تعداد 30 RCT (شامل 6235 زن) را وارد کردیم که به مقایسه ترکیبات مختلف استروژنی داخل-واژن با یکدیگر و با دارونما (placebo) پرداختند. کیفیت شواهد از پائین تا متوسط متغیر بود؛ محدودیت‌ها عبارت بودند از: گزارش‌دهی ضعیف از روش‌های مطالعه و عدم-دقت جدی (تخمین اثرگذاری مداخله با فواصل اطمینان گسترده).

1. حلقه استروژن در مقابل دیگر رژیم‌های درمانی

دیگر رژیم‌های درمانی عبارت بودند از کرم استروژن، قرص‌های استروژن و دارونما. هیچ شواهدی را مبنی بر وجود تفاوت از نظر بهبود نشانه‌ها (ارزیابی توسط شرکت‌کننده) میان حلقه استروژن و کرم استروژن (نسبت شانس (OR): 1.33؛ 95% CI؛ 0.80 تا 2.19؛ دو RCT؛ n = 341؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) یا میان حلقه استروژن و قرص‌های استروژن (OR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.53 تا 1.15؛ سه RCT؛ n = 567؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) به دست نیاوردیم. با وجود این، نسبت بیشتری از زنانی که تحت درمان با حلقه استروژن در مقایسه با دارونما قرار گرفتند، بهبودی را در نشانه‌ها گزارش کردند (OR: 12.67؛ 95% CI؛ 3.23 تا 49.66؛ یک RCT؛ n = 67). نسبت بیشتری از زنانی که کرم استروژن دریافت کردند، در مقایسه با مواردی که با حلقه استروژن درمان شدند، شواهدی را مبنی بر افزایش ضخامت آندومتر نشان دادند (OR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.14 تا 0.94؛ دو RCT؛ n = 273؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین). این نتیجه ممکن است به دلیل بالاتر بودن دوز کرم مورد استفاده باشد.

2. قرص‌های استروژن در مقابل دیگر رژیم‌های درمانی

دیگر رژیم‌های درمانی در این مقایسه عبارت بودند از کرم استروژن و دارونما. هیچ شواهدی را مبنی بر وجود تفاوت میان قرص‌های استروژن و کرم استروژن در نسبتی از زنان که بهبودی را در نشانه‌ها گزارش کردند، نیافتیم (OR: 1.06؛ 95% CI؛ 0.55 تا 2.01؛ دو RCT؛ n = 208؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین). با استفاده از مدل اثر-ثابت، نسبت بیشتری از زنانی که تحت درمان با قرص استروژن قرار گرفتند، در مقایسه با دارونما، بهبود نشانه‌ها را نشان دادند (OR: 12.47؛ 95% CI؛ 9.81 تا 15.84، دو RCT؛ n = 1638؛ I ² = 83%؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ با این حال، استفاده از یک مدل اثر-تصادفی هیچ شواهدی را مبنی بر وجود تفاوت در نسبتی از زنان که بهبودی را بین دو گروه درمان گزارش کردند، نشان نداد (OR: 5.80؛ 95% CI؛ 0.88 تا 38.29). هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت میان قرص‌های استروژن و کرم استروژن از نظر نسبتی از زنان که ضخامت آندومتر داشتند، به دست نیامد (OR: 0.31؛ 95% CI؛ 0.06 تا 1.60؛ دو RCT؛ n = 151؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین).

3. کرم استروژن در مقابل دیگر رژیم‌های درمانی

دیگر رژیم‌های درمانی شناسایی شده در این مقایسه عبارت بودند از ژل ایزوفلاون (isoflavone gel) و دارونما. هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت میان کرم استروژن و ژل ایزوفلاون از نظر نسبتی از زنان که بهبودی را در نشانه‌ها گزارش کردند، وجود نداشت (OR: 2.08؛ 95% CI؛ 0.08 تا 53.76؛ یک RCT؛ n = 50؛ شواهد با کیفیت پائین). با وجود این، شواهدی مبنی بر وجود تفاوت میان کرم استروژن و دارونما از نظر نسبتی از زنان که بهبودی را در نشانه‌ها به دست آوردند، وجود داشت، به طوری که تعداد بیشتری از زنان درمان‌شده با کرم استروژن نسبت به دارونما، بهبود نشانه‌های خود را گزارش کردند (OR: 4.10؛ 95% CI؛ 1.88 تا 8.93؛ دو RCT؛ n = 198؛ I²= 50%؛ شواهد با کیفیت پائین). هیچ یک از مطالعات وارد شده در این مقایسه داده‌های مربوط به ضخامت آندومتر را ارائه ندادند.