ความเป็นมา
ลมพิษที่เกิดขึ้นเองแบบเรื้อรัง (CSU) มีลักษณะเฉพาะโดยการเกิดผื่นที่มีสีแดง นูน คัน หรือลมพิษโดยไม่มีสาเหตุภายนอกที่สามารถระบุได้ ชื่ออื่นๆ ได้แก่ ลมพิษที่ไม่ทราบสาเหตุเรื้อรังหรือลมพิษธรรมดาเรื้อรัง ลมพิษชนิด 'เกิดขึ้นเอง' แยกความแตกต่างของลมพิษชนิดนี้จากลมพิษที่ 'เหนี่ยวนำ' หรือ 'ทางกายภาพ' ซึ่งมีตัวกระตุ้นเฉพาะเช่น ความเย็นหรือการกดทับ 'เรื้อรัง' บ่งชี้ว่าอาการยังคงดำเนินต่อไปอย่างน้อย 6 สัปดาห์ ลมพิษอาจคันอย่างรุนแรง และรูปลักษณ์ภายนอกอาจไม่น่าดูและน่าความวิตกแก่ผู้ที่เป็น ในบางกรณี ลมพิษอาจเกิดร่วมกับอาการบวมที่ลึกกว่านั้น หรือที่เรียกว่าอาการบวมน้ำแองจิโอ (angio-oedema) ซึ่งพบได้บ่อยรอบดวงตาและปาก
ยาต้านฮีสตามีน โดยเฉพาะยาต้านฮีสตามีน H1 เป็นแนวทางหลักในการรักษาลมพิษ แม้ว่าจะควบคุมอาการมากกว่าการรักษาก็ตาม ยาต้านฮีสตามีนหลายชนิดมีจำหน่ายโดยไม่ต้องมีใบสั่งยา รวมถึงชื่อแบรนด์ เช่น Clarityn, Piriton, Zirtek, Benadryl และ Phenergan (ชื่อแบรนด์อาจแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ)
คำถามของการทบทวนวรรณกรรม
H1-antihistamines ชนิดใดที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยสำหรับ CSU
ลักษณะการศึกษา
เรารวบรวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม 73 ฉบับ โดยมีผู้เข้าร่วม 9759 คนทุกวัย และดุการระงับลมพิษโดยสมบูรณ์ ระยะเวลาของ interventions สูงสุดสองสัปดาห์ (ระยะสั้น) หรือนานกว่า 2 สัปดาห์และสูงสุด 3 เดือน (ระยะกลาง)
ผลลัพธ์ที่สำคัญ
เราตรวจสอบการทดลองทางคลินิกโดยเปรียบเทียบการรักษาแบบหนึ่งกับแบบอื่นหรือกับยาหลอก (การเปรียบเทียบโดยตรง) เราพบว่าสำหรับการใช้งานทั่วไป cetirizine 10 มก. วันละครั้งในระยะเวลาสั้นและระยะกลางมีประสิทธิภาพในการระงับลมพิษอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าจะไม่ใช่ในทุกคนก็ตาม ประโยชน์บางอย่างอาจเกี่ยวข้องกับการใช้เดสลอราทาดีนที่ 5 มก. อย่างน้อยในระยะกลางและ 20 มก. ในระยะสั้น Levocetirizine ที่ 5 มก. มีประสิทธิภาพในการระงับอย่างสมบูรณ์ในระยะกลาง แต่ไม่ใช่ในระยะสั้น Levocetirizine 20 มก. มีประสิทธิภาพในระยะสั้น แต่ไม่ได้ผลใน 10 มก.
อาการไม่พึงประสงค์ เช่น ปวดศีรษะหรือปากแห้ง สามารถทนได้สำหรับยาแก้แพ้ส่วนใหญ่ หลักฐานไม่ชัดเจนสำหรับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น (เช่น ลดการรบกวนการนอนหลับจากอาการคัน ทุกข์น้อยลงจากการเกิดขึ้นของลมพิษ) เนื่องจากการศึกษาจำนวนมากไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้
เราไม่สามารถพูดได้ว่ายาต้านฮีสตามีนตัวใดตัวหนึ่งทำงานได้ดีกว่าตัวอื่นๆ หรือไม่ เนื่องจากเราไม่มีหลักฐานแบบตัวต่อตัวสำหรับการเปรียบเทียบการรักษาที่เป็นไปได้ทุกครั้ง
คุณภาพของหลักฐาน
คุณภาพโดยรวมของหลักฐานที่พบในผลลัพธ์ส่วนใหญ่อยู่ในระดับต่ำ จำเป็นต้องมีการศึกษาเปรียบเทียบที่ออกแบบมาอย่างดีและรายงานอย่างรอบคอบเพิ่มเติม หากเราต้องการค้นหาว่ายาเหล่านี้ทำงานได้ดีเพียงใด และหากมีรายงานผลข้างเคียงใดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาหลายๆเดือน
แม้ว่าผลการทบทวนของเราระบุว่าในปริมาณการรักษามาตรฐาน ยาต้านฮีสตามีนหลายชนิดมีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับยาหลอก ผลลัพธ์ทั้งหมดถูกรวบรวมจากการศึกษาเพียงไม่กี่ฉบับ หรือในบางกรณี จากการประมาณจากการศึกษาเรื่องเดียว คุณภาพของหลักฐานได้รับผลกระทบจากการศึกษาจำนวนน้อยในแต่ละการเปรียบเทียบและขนาดกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กสำหรับผลลัพธ์หลายอย่าง ทำให้เราลดระดับคุณภาพของหลักฐานสำหรับความไม่แม่นยำ (เว้นแต่จะระบุไว้สำหรับการเปรียบเทียบแต่ละครั้ง คุณภาพของหลักฐานต่ำ)
ไม่มี H1-antihistamine ตัวใดที่ได้ผลดีที่สุด Cetirizine ที่ 10 มก. วันละครั้งในระยะสั้นและระยะกลางพบว่ามีประสิทธิภาพในการระงับลมพิษอย่างสมบูรณ์ หลักฐานมีจำกัด สำหรับ desloratadine ที่ให้ 5 มก. วันละครั้งในระยะกลางและ 20 มก. ในระยะสั้น Levocetirizine ที่ 5 มก. ในระดับกลางแต่ไม่ใช่ระยะสั้นมีประสิทธิภาพในการระงับอย่างสมบูรณ์ Levocetirizine 20 มก. มีประสิทธิภาพในระยะสั้น แต่ไม่ใช่ 10 มก. ไม่มีความแตกต่างของอัตราการถอนตัวเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ระหว่างกลุ่มที่ใช้ยาและกลุ่มยาหลอก หลักฐานคุณภาพชีวิตดีขึ้นยังไม่เพียงพอ
ลมพิษที่เกิดขึ้นเองเรื้อรัง (CSU) มีลักษณะเฉพาะโดยการเกิดของกลุ่มผื่นนูนที่มีสีแดง คัน หรือลมพิษโดยไม่มีสาเหตุภายนอกที่สามารถระบุได้
เพื่อประเมินผลของ H1-antihistamines สำหรับ CSU
เราค้นหาฐานข้อมูลต่อไปนี้จนถึงเดือนมิถุนายน 2014: Cochrane Skin Group Specialized Register, CENTRAL (2014, Issue 5), MEDLINE (จาก 1946), EMBASE (จาก 1974) และ PsycINFO (จาก 1806) เราค้นหาทะเบียนการทดลอง 5 ฉบับและตรวจสอบบทความสำหรับการอ้างอิงถึงการทดลองที่มีการควบคุมแบบสุ่มที่เกี่ยวข้อง
เรารวมการทดลองควบคุมแบบสุ่มของ H1-antihistamines สำหรับ CSU วิธีการที่ใช้ ประกอบด้วย การรักษาด้วยยาเดี่ยวหรือการรวมกันของ H1-antihistamines เมื่อเปรียบเทียบกับการไม่รักษา (ยาหลอก) หรือสารประกอบทางเภสัชวิทยาอื่นที่ออกฤทธิ์ที่ขนาดยาใดๆ
เราใช้ขั้นตอนระเบียบวิธีการมาตรฐานที่แนะนำโดย Cochrane Collaboration
การวัดผลลัพธ์หลักของเราคือสัดส่วนของผู้เข้าร่วมที่มีการหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์: การตอบสนอง 'ดีหรือดีเยี่ยม' การดีขึ้นของคุณภาพชีวิต 50% หรือมากกว่า และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ เรานำเสนออัตราส่วนความเสี่ยง (RR) และช่วงความเชื่อมั่น 95% (CIs)
เราพบการศึกษา 73 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 9759 คน); การศึกษา 34 ฉบับ ให้ข้อมูลสำหรับการเปรียบเทียบ 23 รายการ ระยะเวลาของ interventions สูงสุดสองสัปดาห์ (ระยะสั้น) หรือนานกว่า 2 สัปดาห์และสูงสุด 3 เดือน (ระยะกลาง)
Cetirizine 10 มก. วันละครั้งในระยะสั้นและในระยะกลางนำไปสู่การหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์ในผู้เข้าร่วมมากกว่าที่พบในยาหลอก (RR 2.72, 95% CI 1.51 ถึง 4.91) สำหรับผลลัพธ์เดียวกันนี้ การเปรียบเทียบระหว่างเดสลอราทาดีนกับยาหลอกในระยะกลาง (5 มก.) (RR 37.00, 95% CI 2.31 ถึง 593.70) และในระยะสั้น (20 มก.) (RR 15.97, 95% CI 1.04 ถึง 245.04) desloratadine ดีกว่าแต่ไม่พบความแตกต่างระหว่างขนาด 5 มก. กับ 10 มก. สำหรับการรักษาระยะสั้น
Levocetirizine 20 มก. ต่อวัน (ระยะสั้น) มีประสิทธิภาพในการหายของลมพิษโดยสมบูรณ์มากกว่าเมื่อเทียบกับยาหลอก (RR 20.87, 95% CI 1.37 ถึง 317.60) และที่ 5 มก. มีประสิทธิภาพในระยะกลาง (RR 52.88, 95% CI 3.31 ถึง 843.81) แต่ไม่ใช่ในระยะสั้น รวมทั้ง 10 มก. ไม่มีประสิทธิภาพในระยะสั้น
Rupatadine ที่ 10 มก. และ 20 มก. ในระยะกลางได้รับ 'การตอบสนองที่ดีหรือดีเยี่ยม' เมื่อเทียบกับยาหลอก (RR 1.35, 95% CI 1.03 ถึง 1.77)
Loratadine (10 มก.) เทียบกับยาหลอก (RR 1.86, 95% CI 0.91 ถึง 3.79) และ loratadine (10 มก.) เทียบกับ cetirizine (10 มก.) (RR 1.05, 95% CI 0.76 ถึง 1.43) ในการรักษาระยะสั้นและระยะกลาง ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับ 'การตอบสนองที่ดีหรือดีเยี่ยม' หรือการหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์ตามลำดับ
ลอราทาดีน (10 มก.) เทียบกับเดสลอราทาดีน (5 มก.) (ระยะกลาง) ไม่มีความแตกต่างที่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์ (RR 0.91, 95% CI 0.78 ถึง 1.06) หรือสำหรับ 'การตอบสนองที่ดีหรือดีเยี่ยม' (RR 1.04, 95 % CI 0.64 ถึง 1.71) สำหรับลอราทาดีน (10 มก.) เทียบกับไมโซลาสติน (10 มก.) (ระยะกลาง) ไม่พบความแตกต่างที่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์ (RR 0.86, 95% CI 0.64 ถึง 1.16) หรือสำหรับ 'การตอบสนองที่ดีหรือดีเยี่ยม' (RR 0.88, 95% CI 0.55 ถึง 1.42)
Loratadine (10 มก.) เทียบกับ Emedastine (2 มก.) (ระยะกลาง) ไม่มีความแตกต่างที่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการหายอย่างสมบูรณ์ (RR 1.04, 95% CI 0.78 ถึง 1.39) หรือสำหรับ 'การตอบสนองที่ดีหรือดีเยี่ยม' (RR 1.09, 95% CI 0.96 ถึง 1.24); คุณภาพของหลักฐานอยู่ในระดับปานกลางสำหรับการเปรียบเทียบนี้
ไม่มีความแตกต่างในการรักษาระยะสั้นระหว่าง loratadine (10 มก.) และไฮดรอกซีไซน์ (25 มก.) ในแง่ของการหายอย่างสมบูรณ์ (RR 1.00, 95% CI 0.32 ถึง 3.10)
เมื่อเปรียบเทียบ desloratadine (5 และ 20 มก.) กับ levocetirizine (5 และ 20 มก.) levocetirizine ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากกว่า (ค่า P < 0.02)
ในการเปรียบเทียบ fexofenadine กับ cetirizine ผู้เข้าร่วมกลุ่ม cetirizine แสดงการหายของลมพิษอย่างสมบูรณ์มากกว่า (ค่า P < 0.001)
เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่นำไปสู่การถอนตัวไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบต่อไปนี้: cetirizine กับยาหลอกที่ 10 มก. และ 20 มก. (RR 3.00, 95% CI 0.68 ถึง 13.22); desloratadine 5 มก. เทียบกับยาหลอก (RR 1.46, 95% CI 0.42 ถึง 5.10); ลอราทาดีน 10 มก. เทียบกับไมโซลาสติน 10 มก. (RR 0.38, 95% CI 0.04 ถึง 3.60); ลอราทาดีน 10 มก. เทียบกับ เอมดาสทีน 2 มก. (RR 1.09, 95% CI 0.07 ถึง 17.14); เซทิริซีน 10 มก. เทียบกับ ไฮดรอกซีไซน์ 25 มก. (RR 0.78, 95% CI 0.25 ถึง 2.45); และไฮดรอกซีไซน์ 25 มก. เทียบกับยาหลอก (RR 3.64, 95% CI 0.77 ถึง 17.23) ระยะกลางทั้งหมด
ไม่พบความแตกต่างระหว่าง loratadine 10 มก. กับไมโซลาสติน 10 มก. ในสัดส่วนของผู้เข้าร่วมที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอย่างน้อย 50% (RR 3.21, 95% CI 0.32 ถึง 32.33)
แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว Edit โดย ผกากรอง 24 พฤศจิกายน 2022