هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مرور کاکرین، بررسی اثرات مراقبت در منزل یا خانه‌های پرستاری (foster home) در مقابل مراقبت طولانی-مدت در آسایشگاه (institutional) برای افراد مسن است که برای مراقبت از خود به دیگران وابسته‌اند.
پیام‌های کلیدی
مطالعات شرکت‌کننده‌های مختلف، شرایط مختلف مراقبت سلامت، و مداخلات مختلفی را وارد کردند. برخی از مطالعات روش انجام ضعیفی داشتند، یعنی در تفسیر نتایج آنها باید با دقت عمل کنیم.
در حال حاضر، شواهد کافی برای حمایت از توصیه‌های مربوط به جایگزین‌های مراقبت در منزل با مراقبت طولانی-مدت در آسایشگاه‌ها برای افراد مسن و ناتوان وجود ندارد.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
در بسیاری از کشورها، افراد مسن و ناتوان و مبتلا به بیماری‌های مختلف ممکن است در آسایشگاه‌ها یا دیگر موسسات تحت مراقبت طولانی-مدت قرار گیرند. به دلیل افزایش تعداد افراد مسن و هزینه‌های آسایشگاه‌ها، بررسی دیگر راه‌های ارائه مراقبت مانند مراقبت در منزل خود فرد مسن ضروری است. مطالعاتی را بررسی کردیم که در منزل یا در یک موسسه به ارائه مراقبت پرداختند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
10 مطالعه را گردآوری کردیم که در پنج کشور مختلف انجام شدند (آمریکا، تایوان، سوئد، انگلیس، و کانادا). این مطالعات شامل 16,377 بیمار بودند که به نظر می‌رسید به خدمات مراقبتی نیاز دارند. همه مطالعات نوعی از مراقبت خانگی را با مراقبت طولانی-مدت در آسایشگاه‌ها مقایسه کردند. اکثر مطالعات شامل افرادی با انواع مختلف بیماری بودند، به جز یک مطالعه که فقط بیماران مبتلا به سکته مغزی را در بر می‌گرفت.
مطمئن نیستیم که ارائه مراقبت طولانی-مدت در منزل در مقایسه با مراقبت در آسایشگاه، خطر مرگ‌ومیر یا بستری شدن را در بیمارستان کاهش میدهد یا خیر، چرا که شواهد قطعیت خیلی پائینی داشتند. به همین ترتیب، مطمئن نیستیم که این مداخله عملکرد فیزیکی یا کیفیت زندگی بیماران را افزایش میدهد یا خیر، و مجددا به دلیل اینکه شواهد با قطعیت بسیار پائین بودند. نتوانستیم مقاله‌ای را پیدا کنیم که نتایج عارضه سلامت را گزارش کرده باشد.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان به دنبال مطالعاتی جستوجو کردند که تا نوامبر 2015 منتشر شدند.
داده‌های کافی و با کیفیت بالا برای حمایت از هر نوع مدل مراقبت در افراد مسن وابسته از نظر عملکرد، وجود ندارد. مراقبت مبتنی بر جامعه در همه مطالعات وارد شده به صورت هم‌سو و سازگار مفید نبود؛ داده‌هایی وجود داشت که نشان دادند مراقبت مبتنی بر جامعه ممکن است کیفیت زندگی و عملکرد فیزیکی را در مقایسه با مراقبت در آسایشگاه‌ها افزایش دهد. با این حال، جایگزین‌های مراقبت مبتنی بر جامعه برای مراقبت در آسایشگاه‌ها ممکن است با افزایش خطر بستری شدن افراد در بیمارستان همراه باشد. مطالعات آتی باید استفاده از منابع مراقبت سلامت را بررسی کنند، تحلیل‌های اقتصادی را انجام دهند، و بار (burden) مراقبان سلامت را در نظر گیرند.
تغییر ویژگی‌های دموگرافیک جمعیت باعث افزایش تعداد افراد مسن وابسته از نظر عملکرد شده که نیازمند دریافت مراقبت و درمان دارویی هستند. در بسیاری از کشورها، هدف سیاست دولت انتقال منابع از آسایشگاه‌های مراقبتی به سمت سطح جامعه است، با این هدف که هزینه‌‌ها کاهش یافته و کیفیت مراقبت بهبود یابد.
بررسی اثرات مراقبت طولانی-مدت در منزل یا خانه‌های پرستاری در مقابل مراقبت در آسایشگاه‌ها برای افراد مسن که از نظر عملکردی وابسته به دیگران هستند.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) از طریق کتابخانه کاکرین، MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را در نوامبر 2015 جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده و غیر-تصادفیسازی شده، مطالعات کنترل‌‌شده قبل-بعد و مطالعات سری زمانی منقطع (interrupted time series) را وارد کردیم که از معیارهای طراحی مطالعه EPOC تبعیت کرده و اثرات مراقبت طولانی-مدت را در منزل در مقابل آسایشگاه‌ها برای افراد مسن وابسته از نظر عملکرد مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور مستقل از هم دادهها را استخراج و خطر سوگیری (bias) هر مطالعه را بررسی کردند. به دلیل وجود ناهمگونی قابل توجه میان مطالعات که به معنی عدم-امکان انجام متاآنالیز بود، نتایج را به صورت نقل قول (narrative) گزارش کردیم.
10 مطالعه را با مجموع 16,377 شرکت‌‌کننده وارد کردیم، که همه آنها در کشورهایی با درآمد بالا انجام شدند. مطالعات وارد شده مراقبت مبتنی بر سطح جامعه را با مراقبت در آسایشگاه‌ها مقایسه کردند. حجم نمونه مطالعات از 98 تا 11,803 نفر متغیر بود (میانه (median) = 204). ناهمگونی قابل توجهی در زمینه مراقبت سلامت، مداخلات مطالعه شده، و پیامدهای ارزیابی شده وجود داشت. یک مطالعه کارآزمایی تصادفیسازی شده بود (N= 112)؛ دیگر مطالعات وارد شده از طراحی‌‌هایی استفاده کردند که احتمال سوگیری در آنها بالا بود، به ویژه به دلیل عدم-تصادفیسازی، عدم-توازن در ابتدای مطالعه، و ارزیابی کورسازی نشده پیامد. اکثر مطالعات هیچ شرکت‌‌کننده‌‌ای را برای وضعیت خاص بیماری‌‌اش انتخاب نکردند (یا کنار نگذاشتند)، به استثنای یک مطالعه که فقط بیماران مبتلا به سکته مغزی را در نظر گرفت. همه مطالعات محدودیت‌‌های روش‌‌شناسی داشتند، از این رو، خوانندگان این مطالعه باید نتایج را با احتیاط تفسیر کنند.
مشخص نیست که دریافت مراقبت طولانی-مدت در منزل در مقایسه با ارائه مراقبت در آسایشگاه خطر مورتالیتی بیماران را کاهش میدهد یا خیر (2 مطالعه؛ N= 314، شواهد با قطعیت بسیار پائین). تخمین‌ها به صورت افزایش خطر مرگ‌ومیر نزدیک به سه برابر در گروه آسایشگاه‌ها بود (خطر نسبی (RR): 2.89؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.57 تا 5.32) تا کاهش نسبی 62% (RR: 0.38؛ 95% CI؛ 0.17 تا 0.61). به دلیل درجه بالای ناهمگونی، دادهها را ترکیب نکردیم (I2 = 94%).
به دلیل اینکه قطعیت شواهد خیلی پائین است، مشخص نیست که این مداخله تاثیر سودمندی بر عملکرد فیزیکی بیمار دارد یا خیر (5 مطالعه، N= 1295). دو مطالعه گزارش کردند شرکت‌کنندگان در گروه مراقبت طولانی-مدت در منزل، در مقایسه با بیمارانی که در خانه‌های پرستاری بودند، فعالیت‌های روزمره زندگی‌شان بهبود یافت، در حالی که مطالعه سوم نشان داد همه شرکت‌کنندگان از نظر عملکرد فیزیکی باهم برابر بودند.
به دلیل قطعیت بسیار پائین شواهد، مشخص نیست ارائه مراقبت طولانی-مدت در منزل در مقایسه با مراقبت در خانه‌های پرستاری، شادمانی (RR: 1.97؛ 95% CI؛ 1.27 تا 3.04) یا رضایت کلی بیماران را افزایش میدهد یا خیر (2 مطالعه؛ N= 114).
میزان رابطه مراقبت طولانی-مدت در منزل با افزایش یا کاهش پیامدهای کمتر عوارض سلامت نسبت به مراقبت در مراکز پرستاری گزارش نشد.
مشخص نیست که مراقبت طولانی-مدت در منزل در مقایسه با مراقبت در آسایشگاه، خطر پذیرش بیمار را در بیمارستان کاهش میدهد یا خیر (شواهد با قطعیت بسیار پائین، N= 14,853). تخمین‌های RR بین 2.75 (95% CI؛ 2.59 تا 2.92)، نشان‌دهنده افزایش خطر برای بیمارانی که مراقبت را در منزل دریافت می‌کنند، و 0.82 (95% CI؛ 0.72 تا 0.93)، نشان‌دهنده اندکی کاهش خطر برای همین گروه، متغیر بود. به دلیل درجه بالای ناهمگونی، دادهها را تجمیع نکردیم (I2 = 99%).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.