سوال مطالعه مروری
شواهد مربوط به اثرات مداخلات دارویی را برای رینوسینوزیت مزمن (chronic rhinosinusitis) در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک (cystic fibrosis) بررسی کردیم.
پیشینه
رینوسینوزیت مزمن عبارت است از عفونت طولانی-مدت و التهاب حفره بینی و فضاهای پر از هوای اطراف چشم و بینی. فیبروز سیستیک یک بیماری ژنتیکی است که منجر به غلیظ شدن ترشحات در بدن، و در نتیجه متراکم شدن آنها می‌شود. هنگامی که این ترشحات غلیظ در بینی و اطراف آن رخ دهند، منجر به رینوسینوزیت مزمن می‌شوند. مراقبت بهتر از افراد مبتلا به فیبروز سیستیک باعث شده که آنها زندگی طولانی‌تری داشته باشند، و احتمال ابتلا به رینوسینوزیت مزمن افزایش یابد. مداخلات اولیه و موثر با آنتی‌بیوتیک‌ها، استروئیدها، داروهایی که مخاط را رقیق می‌کنند (به عنوان مثال دورناز آلفا (dornase alfa)) و داروهایی برای بهبود نحوه عملکرد کانال غشای سلولی (تعدیل کننده‌های CFTR) می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از ابتلا به بیماری راه‌های هوایی تحتانی کمک کنند. در حال حاضر، بر اساس کارآزمایی‌ها هیچ دستورالعملی در مورد بهترین روش درمان رینوسینوزیت مزمن در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک وجود ندارد.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا این تاریخ به‌روز است: 09 سپتامبر 2021.
ویژگی‌های مطالعه
هیچ کارآزماییای را نیافتیم که معیارهای ورود ما را داشته باشند. تعداد 12 کارآزمایی را به عنوان حذف شده و یک کارآزمایی در حال انجام را در مرور فعلی فهرست کرده‌ایم.
نتایج کلیدی
اگرچه رینوسینوزیت مزمن در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک شایع است، شواهد کافی در رابطه با مدیریت بالینی آن در دسترس نیست. این مرور، نیاز به انجام کارآزمایی‌هایی را با طراحی خوب برجسته می‌کند تا با ارزیابی گزینه‌های درمانی مرتبط، نشان دهند کدام درمان برای مدیریت رینوسینوزیت مزمن، پیشگیری از بیماری‌های راه‌های هوایی تحتانی و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک و رینوسینوزیت مزمن بهتر است.
هیچ کارآزمایی واجد شرایطی را نیافتیم که به ارزیابی مداخلات دارویی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک و رینوسینوزیت مزمن پرداخته باشد. انجام کارآزمایی‌هایی با کیفیت بالا مورد نیاز هستند که باید اثربخشی گزینه‌های درمانی مختلف فوق را برای مدیریت رینوسینوزیت مزمن، پیشگیری از تشدیدهای حملات ریوی و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک ارزیابی کنند.
رینوسینوزیت مزمن به کرات در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک رخ می‌دهد. مداخلات دارویی متعددی برای درمان رینوسینوزیت مزمن در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک موجود است؛ به عنوان مثال، محلول‌های سالین با غلظت‌های مختلف برای شست‌وشوی بینی، کورتیکواستروئیدهای موضعی یا خوراکی، آنتی‌بیوتیک‌ها - شامل آنتی‌بیوتیک‌های نبولایز شده (nebulized antibiotics) - دورناز آلفا (dornase alfa) و تعدیل کننده‌های تنظیم‌کننده هدایت تراغشایی فیبروز سیستیک (cystic fibrosis transmembrane conductance regulator; CFTR) (مانند لوماکافتور (lumacaftor)، ایواکافتور (ivacaftor) یا تزاکافتور (tezacaftor)). با این حال، اثربخشی این مداخلات نامشخص است.
این یک نسخه به‌روز شده از مروری است که قبلا منتشر شد.
هدف از این مرور، مقایسه اثرات مداخلات مختلف دارویی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک و رینوسینوزیت مزمن است.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک در کاکرین را جست‌وجو کردیم، که شامل جست‌وجوها در بانک اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوی دستی در مجلات و کتاب چکیده مقالات کنفرانس‌ها بود. تاریخ آخرین جست‌وجو در پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها: 09 سپتامبر 2021.
همچنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های در حال انجام، دیگر بانک‌های اطلاعاتی پزشکی و فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجوهای بیشتر: 22 نوامبر 2021.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی شده در مورد مداخلات مختلف دارویی در مقایسه با یکدیگر یا عدم-مداخله یا دارونما (placebo).
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، کارآزمایی‌های شناسایی شده را برای ورود بالقوه به این مرور ارزیابی کردند. به دنبال گردآوری و تجزیهوتحلیل داده‌ها بر اساس روش‌های کاکرین و رتبه‌بندی کیفیت شواهد مربوط به هر پیامد با استفاده از دستورالعمل درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) به‌طور مستقل از هم بودیم.
هیچ کارآزماییای را شناسایی نکردیم که با معیارهای ورود از پیش تعیین‌شده مطابقت داشته باشد. آخرین جست‌وجوها 44 مرجع جدید را شناسایی کردند، که هیچ یک از آنها برای گنجاندن در نسخه فعلی این مطالعه واجد شرایط نبودند؛ 12 مطالعه حذف شد و یک مطالعه در حال انجام بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.