Interwencje kryzysowe w leczeniu pacjentów z zaburzeniem osobowości typu borderline

Czym jest zaburzenie osobowości typu borderline ?

Zaburzenie osobowości typu borderline (BPD) to złożone i poważne zaburzenie psychiczne, które dotyka około 2% ogólnej populacji. Wiele osób z rozpoznanym BPD ma niestabilne relacje oraz niepokojące i gwałtowne zmiany emocji, co prowadzi do częstych kryzysów. Kryzysy te są okresami krytycznymi, ponieważ mogą prowadzić do zwiększonego spożycia narkotyków i alkoholu, ograniczenia kontaktów z pracownikami służby zdrowia oraz samookaleczeń, które mogą zagrażać życiu.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Do tej pory niewiele wiadomo na temat tego, co mogłoby pomóc osobom, u których rozpoznano BPD, gdy przeżywają ostry kryzys. W niniejszym przeglądzie chcieliśmy sprawdzić, czy interwencje kryzysowe są skuteczne u osób, u których rozpoznano BPD, analizując dane z badań z randomizacją (RCT; gdzie niektórzy uczestnicy (grupa eksperymentalna) są losowo przydzielani do leczenia eksperymentalnego, a pozostali (grupa kontrolna) są losowo przydzielani do grupy otrzymującej leczenie obojętne (placebo), do grupy nieleczonej albo do grupy otrzymującej standardowe leczenie.

Co udało się nam ustalić?

Przeszukaliśmy medyczne bazy danych i znaleźliśmy 2 badania, które dotyczyły tego problemu. 

W jednym badaniu grupa eksperymentalna miała wspólny plan kryzysowy (dokument wyjaśniający ich preferencje dotyczące leczenia w celu zarządzania przyszłymi kryzysami, który mogli nosić ze sobą i do którego można się odwołać w przypadku kryzysu). Dokument ten jest podobny do planu działania na rzecz powrotu do zdrowia, ale został napisany wspólnie ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego, a nie tylko przez konkretną osobę. Grupa eksperymentalna miała również dostęp do standardowej opieki, którą zapewniał środowiskowy zespół ds. zdrowia psychicznego i która obejmowała regularny kontakt z przydzielonym członkiem zespołu. Grupa kontrolna otrzymała jedynie standardową opiekę.

W drugim badaniu grupa eksperymentalna mogła zdecydować się na przyjęcie do szpitala psychiatrycznego na okres do 3 dni w momencie kryzysu (przyjęcie krótkie) oprócz standardowej opieki. Grupa kontrolna otrzymała jedynie standardową opiekę. 

Badania były finansowane przez rządowe rady badawcze i fundacje non-profit.

Głównie wyniki

W badaniu dotyczącym wspólnego planu kryzysowego, nie znaleziono wyraźnych danych naukowych dotyczących wpływu na ryzyko zgonu, samookaleczenia, czas spędzony w szpitalu psychiatrycznym i jakość życia. Dokument na piśmie może być bardziej opłacalny niż zwykłe leczenie, ale autorzy badania nie byli co do tego pewni.

Badanie dotyczące krótkiego przyjęcia do szpitala nie przyniosło wyraźnych danych naukowych dotyczących różnicy między krótkim przyjęciem do placówki medycznej, a zwykłym leczeniem w odniesieniu do ryzyka zgonu, samookaleczeń, prób samobójczych, stosowania przemocy i przyjęcia do szpitala psychiatrycznego.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Mamy niewielkie zaufanie do danych naukowych, ponieważ nie obejmują one wszystkich osób, którymi byliśmy zainteresowani, opierały się tylko na jednym badaniu, a uczestnicy sami zgłaszali niektóre wyniki.

Biorąc pod uwagę, że kryzysy u osób, u których rozpoznano BPD, są stresującymi i potencjalnie niebezpiecznymi okresami związanymi ze zwiększonym ryzykiem samobójstwa, pilnie potrzebne są dalsze badania w celu wzmocnienia bazy dowodów w tej dziedzinie. Badania te powinny mieć formę dużych, dobrze zaprojektowanych prób, aby uzyskać pewność co do efektu interwencji.

Jak aktualne są powyższe dane naukowe?

Wyszukiwania zakończono w styczniu 2022 roku. 

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Anna Witkowska; Redakcja: Karolina Moćko

Tools
Information