هدف این مطالعه مروری چیست؟
این مرور کاکرین قصد دارد اثربخشی و ایمنی داروهای مورد استفاده را برای درمان افراد مبتلا به کولیت آمیبی (amoebic colitis) تعیین کند که در واقع، عفونت روده بزرگ ناشی از انگل Entamoeba histolytica است. محققان کاکرین تمام مطالعات مرتبط را برای پاسخ به این سوال جست‌وجو کرده و 41 مطالعه مرتبط را در این مرور وارد کردند.
پیام‌های کلیدی
تینیدازول (tinidazole) ممکن است کارآمدتر از مترونیدازول (metronidazole) برای کاهش نشانه‌های بالینی باشند و احتمالا با حوادث جانبی کم‌تری مرتبط هستند. درمان ترکیبی منجر به شکست‌های کم‌تر پارازیتولوژیکی می‌شود که با مترونیدازول به‌تنهایی رخ می‌دهند. با توجه به ناکافی بودن شواهد، نمی‌توان در مورد اثربخشی دیگر داروهای ضد-آمیب نتیجه‌گیری کرد. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و با کیفیت بهتر که از روش‌های تشخیصی دقیق و پیامدهای استاندارد شده استفاده کنند، برای ارزیابی اثربخشی داروها در درمان افراد مبتلا به کولیت آمیبی مورد نیاز است.
در این مطالعه مروری، چه چیزی مورد بررسی قرار گرفت؟
Entamoeba histolyticaدر سراسر جهان پراکنده شده و عموما با مصرف آب یا غذای آلوده به فرد می‌رسد. حدود 40 تا 50 میلیون فرد آلوده به E histolytica مبتلا به کولیت آمیبی یا آبسه‌های خارج روده‌ای می‌شوند که نتیجه آن، 100,000مورد مرگ‌ومیر در سال است.
مترونیدازول در حال حاضر درمان استاندارد برای درمان بزرگسالان و کودکان مبتلا به آمیبیاز (amoebiasis) تهاجمی است، اما ممکن است برای از بین بردن کیست‌های آمیبی از روده کافی نباشد. برخی عوارض جانبی ناخوشایند، مرتبط با مترونیدازول بوده و احتمال ایجاد مقاومت پارازیتی در برابر مترونیدازول منجر به توسعه داروهای جایگزین شده است. استفاده از ترکیب‌هایی از مترونیدازول با داروهای دیگری که کیست‌های زنده را در روده‌ها ریشه‌کن می‌کنند توصیه شده، بنابراین شواهد برای حمایت از این رویکرد باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
این مرور داروهای مختلف مورد استفاده را در درمان کولیت آمیبی، به‌تنهایی یا در ترکیب با داروهای دیگر، با هم مقایسه کرده، و هم چنین رژیم‌های دارویی تک-دوز را در برابر رژیم‌های دارویی طولانی‌تر ارزیابی می‌کند.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
این مرور شامل 41 مطالعه بود که اکثر آن‌ها در کشورهایی با آندمیک بالا برای آمیبیاز انجام شدند. بیش‌تر کارآزمایی‌ها قدیمی بودند: 30 مورد پیش از سال 1998 انجام شدند. کارآزمایی‌ها در معیارهای ورود استفاده شده برای ورود شرکت‌کنندگان و در تعریف و زمان‌بندی پیامدهای اندازه‌گیری شده متفاوت بودند. میکروسکوپی مدفوع همراه با اسمیر مستقیم سالین مرطوب، روشی بود که اغلب برای تشخیص حضور E histolytica در مدفوع‌ها مورد استفاده قرار گرفت. شرکت‌کنندگان مطالعه در محدوده سنی هفت ماه تا 80 سال قرار داشتند. کارآزمایی‌های وارد شده انواع مقایسه‌ها را گزارش کرده و دربرگیرنده 25 داروی مجزا، دو محصول گیاهی و 15 ترکیب متفاوت بودند.
این مرور نشان می‌دهد که برای افراد مبتلا به کولیت آمیبی، تینیدازول ممکن است برای کاهش نشانه‌های بالینی (شواهد با قطعیت پائین) بهتر باشد و احتمالا در مقایسه با مترونیدازول (شواهد با قطعیت متوسط) منجر به حوادث جانبی کم‌تری می‌شود. با این حال، نمی‌دانیم که این مداخله برای ریشه‌کن کردن آمیب از مدفوع موثرتر است یا خیر. دارودرمانی ترکیبی ممکن است برای ریشه‌کن کردن آمیب موثرتر از مترونیدازول به‌تنهایی باشد (شواهد با قطعیت پائین)، اما در مورد این‌که کدام ترکیب دارویی موثرترین راه است و درمان ترکیبی منجر به برطرف شدن سریع نشانه‌های بالینی یا منجر به حوادث جانبی بیش‌تر می‌شود یا خیر، نامطمئن هستیم (شواهد با قطعیت بسیار پائین). شواهد کافی نیستند تا به نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی دیگر داروهای ضد-آمیب بپردازیم.
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور به جست‌وجوی مطالعاتی پرداختند که تا 22 مارچ 2018 منتشر شدند.
در مقایسه با مترونیدازول، ممکن است تینیدازول در کاهش شکست بالینی موثرتر بوده و شاید با حوادث جانبی کم‌تری مرتبط باشد. دارودرمانی ترکیبی ممکن است برای کاهش شکست پارازیتولوژیکی در مقایسه با مترونیدازول به‌تنهایی موثر باشد. با این حال، این نتایج عمدتا مبتنی بر کارآزمایی‌های کوچکی است که بیش از 20 سال پیش با طیفی از پیامدهای ضعیف تعریف شده انجام شده‌اند. انجام تست‌هایی که E histolytica را دقیق‌تر تشخیص دهند، مورد نیاز هستند، به خصوص در کشورهایی که عفونت همزمان با دیگر باکتری‌ها و انگل‌ها شایع است.
عفونت با انگل Entamoeba histolytica در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط شایع بوده و سالانه تا 100,000 فرد مبتلا به بیماری شدید می‌میرند. درمان مناسب برای کولیت آمیبی به منظور کاهش بیماری، پیشگیری از پیشرفت بیماری‌های عارضه‌دار و شیوع خارج روده‌ای و کاهش انتقال، ضروری است.
ارزیابی داروهای ضد-آمیب برای درمان کولیت آمیبی.
ما منابع علمی در دسترس را تا 22 مارچ 2018 جست‌وجو کردیم. پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ LILACS؛ mRCT و مجموعه مقالات کنفرانس جست‌وجو شدند. با پژوهشگران، سازمان‌ها و شرکت‌های داروسازی تماس گرفتیم و فهرست منابع را بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده از داروهای ضد-آمیب که به تنهایی یا در ترکیب با دیگر داروها، با دارونما (placebo) یا دیگر داروهای ضد-آمیب، برای درمان بزرگسالان و کودکان مبتلا به کولیت آمیبی مقایسه شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، واجد شرایط بودن و کیفیت روش‌شناسی کارآزمایی‌ها را بررسی کرده و داده‌ها را استخراج و تجزیهوتحلیل کردند. میزان شکست بالینی و پارازیتولوژیکی و میزان عود و حوادث جانبی را به صورت خطر نسبی (RR) با 95% فواصل اطمینان (CIs)، با استفاده از مدل اثرات تصادفی محاسبه کردیم. ناهمگونی آماری را تعیین کرده و منابع احتمالی ناهمگونی را با استفاده از تجزیهوتحلیل زیرگروه بررسی کردیم. تجزیهوتحلیل حساسیت را با استفاده از کیفیت کارآزمایی برای ارزیابی قدرت نتایج گزارش شده انجام دادیم.
در مجموع، 41 کارآزمایی (4999 شرکت‌کننده) معیارهای ورود را به این مرور داشتند. در این مرور به‌روز شده، چهار کارآزمایی را به 37 کارآزمایی‌ایی اضافه کردیم که در اولین نسخه منتشرشده مرور وارد شده بودند. سی کارآزمایی بیش از 20 سال پیش منتشر شدند. فقط یک کارآزمایی از روش‌های کافی برای تصادفی‌سازی و پنهانسازی تخصیص استفاده کرد، کورسازی شده و همه شرکت‌کنندگان تصادفی‌سازی شده را تجزیهوتحلیل کرد. فقط یک کارآزمایی از تست آنتی‌ژن E histolytica مدفوع، و دو کارآزمایی از کشت آمیب استفاده کردند.
تینیدازول (tinidazole) ممکن است اثربخش‌تر از مترونیدازول (metronidazole) برای کاهش شکست بالینی (RR: 0.28؛ 95% CI؛ 0.15 تا 0.51؛ 477 شرکت‌کننده؛ هشت کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین) باشد و احتمالا با حوادث جانبی کم‌تری مرتبط است (RR: 0.65؛ 95% CI؛ 0.46 تا 0.92؛ 477 شرکت‌کننده؛ 8 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت متوسط). در مقایسه با مترونیدازول، درمان ترکیبی ممکن است منجر به شکست‌های پارازیتولوژیکی کم‌تر (RR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.15 تا 0.86؛ 720 شرکت‌کننده؛ 3 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین) شود، اما در مورد این‌که کدام ترکیب از دیگری اثربخش‌تر است، نامطمئن هستیم. با توجه به ناکافی بودن شواهد، نمی‌توان در مورد اثربخشی دیگر داروهای ضد-آمیب نتیجه‌گیری کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.