ما هشت مطالعه را، شامل تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های 8892 زن، وارد کردیم. این مطالعات همگی در بیمارستان‌ها انجام شدند؛ هفت مورد در کشورهای با درآمد بالاتر و یک مورد در یک کشور با درآمد پائین. چهار مطالعه به مقایسه مدیریت فعال در مقابل مدیریت انتظاری، و چهار مورد به مقایسه مدیریت فعال در مقابل مدیریت ترکیبی پرداختند. به دلیل ناهمگونی بالینی، از یک مدل اثرات تصادفی در تحلیل‌ها استفاده کردیم. از هشت مطالعه وارد شده، سه مطالعه را با خطر پائین سوگیری در حوزه‌های اصلی تولید توالی، پنهان‏‌سازی تخصیص و تکمیل جمع‌آوری داده‌ها در نظر گرفتیم. فقدان شواهدی با کیفیت بالا بر اساس ارزیابی‌های GRADE برای پیامدهای اولیه ما وجود داشت، که به زبان محتاطانه در زیر منعکس شده ‌است.

شواهد پیشنهاد می‌کنند برای زنانی در سطوح مختلف خطر خونریزی، مشخص نیست مدیریت فعال متوسط خطر PPH اولیه شدید مادر (بیش از 1000 میلی‌لیتر) را در زمان تولد کاهش می‌دهد یا خیر (متوسط خطر نسبی (RR): 0.34؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.87؛ 3 مطالعه؛ 4636 زن؛ I² = 60%؛ GRADE: کیفیت بسیار پائین). برای بروز هموگلوبین مادر کم‌تر از 9 گرم/دسی‌لیتر پس از زایمان، مدیریت فعال مرحله سوم ممکن است تعداد زنان مبتلا به آنمی را پس از تولد کاهش دهد (متوسط RR؛ 0.50؛ 95% CI؛ 0.30 تا 0.83؛ 2 مطالعه؛ 1572 زن؛ GRADE: کیفیت پائین). ما هم‌چنین دریافتیم که مدیریت فعال مرحله سوم ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در تعداد نوزادانی ایجاد کند که در بخش نوزادان پذیرش می‌شوند (متوسط RR؛ 0.81؛ 95% CI؛ 0.60 تا 1.11؛ 2 مطالعه؛ 3207 زن؛ GRADE: کیفیت پائین). مشخص نیست مدیریت فعال مرحله سوم، تعداد نوزادان مبتلا به زردی نیازمند درمان را کاهش می‌دهد یا خیر (RR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.55 تا 1.68؛ 2 مطالعه؛ 3142 زن؛ I² = 66%؛ GRADE: کیفیت بسیار پائین). داده‌ای در مورد دیگر پیامدهای اولیه PPH بسیار شدید در زمان تولد (بیش‌از 2500 میلی‌لیتر)، مورتالیتی مادر، یا پلی‌سایتمی نوزاد (neonatal polycythaemia) که به درمان نیاز داشته باشد، وجود نداشت.

مدیریت فعال، میانگین اتلاف خون مادر را در زمان زایمان کاهش می‌دهد و احتمالا باعث کاهش میزان اتلاف خون اولیه بیش‌از 500 میلی‌لیتر با استفاده از یوتروتونیک درمانی می‌شود. مدیریت فعال هم‌چنین احتمالا متوسط وزن موقع تولد نوزاد را کاهش می‌دهد که نشان‌دهنده حجم کم‌تر خون از تداخل با ترانسفیوژن جفت است. علاوه‌ بر این، ممکن است نیاز به انتقال خون مادران را کاهش دهد. با این ‌حال، مدیریت فعال ممکن است فشار خون دیاستولیک مادر، تهوع پس از تولد، عواقب بعدی، استفاده از ضد-درد از زمان زایمان تا ترخیص از بخش زایمان را افزایش داده و زنان بیش‌تری با خونریزی به بیمارستان بازگردند (پیامدی که از قبل مشخص نشده است).

در مقایسه میان زنانی با خطر کم خونریزی شدید، یافته‌های مشابهی وجود داشت، به جز اینکه مشخص نبود تفاوتی میان گروه‌ها برای PPH اولیه (متوسط RR؛ 0.31؛ 95% CI؛ 0.05 تا 2.17؛ 2 مطالعه؛ 2941 زن؛ I² = 71%)، هموگلوبین کم‌تر از 9 گرم/دسی‌لیتر مادر در 24 تا 72 ساعت (متوسط RR؛ 0.17؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.47؛ 1 مطالعه؛ 193 زن) یا نیاز به بستری کردن نوزاد (متوسط RR؛ 1.02؛ 95% CI؛ 0.55 تا 1.88؛ 1 مطالعه؛ 1512 زن) وجود داشت یا خیر. در این گروه، مدیریت فعال ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت در میزان زردی نوزادی نیازمند فوتوتراپی ایجاد کند (متوسط RR؛ 1.31؛ 95% CI؛ 0.78 تا 2.18؛ 1 مطالعه؛ 1447 زن).

ممکن است با استفاده از تغییرات در بسته مدیریتی فعال، از هیپرتانسیون و تداخل با ترانسفیوژن جفت جلوگیری شود، به عنوان مثال، حذف ارگوت (ergot) و تعویق انداختن در کلامپ کردن بند ناف اما ما هیچ شواهد مستقیمی را از این مساله در اینجا نداریم.