Cukrzyca jest jednym z najczęstszych, przewlekłych schorzeń i dotyczy około 347 milionów osób na całym świecie. Około 90% z nich cierpi na cukrzycę typu 2, co z kolei stanowi ryzyko rozwoju powikłań związanych z cukrzycą, takich jak: udar mózgu i zawał serca. Programy edukacyjne skierowane do pacjentów mogą zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z cukrzycą, ale wiele osób nigdy nie uczestniczyło w zorganizowanych programach edukacyjnych, aby dowiedzieć się jak dbać o siebie (samodzielnie kontrolować swój stan). Lepsze wykorzystanie komputerów może być jednym ze sposobów wsparcia osób w celu nauki samodzielnej kontroli cukrzycy.

Zidentyfikowaliśmy 16 badań z udziałem 3578 dorosłych, które spełniały nasze kryteria włączenia. Badania te obejmowały różne rodzaje interwencji przeprowadzone w różnych miejscach, takie jak: komputery z ekranami dotykowymi umieszczone w szpitalnych klinikach, komputery podłączone do Internetu w domu oraz programy mające połączenie z telefonem komórkowym. Średnia wieku osób biorących udział w badaniach wynosiła od 46 do 67 lat, a większość z nich chorowała na cukrzycę od 6 do 13 lat. Uczestnicy otrzymali dostęp do danej interwencji na czas od 1 do 12 miesięcy w zależności od interwencji. Troje spośród 3578 uczestników zmarło, jednak zgony te najprawdopodobniej nie były związane z uczestnictwem w badaniu.

Istnieją dane naukowe wskazujące na niewielki korzystny wpływ programów komputerowych na kontrolę glukozy we krwi - szacowana poprawa stężenia hemoglobiny glikowanej A1c (HbA1c - długoterminowy, metaboliczny wskaźnik kontroli cukrzycy) wynosiła 2,3 mmol/mol lub 0,2%. Obserwowany efekt był nieco wyższy, gdy analizowaliśmy badania używające telefonów komórkowych w celu dostarczania interwencji - szacowana poprawa stężenia HbA1c wynosiła 5,5 mmol/mol lub 0,5%. Niektóre z programów miały wpływ (pośredni; przyp.tłum.) na niewielkie obniżenie poziomu cholesterolu. Żaden z programów nie pomógł w utracie wagi lub radzeniu sobie z depresją.

Jeden uczestnik wycofał się z powodu lęku, ale nie zanotowano żadnych oczywistych skutków ubocznych lub epizodów hipoglikemii (niedocukrzenia; przyp.tłum.) w żadnym z włączonych badań. Odnotowano bardzo niewiele informacji na temat kosztów lub stosunku jakości do ceny.

Podsumowując, istniejące programy komputerowe pomagające osobom dorosłym w samodzielnej kontroli cukrzycy typu 2 wydają się mieć mały, pozytywny wpływ na kontrolę poziomu cukru we krwi, a interwencje z wykorzystaniem telefonu komórkowego wydają się mieć jeszcze większy wpływ. Brakuje danych naukowych dotyczących wpływu obecnych programów na utratę masy ciała, depresję lub poprawę jakości życia związanej ze zdrowiem. Interwencje tego typu zdają się być bezpieczne.