Co jest celem tego przeglądu?
Celem niniejszego przeglądu Cochrane była ocena, czy smektyn (lub diosmektyt) - lecznicza glinka powszechnie stosowana w leczeniu biegunki, pomaga dzieciom z ostrą biegunką. Aby odpowiedzieć na to pytanie, zebraliśmy i przeanalizowaliśmy odpowiadające badania. Znaleźliśmy 18 badań spełniających kryteria.
Główne wnioski
Podawanie smektynu dzieciom z ostrą biegunką może skrócić czas jej trwania. Jednak potrzeba większej liczby badań wysokiej jakości, w tym badań oceniających różne przyczyny biegunki i skutki ekonomiczne jej leczenia.
Co badano w ramach tego przeglądu?
Ostra biegunka jest jedną z najczęstszych chorób u dzieci. Zwykle jest ona spowodowana infekcją wirusową. Głównym celem leczenia jest utrzymanie prawidłowego nawodnienia organizmu. Osiąga się to dzięki doustnym roztworom nawadniającym, niewiele dzieci musi być hospitalizowana lub wymaga nawodnienia dożylnego. Mimo to nawet przy odpowiednim nawodnieniu, oddawanie luźnych stolców jest obciążające dla pacjentów i ich rodziców.
Smektyn może pomóc poprzez zmniejszenie stanu zapalnego w jelitach, działając jak bariera ochronna zmniejszająca przenikanie toksyn lub zwiększając wchłanianie wody.
Jakie są główne wyniki?
Znaleźliśmy 18 badań spełniających kryteria, w którym udział wzięło łącznie 2616 dzieci. Badania przeprowadzono w krajach o wysokich, średnich oraz niskich dochodach. W badaniach tych porównano dzieci przyjmujące smektyn z dziećmi otrzymującymi rutynową opiekę lub placebo (pigułki lub płyny nie zawierające leku). Osiem badań zostało sfinansowanych przez producenta.
Smektyn może skrócić czas trwania biegunki o jeden dzień (dane o małym stopniu wiarygodności), zwiększyć liczbę dzieci wyleczonych w ciągu 3 dni (dane o małym stopniu wiarygodności) i nieznacznie zmniejszyć objętość luźnych stolców (dane o małym stopniu wiarygodności).
Nie ma pewności, czy smektyn ma wpływ na liczbę wypróżnień u dzieci (dane o małym stopniu wiarygodności). Stosowanie smektynu może nie mieć wpływu na liczbę dzieci hospitalizowanych (dane o małym stopniu wiarygodności) i prawdopodobnie nie ma wpływu na to, ile dzieci potrzebuje dożylnego nawodnienia (dane o umiarkowanym stopniu wiarygodności).
Nie znaleziono żadnych doniesień o poważnych działaniach niepożądanych. Niewielkie skutki uboczne obejmowały zaparcia, wymioty i nieprzyjemny posmak, ale nie różniły się one pomiędzy grupami.
Na ile aktualny jest ten przegląd?
Wyszukiwaliśmy badań opublikowanych do 27 czerwca 2017 r.
Tłumaczenie: Weronika Tępczyk Redakcja: Piotr Szymczak, Małgorzata Kołcz