پیام‌های کلیدی
ویدئولارنگوسکوپی (videolaryngoscopy) ممکن است موفقیت را در قرار دادن لوله تنفسی در اولین تلاش افزایش داده، و منجر به تلاش اندکی کمتر توسط یک ارائه دهنده خدمات مراقبتی برای قرار دادن لوله تنفسی در نوزادان بیمار شود، اما مدت زمان لازم را برای قرار دادن لوله تنفسی کاهش نمی‌دهد.
ویدئولارنگوسکوپی احتمالا باعث آسیب اندکی کمتر به راه هوایی نوزاد حین قرار دادن لوله تنفسی می‌شود.
به انجام مطالعات بهتری نیاز داریم تا نقش ویدئولارنگوسکوپی را در حوزه‌های مختلف بالین و با ارائه دهندگان مختلف مراقبت‌ها که قرار دادن لوله را انجام می‌دهند، درک کنیم.
موضوع چیست؟
یک نفر از هر 100 نوزاد تازه متولد شده ممکن است هنگام تنفس با مشکل مواجه شود که نیاز به قرار دادن لوله تنفسی در دهان یا بینی خود پیدا کند. قرار دادن لوله تنفسی با استفاده از لارنگوسکوپی مستقیم (بدون کمک ویدئویی) ممکن است در نوزادان چالش‌برانگیز باشد زیرا دهان و مجاری تنفسی آنها کوچک است و همه ارائه دهندگان مراقبت تجربه لازم را ندارند.
ویدئولارنگوسکوپی چیست؟
دیدن راه هوایی توسط ویدئو حین قرار دادن لوله تنفسی، ویدئولارنگوسکوپی نامیده می‌شود. این روش ممکن است قرار دادن لوله تنفسی را آسان‌تر و بی‌خطرتر کند. هم‌چنین می‌تواند به کارآموزان هنگام یادگیری این مهارت نجات دهنده کمک کند.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
ما می‌خواستیم بدانیم که استفاده از ویدئولارنگوسکوپی باعث افزایش موفقیت و بی‌خطری در قرار دادن لوله تنفسی در مقایسه با روش لارنگوسکوپی مستقیم، در نوزادان 0 تا 28 روزه، می‌شود یا خیر.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که تلاش کردند دریابند دستگاه‌های ویدئویی (لارنگوسکوپی مستقیم) برای قرار دادن لوله‌های تنفسی در نوزادان بهتر از رویکرد استاندارد بدون کمک ویدئویی هستند یا خیر. این مطالعات می‌بایست زمان، تعداد تلاش‌ها، نرخ موفقیت اولین تلاش برای قرار دادن لوله تنفسی، یا عوارض جانبی را اندازه‌گیری می‌کردند.
نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را به این شواهد، بر اساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
هشت مطالعه واجد شرایط را پیدا کردیم که شامل 759 تلاش برای لوله‌گذاری در نوزادان تازه متولد شده بودند. آنها زمان، تعداد تلاش‌ها، میزان موفقیت اولین تلاش برای قرار دادن لوله تنفسی و عوارض جانبی را گزارش کردند. به طور خلاصه:
ویدئولارنگوسکوپی ممکن است میزان موفقیت را در قرار دادن لوله تنفسی در اولین تلاش افزایش داده و منجر به تلاش اندکی کمتر توسط ارائه دهنده مراقبت برای قرار دادن لوله تنفسی در نوزادان بیمار شود، اما مدت زمان لازم را برای قرار دادن لوله تنفسی کاهش نمی‌دهد.
ویدئولارنگوسکوپی ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر تعداد نوزادانی داشته باشد که حین قرار دادن لوله تنفسی دچار اپیزودهای کاهش اکسیژن یا ضربان قلب پائین (یا هر دو) می‌شوند، اما شواهد بسیار نامشخص است. ویدئولارنگوسکوپی ممکن است حین قرار دادن لوله تنفسی باعث ایجاد تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در پائین‌ترین سطوح اکسیژن شود.
ویدئولارنگوسکوپی احتمالا باعث آسیب اندکی کمتر به راه هوایی نوزاد حین قرار دادن لوله تنفسی می‌شود.
هیچ اطلاعاتی در مورد دیگر عوارض جانبی حین قرار دادن لوله تنفسی موجود نبود.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
ما دریافتیم که مطالعات وارد شده کوچک بودند، قادر به ارزیابی خطر سوگیری در برخی نبودیم، و نتایج مطالعه متفاوت بودند. ارائه دهندگان خدمات مراقبت سلامت که لوله تنفسی را قرار دادند، می‌دانستند که از کدام دستگاه استفاده می‌شود. اعتماد ما به شواهد در سطح متوسط تا بسیار پائین است، و نتایج تحقیقات بیشتر می‌تواند با نتایج این مرور متفاوت باشند.
منابع حمایت مالی و تجهیزات در برخی از مطالعات وارد شده، ارائه شدند. در برخی موارد، منابع مالی و بیانیه بی‌طرفی ذکر نشدند.
این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا نوامبر 2022 به‌روز است.
ویدئولارنگوسکوپی ممکن است موفقیت لوله‌گذاری را در اولین تلاش افزایش داده و منجر به تلاش‌های کمتری برای لوله‌گذاری شود، اما احتمالا زمان لازم را برای لوله‌گذاری موفق کاهش نمی‌دهد (شواهد با قطعیت پائین). ویدئولارنگوسکوپی احتمالا منجر به کاهش بروز عوارض جانبی مرتبط با راه هوایی می‌شود (شواهد با قطعیت متوسط).
این نتایج نشان می‌دهند که ویدئولارنگوسکوپی در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم برای لوله‌گذاری داخل تراشه در نوزادان ممکن است موثرتر بوده و به‌طور بالقوه آسیب را کاهش دهد.
برای تایید اثربخشی و بی‌خطری (safety) ویدئولارنگوسکوپی در لوله‌گذاری نوزادان، انجام RCTهایی با طراحی خوب و با قدرت کافی ضروری است.
ایجاد یک راه هوایی بی‌خطر، بخش مهمی است از روند احیای نوزادان در اتاق زایمان و بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان. ویدئولارنگوسکوپی (videolaryngoscopy) پتانسیل تسهیل لوله‌گذاری موفق را داخل تراشه دارد، و عواقب جانبی ناشی از تاخیر را در تثبیت راه هوایی کاهش می‌دهد. ویدئولارنگوسکوپی ممکن است به تصویر کشیدن گلوت (glottis) و موفقیت لوله‌گذاری را در نوزادان افزایش دهد. این یک نسخه به‌روز شده از مروری است که نخستین‌بار در سال 2015 منتشر و در سال 2018 به‌روز شد.
تعیین اثربخشی و بی‌خطری (safety) انجام ویدئولارنگوسکوپی در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم در کاهش زمان و تلاش لازم برای لوله‌گذاری داخل تراشه و افزایش نرخ موفقیت در اولین لوله‌گذاری در نوزادان (0 تا 28 روزگی).
در نوامبر 2022، جست‌وجوی کارآزمایی‌های ارزیابی کننده ویدئولارنگوسکوپی را برای لوله‌گذاری داخل تراشه نوزادان در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL و BIOSIS به‌روزرسانی کردیم. هم‌چنین چکیده‌های انجمن‌های آکادمیک کودکان، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی ( www.clinicaltrials.gov ؛ www.controlled-trials.com ) و فهرست منابع مطالعات مرتبط را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، شبه-RCTها، RCTهای خوشه‌ای (cluster)، یا کارآزمایی‌های متقاطع (cross-over)، در نوزادان (0 تا 28 روزگی)، که به ارزیابی ویدئولارنگوسکوپی با هر وسیله‌ای پرداختند که برای لوله‌گذاری داخل تراشه در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم استفاده می‌شوند.
طبق توصیه‌های گروه نوزادان در کاکرین، سه نویسنده مرور، جمع‌آوری و آنالیز داده‌ها را انجام دادند. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات شناسایی شده را از طریق استراتژی جست‌وجو برای ورود بررسی کردند.
برای ارزیابی قطعیت شواهد از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) استفاده کردیم.
جست‌وجوی به‌روز شده، 7786 منبع را به دست آورد که از میان آنها پنج RCT دیگر را برای گنجاندن، هفت کارآزمایی در حال انجام، و پنج مطالعه در انتظار طبقه‌بندی را شناسایی کردیم. سه مطالعه قبلا در نسخه قبلی این مرور گنجانده شدند. برای این به‌روزرسانی، هشت مطالعه را وارد کردیم، که داده‌هایی را در مورد 759 تلاش برای لوله‌گذاری در نوزادان ارائه کردند. نوزادان را از هر دو جنس وارد کردیم، که تحت لوله‌گذاری داخل تراشه در بیمارستان‌های بینالمللی قرار داشتند. دستگاه‌های مختلف ویدئولارنگوسکوپی (از جمله C-MAC؛ Airtraq و Glidescope) در مطالعات مورد استفاده قرار گرفتند.
برای پیامدهای اولیه؛ ویدئولارنگوسکوپی ممکن است زمان لازم را برای لوله‌گذاری موفق در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم کاهش ندهد (تفاوت میانگین [MD]: 0.74؛ 95% فاصله اطمینان [CI]: 0.19- تا 1.67؛ 5 مطالعه؛ 505 لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت پائین). ویدئولارنگوسکوپی ممکن است منجر به تلاش‌های کمتری برای لوله‌گذاری شود (MD: -0.08؛ 95% CI؛ 0.15- تا 0.00؛ 6 مطالعه؛ 659 لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت پائین). ویدئولارنگوسکوپی ممکن است موفقیت لوله‌گذاری را در اولین تلاش افزایش دهد (خطر نسبی [RR]: 1.24؛ 95% CI؛ 1.13 تا 1.37؛ تفاوت خطر [RD]: 0.14؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.20؛ تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک پیامد مثبت بیشتر [number needed to treat for an additional beneficial outcome; NNTB]: 7؛ 95% CI؛ 5 تا 13؛ 8 مطالعه؛ 759 تلاش برای لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت پائین).
برای پیامدهای ثانویه؛ شواهد در مورد تاثیر ویدئولارنگوسکوپی بر اپیزودهای غیر اشباع یا برادی‌کاردی، یا هر دو، در طول لوله‌گذاری بسیار نامشخص است (RR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.38 تا 2.30؛ 3 مطالعه؛ 343 لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). ویدئولارنگوسکوپی در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت را در کمترین میزان اشباع اکسیژن در طول لوله‌گذاری ایجاد کند (MD: -0.76؛ 95% CI؛ 5.74- تا 4.23؛ 2 مطالعه؛ 359 لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت پائین). ویدئولارنگوسکوپی در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم احتمالا منجر به کاهش جزئی در بروز ترومای راه هوایی در طول تلاش‌های لوله‌گذاری می‌شود (RR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.05 تا 0.79؛ RD: -0.04؛ 95% CI؛ 0.07- تا 0.01-؛ NNTB: 25؛ 95% CI؛ 14 تا 100؛ 5 مطالعه؛ 467 لوله‌گذاری؛ شواهد با قطعیت متوسط).
در مورد دیگر عوارض جانبی ویدئولارنگوسکوپی هیچ داده‌ای وجود نداشت. خطر سوگیری (bias) بالایی را در زمینه‌های پنهانسازی تخصیص (allocation concealment) و سوگیری عملکرد (performance bias) در مطالعات وارد شده یافتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.