تاثیر آنتی‌بیوتیک در مدیریت بالینی ماستیت در زنان شیرده

التهاب پستان، یا ماستیت (mastitis)، می‌تواند علل عفونی یا غیرعفونی داشته باشد. ماستیت عفونی یکی از شایع‌ترین عفونت‌هایی است که زنان شیرده را درگیر می‌کند. این وضعیت (عفونی یا غیرعفونی) از نظر شدت متفاوت است، از نشانه‌های خفیف با مقداری التهاب موضعی، قرمزی، گرمی و حساسیت در پستان درگیر گرفته تا نشانه‌های جدی‌تر از جمله تب، آبسه و سپتی‌سمی، که ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشد. بهبودی ممکن است زمان‌بر باشد، و ناراحتی قابل توجهی را برای مادر و نوزادش ایجاد کند. ماستیت معمولا در طول سه ماه نخست پس از زایمان رخ می‌دهد و باعث می‌شود که مادر به مدت یک روز در رختخواب بماند، و به دنبال آن فعالیت وی محدود می‌شود. این وضعیت با کاهش ترشح شیر، کاهش بهره‌وری، و مشکلات مراقبت از نوزاد همراه است. بار (burden) ماستیت بر دوش مادر، همراه با هزینه‌های مراقبت، تاثیر منفی احتمالی بر ادامه شیردهی و خطر بروز عوارض جدی مانند سپتی‌سمی، آن را به یک بیماری جدی تبدیل می‌کند که نیاز به تشخیص زودهنگام و درمان موثر دارد. این مرور شامل دو مطالعه و حدود 125 زن بود. یک مطالعه دو آنتی‌بیوتیک مختلف را مقایسه کرد و هیچ تفاوتی میان این دو آنتی‌بیوتیک برای تسکین نشانه‌ها وجود نداشت. مطالعه دوم که عدم درمان، تخلیه پستان، و درمان آنتی‌بیوتیکی را با تخلیه پستان مقایسه کرد، تسکین سریع نشانه‌ها را با آنتی‌بیوتیک پیشنهاد کرد. شواهد بسیار کمی در مورد اثربخشی درمان آنتی‌بیوتیکی وجود دارد، و انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

شواهد کافی برای تایید یا رد اثربخشی درمان آنتی‌بیوتیکی برای درمان ماستیت شیردهی وجود ندارد. نیاز فوری به انجام RCTهایی با کیفیت بالا و دوسو کور (double-blind) وجود دارد برای تعیین اینکه آنتی‌بیوتیک‌ها باید در این شرایط رایج پس از زایمان استفاده شوند یا خیر.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

ورم پستان یا ماستیت (mastitis) می‌تواند به دلیل قرار گرفتن ناکارآمد کودک روی پستان یا محدودیت در تغذیه با پستان ایجاد شود. ماستیت عفونی معمولا توسط استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) ایجاد می‌شود. شیوع ماستیت در زنان شیرده ممکن است به 33% برسد. خارج کردن موثر شیر از پستان، داروهای ضددرد و درمان آنتی‌بیوتیکی اصلی‌ترین درمان بوده‌اند.

اهداف: 

هدف این مرور، بررسی اثربخشی درمان‌های آنتی‌بیوتیکی در تسکین نشانه‌های ماستیت در زنان شیرده با یا بدون بررسی آزمایشگاهی است.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 سپتامبر 2012) را جست‌وجو کردیم، با محققین و دیگر کارشناسان شناخته‌شده در این زمینه تماس گرفتیم تا کارآزمایی‌های منتشرنشده را شناسایی کرده و فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده را بررسی کردیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی را انتخاب کردیم که اثربخشی انواع مختلف درمان‌های آنتی‌بیوتیکی یا آنتی‌بیوتیک‌درمانی را در مقابل درمان‌های جایگزین برای درمان ماستیت مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. در مواردی که اختلاف نظر وجود داشت، با نویسنده سوم مشورت کردیم.

نتایج اصلی: 

دو کارآزمایی معیارهای ورود را داشتند. یک کارآزمایی کوچک (تعداد = 25) آموکسی‌سیلین (amoxicillin) را با سفرادین (cephradine) مقایسه کرد و تفاوت معنی‌داری را میان دو آنتی‌بیوتیک از نظر تسکین نشانه‌ها و تشکیل آبسه پیدا نکرد. مطالعه قدیمی‌تر، تخلیه پستان به تنهایی را به ‌عنوان «درمان حمایتی» در مقابل درمان با آنتی‌بیوتیک به همراه درمان حمایتی، و عدم درمان، مقایسه کرد. یافته‌های مطالعه اخیر نشان‌دهنده برطرف شدن سریع‌تر نشانه‌ها برای زنانی بود که از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کردند، اگرچه طراحی مطالعه مشکل‌ساز بود.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information