zebranych informacji nadal nie mamy jasności jakie korzyści lub szkody są związane z terapią zaburzeń percepcji po udarze mózgu. Osobom z problemami z percepcją po udarze mózgu nadal należy proponować rehabilitację, zgodnie z zaleceniami w wytycznych klinicznych.