شش کارآزمایی را وارد کردیم: چهار کارآزمایی متقاطع، و دو کارآزمایی تصادفی‌سازی شده موازی، با 198 شرکت‌کننده در سنین بین 4 هفته و 16 سال، که همه آنها به جز 15 مورد تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار گرفتند. چهار کارآزمایی وضعیت خوابیده روی شکم را با وضعیت خوابیده به پشت مقایسه کردند. یک کارآزمایی وضعیت خوابیده روی شکم را با وضعیت نواحی خوب وابسته ریه (good-lung dependent) (که در آن فرد به سمت ریه سالم دراز می‌کشد، به عنوان مثال اگر ریه راست سالم بود، به سمت راست دراز می‌کشد) و نواحی غیر-وابسته ریه (یا نواحی غیر-خوب غیر-وابسته ریه، که در آن فرد در سمت مخالف ریه سالم دراز می‌کشد، مثلا اگر ریه راست سالم بود، به سمت چپ دراز می‌کشید) مقایسه کرد. یک کارآزمایی وضعیت نواحی خوب غیر-وابسته ریه را با نواحی خوب وابسته ریه مقایسه کرد.

هنگامی که وضعیت خوابیده روی شکم (با ونتیلاتورها) و خوابیده به پشت مقایسه شدند، هیچ اطلاعاتی در مورد اپیزودهای آپنه یا مورتالیتی ناشی از حوادث تنفسی وجود نداشت. هیچ نتیجه قطعی در اشباع اکسیژن (SaO_2؛ MD؛ 0.40 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 1.22- تا 2.66؛ 1 کارآزمایی، 30 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ گازهای خونی، PCO₂ (MD؛ 3.0 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 1.93- تا 7.93؛ 1 کارآزمایی، 99 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین) یا PO₂ (MD؛ 2 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 5.29- تا 9.29؛ 1 کارآزمایی، 99 شرکت‌کننده شواهد با قطعیت پائین)؛ یا عملکرد ریه (نسبت PaO₂/FiO₂؛ MD؛ 28.16 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 9.92- تا 66.24؛ 2 کارآزمایی، 121 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) وجود نداشت. با این حال، بهبودی در شاخص اکسیژن‌رسانی (FiO₂% X M_PAW/PaO₂) با وضعیت خوابیده روی شکم هم در کارآزمایی موازی (MD: -2.42؛ 95% CI؛ 3.60- تا 1.25-؛ 2 کارآزمایی، 121 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین)، و هم در مطالعه متقاطع (MD: -8.13؛ 95% CI؛ 15.01- تا 1.25-؛ 1 مطالعه، 20 شرکت‌کننده) مشاهده شد.

شاخص‌های مشتق‌شده برای مکانیک تنفسی، مانند حجم جاری (tidal volume)، تعداد تنفس، و فشار مثبت انتهای بازدمی (positive end-expiratory pressure; PEEP) گزارش شدند. در یک مطالعه موازی کاهش آشکاری در حجم جاری بین گروه‌های با وضعیت خوابیده روی شکم و خوابیده به پشت مشاهده شد (MD: -0.60؛ 95% CI؛ 1.05- تا 0.15-؛ 1 مطالعه، 84 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). هنگامی که وضعیت‌های خوابیده روی شکم و خوابیده به پشت در یک مطالعه متقاطع مقایسه شدند، هیچ نتیجه قطعی در انطباق تنفسی (MD: 0.07؛ 95% CI؛ 0.10- تا 0.24؛ 1 مطالعه، 10 شرکت‌کننده)؛ تغییرات PEEP (MD؛ 0.70- سانتی‌متر H₂O؛ 95% CI؛ 2.72- تا 1.32؛ 1 مطالعه، 10 شرکت‌کننده)؛ یا مقاومت (MD: -0.00؛ 95% CI؛ 0.05- تا 0.04؛ 1 مطالعه، 10 شرکت‌کننده) وجود نداشت.

یک مطالعه عوارض جانبی را گزارش کرد. هیچ نتیجه قطعی برای آسیب احتمالی بین گروه‌ها در خارج شدن لوله داخل تراشه (extubation) (OR: 0.57؛ 95% CI؛ 0.13 تا 2.54؛ 1 کارآزمایی، 102 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ انسداد لوله داخل تراشه (OR: 5.20؛ 95% CI؛ 0.24 تا 111.09؛ 1 کارآزمایی، 102 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ زخم‌های فشاری (OR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.41 تا 2.44؛ 1 کارآزمایی، 102 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ و هیپرکاپنی (hypercapnia) (سطوح بالای دی‌اکسید کربن شریانی؛ OR: 3.06؛ 95% CI؛ 0.12 تا 76.88؛ 1 کارآزمایی، 102 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) دیده نشد.

یک مطالعه (50 شرکت‌کننده) وضعیت‌های خوابیده به پشت را با وضعیت‌های نواحی خوب وابسته و غیر-وابسته به ریه مقایسه کرد. هیچ شواهد قطعی مبنی بر اینکه PaO₂ بین وضعیت خوابیده به پشت و نواحی خوب وابسته ریه متفاوت است، وجود نداشت (MD؛ 3.44 میلی‌متر جیوه، 95% CI؛ 23.12- تا 30.00؛ 1 کارآزمایی، 25 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). هم‌چنین شواهد قطعی برای وضعیت خوابیده به پشت و وضعیت نواحی خوب غیر-وابسته ریه (MD؛ 2.78- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 28.84- تا 23.28؛ 25 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ یا بین وضعیت نواحی خوب وابسته و غیر-وابسته ریه (MD: 6.22؛ 95% CI؛ 21.25- تا 33.69؛ 1 کارآزمایی، 25 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) وجود نداشت.

از آنجایی که اکثر کارآزمایی‌ها نحوه پرداختن به سوگیری‌های احتمالی را توصیف نکردند، پتانسیل سوگیری در این یافته‌ها نامشخص است.