เราได้รวม 63 การทดลองที่เกี่ยวข้องกับสตรี 7760 คน นักวิจัยเปรียบเทียบสารต้านอนุมูลอิสระแบบรับประทาน ได้แก่ สารต้านอนุมูลอิสระหลายชนิด N -acetylcysteine เมลาโทนิน L-arginine ไมโออิโนซิทอล คาร์นิทีน ซีลีเนียม วิตามินอี วิตามินบีรวม วิตามินซี วิตามินดีร่วมกับแคลเซียม CoQ10 และโอเมก้า 3 - กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน เทียบกับยาหลอก ไม่มีการรักษา/การรักษาตามมาตรฐาน หรือสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ มีการรายงานแหล่งเงินทุนที่ได้รับจากเพียง 27 จาก 63 การทดลอง

เนื่องจากคุณภาพของหลักฐานที่ต่ำมากทำให้เราไม่แน่ใจว่าสารต้านอนุมูลอิสระจะช่วยเพิ่มอัตราการเกิดมีชีพเมื่อเทียบกับยาหลอกหรือไม่ได้รับการรักษา/การรักษามาตรฐาน (odds ratio (OR) 1.81, 95% confidence interval (CI) 1.36 ถึง 2.43; P <0.001 , I ² = 29%; 13 RCTs, สตรี 1227 คน) สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าในสตรีที่มีบุตรยากที่มีอัตราการเกิดมีชีพอยู่ที่ ร้อยละ 19 อัตราของผู้หญิงที่ใช้สารต้านอนุมูลอิสระจะอยู่ระหว่างร้อยละ 24 ถึงร้อยละ 36

จากหลักฐานคุณภาพต่ำมากพบว่า สารต้านอนุมูลอิสระอาจจะสัมพันธ์กับอัตราการตั้งครรภ์ที่เพิ่มขึ้น เมื่อเทียบกับยาหลอกหรือการไม่รักษา/การรักษาตามมาตรฐาน (OR 1.65, 95% CI 1.43 ถึง 1.89; P < 0.001, I² = 63%; 35 RCTs, สตรี 5165 คน) สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าในสตรีที่มีบุตรยากมีอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิกที่คาดว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 19 อัตราของผู้หญิงที่ใช้สารต้านอนุมูลอิสระจะอยู่ระหว่างร้อยละ 25 ถึงร้อยละ 30 ความแตกต่างของแต่ละงานวิจัย (Heterogeneity) อยู่ในระดับสูงพอสมควร

โดยรวม 28 การทดลอง รายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ต่างๆในการวิเคราะห์อภิมาน หลักฐานแสดงให้เห็นว่าการใช้สารต้านอนุมูลอิสระไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในเรื่องอัตราการแท้งบุตร ((OR 1.13, 95% CI 0.82 ถึง 1.55; P = 0.46, I ² = 0%; 24 RCTs, สตรี 3229 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำ) . ไม่มีหลักฐานงานวิจัยเพียงพอที่จะตัดสินได้ว่า มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในแง่ของอัตราการตั้งครรภ์แฝด (OR 1.00, 95% CI 0.63 ถึง 1.56; P = 0.99, I² = 0%; 9 RCTs, สตรี 1886 คน;หลักฐานคุณภาพต่ำ) นอกจากนี้ยังไม่มีหลักฐานความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่มีอัตราการรบกวนระบบทางเดินอาหาร (OR 1.55, 95% CI 0.47 ถึง 5.10; P = 0.47, I ² = 0%; 3 RCTs, ผู้หญิง 343 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำ) หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในอัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก (OR 1.40, 95% CI 0.27 ถึง 7.20; P = 0.69, I ² = 0%; 4 RCTs, สตรี 404 คน)

ในการเปรียบเทียบสารต้านอนุมูลอิสระกับสารต้านอนุมูลอิสระ หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างของอัตราการเกิดมีชีวิตที่เพิ่มขึ้นในเมลาโทนินขนาดต่ำกว่าเมื่อเทียบกับเมลาโทนินในขนาดที่สูงขึ้น (OR 0.94, 95% CI 0.41 ถึง 2.15; P = 0.89, I ² = 0%; 2 RCTs, สตรี 140 คน) สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าในสตรีที่มีบุตรยากที่มีอัตราการเกิดมีชีพอยู่ที่ ร้อยละ 24 อัตราของผู้หญิงที่ใช้เมลาโทนินในขนาดต่ำกว่าเมื่อเทียบกับขนาดที่สูงขึ้นจะอยู่ระหว่างร้อยละ 12 ถึง ร้อยละ 40 ในทำนองเดียวกันกับการตั้งครรภ์ทางคลินิก ไม่มีหลักฐานความแตกต่างระหว่างกลุ่มในอัตราระหว่างเมลาโทนินขนาดที่ต่ำกว่าและสูงกว่า (OR 0.94, 95% CI 0.41 ถึง 2.15; P = 0.89, I ² = 0%; 2 RCTs, สตรี 140 คน)

สามการทดลองที่รายงานเกี่ยวกับการแท้งบุตรในการเปรียบเทียบสารต้านอนุมูลอิสระกับสารต้านอนุมูลอิสระ (เมลาโทนินที่ใช้สองขนาดและการเปรียบเทียบ N-acetylcysteine เทียบกับ L-carnitine) ไม่มีการแท้งบุตรในการทดลองโดยใช้เมลาโทนิน ไม่มีรายงานการตั้งครรภ์แฝดและการรบกวนระบบทางเดินอาหาร มีรายงานการตั้งครรภ์นอกมดลูกโดยการศึกษาเดียวโดยไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้น การศึกษาเปรียบเทียบ N-acetylcysteine กับ L-carnitine ไม่ได้รายงานผลอัตราการเกิดมีชีพ หลักฐานคุณภาพต่ำมากแสดงว่าไม่มีความแตกต่างในการตั้งครรภ์ทางคลินิก (OR 0.81, 95% CI 0.33 ถึง 2.00; 1 RCT, สตรี 164 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำ) หลักฐานคุณภาพต่ำแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในการแท้งบุตร (OR 1.54, 95% CI 0.42 ถึง 5.67; 1 RCT, สตรี 164 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำ) การศึกษาไม่ได้รายงานการตั้งครรภ์แฝด การรบกวนระบบทางเดินอาหาร หรือการตั้งครรภ์นอกมดลูก

คุณภาพโดยรวมของงานวิจัยถูกจำกัดโดย อคติของงานวิจัยที่เกี่ยวกับการรายงานรูปแบบงานวิจัย ความไม่แม่นยำ และความไม่สอดคล้องกันของงานวิจัย