คำถามของการทบทวนวรรณกรรม

ในการทบทวน Cochrane นี้เราต้องการทราบว่าการบำบัดด้วยการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมมีประสิทธิผลได้ดีเพียงใดสำหรับผู้ใหญ่ที่มีภาวะซึมเศร้า

ทำไมเรื่องนี้จึงมีความสำคัญ

ภาวะซึมเศร้าเป็นปัญหาสุขภาพจิตที่พบบ่อยซึ่งอาจทำให้เกิดความรู้สึกเศร้ายาวนานและสูญเสียความสนใจในผู้อื่น ในการทำกิจกรรม และสิ่งต่างๆ ที่เคยรู้สึกสนุกสนาน คนที่มีภาวะซึมเศร้าอาจรู้สึกร้องไห้ฟูมฟาย หงุดหงิดหรือเหนื่อยเกือบตลอดเวลา และอาจมีปัญหาเกี่ยวกับการนอนหลับ สมาธิและความจำ อาการเหล่านี้และอาการอื่น ๆ อาจทำให้การใช้ชีวิตประจำวันยากขึ้นกว่าปกติ

การรักษาภาวะซึมเศร้า ได้แก่ การใช้ยา (ยาต้านอาการซึมเศร้า) และการบำบัดทางจิตใจ (การบำบัดด้วยการพูดคุย) การกระตุ้นพฤติกรรมเป็นวิธีบำบัดทางจิตวิทยาประเภทหนึ่งที่กระตุ้นให้บุคคลพัฒนาหรือกลับเข้ามาทำกิจกรรมที่มีความหมายต่อพวกเขา การบำบัดเกี่ยวข้องกับการจัดตารางกิจกรรมและติดตามการทำพฤติกรรมและดูสถานการณ์เฉพาะที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้และกิจกรรมที่อาจเป็นประโยชน์ นักบำบัดอาจให้การสนับสนุนผู้ป่วยด้วยตนเองทางโทรศัพท์หรือทางออนไลน์โดยปกติจะใช้เวลาพบกันหลายครั้ง

สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมอาจเป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพและเป็นที่ยอมรับสำหรับผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่

สิ่งที่เราทำ

ในเดือนมกราคม 2020 เราได้สืบค้นการศึกษาเกี่ยวกับการบำบัดด้วยการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมสำหรับภาวะซึมเศร้าในผู้ใหญ่ (อายุมากกว่า 18 ปี) เราสืบค้นการทดลองแบบสุ่มอาสาสมัครเข้ากลุ่มควบคุมหรือกลุ่มทดลองซึ่งเป็นรูปแบบการวิจัยที่มีความเชื่อถือได้มากที่สุด

เรารวบรวม 53 การศึกษา มีผู้เข้าร่วมโครงการวิจัยทั้งหมด 5495 คน การศึกษาเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่มีการกระตุ้นพฤติกรรมกับกลุ่มที่ไม่มีการรักษา การดูแลที่เป็นมาตรฐานหรือตามปกติ การรักษาหลอก (กลุ่มหลอก) การรักษาด้วยยา กลุ่มที่มีรายชื่อรอการรักษา หรือการบำบัดทางจิตอื่น ๆ (การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม (CBT), CBT คลื่นลูกที่สาม, การบำบัดแบบมนุษยนิยม , จิตบำบัดบำบัดแบบพลวัตร และการบำบัดแบบผสมผสาน)

การศึกษาที่นำมาทบทวน ดำเนินการใน 14 ประเทศ; ส่วนใหญ่ดำเนินการในสหรัฐอเมริกา (27 การศึกษา) การศึกษาใช้เวลาตั้งแต่ 4 สัปดาห์ถึง 16 สัปดาห์

ผลลัพธ์ที่เราให้ความสำคัญคือกิจกรรมการทดลองการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมได้ผลดีเพียงใดและเป็นที่ยอมรับของผู้เข้าร่วมวิจัยหรือไม่ กิจกรรมการทดลองมีประสิทธิภาพเพียงใด วัดได้จากจำนวนผู้ที่ตอบสนองต่อการรักษาได้ดี หรือไม่เข้าเกณฑ์ภาวะซึมเศร้าอีกต่อไปเมื่อสิ้นสุดการรักษา การยอมรับต่อรูปแบบการรักษาประเมินได้จากการนับจำนวนคนที่ออกจากการทดลองในระหว่างการศึกษา

เราพบอะไร

การกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมอาจรักษาอาการซึมเศร้าได้ดีกว่าการได้รับการดูแลตามปกติ เราไม่แน่ใจว่าการกระตุ้นพฤติกรรมได้ผลดีกว่าการใช้ยาหรือดีกว่ากลุ่มที่อยู่ในรายชื่อผู้รอการรักษาหรือไม่และเราไม่พบหลักฐานใด ๆ สำหรับผลลัพธ์นี้เมื่อเปรียบเทียบการกระตุ้นพฤติกรรมกับการไม่ได้รับการรักษาหรือการรักษาด้วยยาหลอก

เราไม่พบความแตกต่างระหว่างการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมและ การรักษาด้วย CBT ในการรักษาภาวะซึมเศร้า แม้ว่าเราไม่พบหลักฐานที่น่าเชื่อถือได้เพียงพอที่จะเปรียบเทียบการกระตุ้นพฤติกรรมกับจิตบำบัดรูปแบบอื่น ๆ แต่การกระตุ้นพฤติกรรม ก็อาจได้ผลดีกว่าการบำบัดแบบมนุษยนิยมและเราไม่พบความแตกต่างระหว่างการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมและ CBT คลื่นลูกที่สาม หรือการบำบัดทางจิตแบบพลวัตร ไม่มีหลักฐานเปรียบเทียบการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมกับการบำบัดแบบผสมผสาน

การกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมอาจเป็นที่ยอมรับของผู้ป่วยน้อยกว่าการดูแลตามปกติ เราไม่พบความแตกต่างในผลลัพธ์การยอมรับวิธีการรักษาแบบการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่มีการอยู่ในรายชื่อรอการรักษา หรือไม่มีการรักษา หรือการใช้ยาต้านอาการซึมเศร้า หรือการได้รับการรักษาด้วยยาหลอก นอกจากนี้เรายังไม่พบความแตกต่างในการยอมรับรูปแบบการรักษาเมื่อเปรียบเทียบระหว่างการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมกับการบำบัดทางจิตรูปแบบอื่น ๆ ที่ศึกษา (CBT, CBT คลื่นลูกที่สาม, การบำบัดแบบมนุษยนิยม, การบำบัดแบบผสมผสาน) สำหรับการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมเมื่อเปรียบเทียบกับการบำบัดทางจิตพลวัตรเราไม่พบหลักฐานเกี่ยวกับการยอมรับรูปแบบการรักษา

บทสรุป

การกระตุ้นพฤติกรรมอาจเป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพและเป็นที่ยอมรับสำหรับผู้ใหญ่ที่มีภาวะซึมเศร้า การเสนอรูปแบบการบำบัดวิธีการนี้ในทางปฏิบัติจะช่วยให้ผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้ามีทางเลือกในการรักษามากขึ้น และสามารถศึกษารูปแบบการรักษาและวิธีการของการรักษาที่แตกต่างกันเพื่อตอบสนองความต้องการการสนับสนุนด้านสุขภาพจิต ความเชื่อมั่นของเราในการค้นพบนี้มีจำกัด เนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับความเชื่อมั่นของหลักฐาน

การค้นพบส่วนใหญ่เป็นเพียงการประเมินผลในระยะสั้นซึ่งหมายความว่าเราไม่สามารถแน่ใจได้ว่าการกระตุ้นให้ทำพฤติกรรมจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้าในระยะยาว

ความน่าเชื่อถือของหลักฐาน

ความเชื่อถือได้ (ความมั่นใจ) ของหลักฐานส่วนใหญ่อยู่ในระดับต่ำถึงระดับปานกลาง การค้นพบบางอย่างมาจากการศึกษาเพียงไม่กี่เรื่อง คุณภาพการรายงานผลไม่ดีเพราะผู้เข้าร่วมวิจัยทราบว่าได้รับการรักษาแบบใด ดังนั้นเราจึงไม่แน่ใจว่าผลลัพธ์มีความน่าเชื่อถือเพียงใด ข้อสรุปของเราอาจเปลี่ยนแปลงได้หากมีการศึกษาเพิ่มเติม