شش مطالعه را با 447 شرکت‌کننده مبتلا به سرطان‌های پروستات، پستان یا ریه که تحت رادیوتراپی یا شیمی‌درمانی، جراحی یا ترکیبی از این موارد بودند، وارد کردیم. همه مطالعات به علت عدم کورسازی (blinding)، دارای خطر سوگیری (bias) بالا بودند. در سه مطالعه، یک حوزه دیگر با خطر سوگیری بالا وجود داشت؛ یک مطالعه برای سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) و دو مطالعه برای سوگیری انتخاب (selection bias).

مداخلات در گروه‌های تمرینات قلبی‌عروقی شامل تمرین روی دوچرخه ارگومتر (cycle ergometer)، تردمیل، دستگاه‌های الیپتیکال (elliptical) یا دوچرخه داخل سالن بودند. مداخلات در گروه تمرینات مقاومتی شامل تعداد متفاوتی از تمرینات با استفاده از وزن بدن، وزنه‌ها، یا باندهای مقاومتی بودند. مداخلات به لحاظ فراوانی، شدت و مدت زمان متفاوت بودند. هیچ‌یک از مطالعات واردشده گزارش نکردند که شامل شرکت‌کنندگانی با تشخیص قطعی خستگی مرتبط با سرطان بودند. این مداخلات در چهار مطالعه در طول درمان سرطان و در دو مطالعه پس از درمان سرطان آغاز شدند.

پیش از درمان

هیچ مطالعه‌ای مداخلاتی را که پیش از درمان سرطان آغاز شدند، گزارش نکردند.

در طول درمان

شواهد موجود در رابطه با تاثیر تمرینات قلبی‌عروقی در مقایسه با تمرینات مقاومتی برای خستگی کوتاه‌‌مدت مرتبط با سرطان (تفاوت میانگین (MD): 0.29-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.52- تا 1.84؛ 4 مطالعه، 311 شرکت‌کننده؛ مقیاس ارزیابی عملکردی درمان بیماری مزمن - خستگی (Functional Assessment of Chronic Illness Therapy – Fatigue; FACIT-Fatigue) که در آن مقادیر بالاتر نشان‌دهنده پیامد بهتر است؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) و خستگی طولانی‌مدت مرتبط با سرطان (MD: 1.30؛ 95% CI؛ 2.17- تا 4.77؛ 1 مطالعه، 141 شرکت‌کننده؛ مقیاس FACIT-Fatigue؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بسیار نامطمئن بود.

شواهد موجود در مورد تاثیر تمرینات قلبی‌عروقی در مقایسه با تمرینات مقاومتی بر کیفیت زندگی کوتاه‌‌مدت (MD: 1.47؛ 95% CI؛ 1.47- تا 4.42؛ 4 مطالعه، 319 شرکت‌کننده؛ مقیاس ارزیابی عملکردی درمان سرطان - عمومی که در آن مقادیر بالاتر نشان‌دهنده پیامد بهتر است؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) و کیفیت زندگی طولانی‌مدت (MD: 3.40؛ 95% CI؛ 4.85- تا 11.65؛ 1 مطالعه، 141 شرکت‌کننده؛ مقیاس ارزیابی عملکردی درمان سرطان - کم‌خونی (anemia) که در آن مقادیر بالاتر نشان‌دهنده پیامد بهتر است؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بسیار نامطمئن بود.

شواهد مربوط به تاثیر تمرینات قلبی‌عروقی در مقایسه با تمرینات مقاومتی بر وقوع عوارض جانبی در هر دوره پیگیری بسیار نامطمئن است (خطر نسبی (RR): 2.00؛ 95% CI؛ 0.19 تا 21.18؛ 2 مطالعه، 128 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین).

هیچ مطالعه‌ای خستگی میان‌‌مدت مرتبط با سرطان یا کیفیت زندگی را گزارش نکرد.

پس از درمان

شواهد موجود در مورد تاثیر تمرینات قلبی‌عروقی در مقایسه با تمرینات مقاومتی بر خستگی کوتاه‌‌مدت مرتبط با سرطان بسیار نامطمئن بود (MD: 1.47؛ 95% CI؛ 0.09- تا 3.03؛ 1 مطالعه، 95 شرکت‌کننده؛ پرسش‌نامه خستگی چند-بعدی-20 (Multidimensional Fatigue Inventory) - خرده‌مقیاس خستگی عمومی (General Fatigue) که در آن مقادیر بالاتر نشان‌دهنده پیامد بدتر است؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). تمرینات مقاومتی ممکن است کیفیت زندگی کوتاه‌‌مدت را در مقایسه با تمرینات قلبی‌عروقی بهبود بخشند، اما شواهد در این رابطه بسیار نامطمئن است (MD: -10.96؛ 95% CI؛ 17.77- تا 4.15-؛ 1 مطالعه، 95 شرکت‌کننده؛ پرسشنامه کیفیت زندگی سرطان سازمان اروپایی پژوهش و درمان سرطان-C30؛ (European Organisation for Research and Treatment of Cancer Quality of Life Questionnaire)-خرده‌مقیاس سلامت کلی (Global Health) که در آن مقادیر بالاتر نشان‌دهنده پیامد بهتر است؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

هیچ مطالعه‌ای پیامدها را در دوره‌های پیگیری میان‌‌مدت یا طولانی‌مدت گزارش نکرد.