تعداد 19 مطالعه را، شامل 10,856 شرکت‌کننده، وارد کردیم. دوازده مورد از این مطالعات بر دیابت، سه مورد بر سلامت روان، یک مورد بر نارسایی قلبی، یک مورد بر مرحله نهایی بیماری کلیوی، یک مورد بر آسم، و یک مورد بر بیماری‌های مزمن متعدد متمرکز بودند. هر 19 مطالعه شامل مولفه‌هایی بودند که برای حمایت از تغییر رفتار میان بیماران، از جمله حمایت حضوری یا تلفنی، در نظر گرفته شدند. همه مطالعات به جز سه مورد، مداخلات برنامه‌ریزی مراقبت‌های شخصی‌سازی شده را در مراکز مراقبت‌های اولیه یا مراکزی در جامعه انجام دادند؛ سه مورد باقی‌مانده در کلینیک‌هایی در بیمارستان ارائه شدند. در مورد خطر سوگیری برای هر یک از مطالعات واردشده، در رابطه با یک یا چند معیار نگرانی‌هایی وجود داشت که ناشی از توصیف ناکافی یا نامشخص روش‌های پژوهش بود.

سلامت جسمانی

در نه مطالعه، سطح هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) اندازه‌گیری شد، تفاوت میانگین (MD) ترکیبی میان گروه‌های مداخله و کنترل معادل 0.24-% (95% فاصله اطمینان (CI): 0.35- تا 0.14-) بود؛ که نشان‌دهنده تاثیر مثبت کوچکی به نفع برنامه‌ریزی مراقبت‌های شخصی‌سازی شده در مقایسه با مراقبت‌های معمول است (شواهد با کیفیت متوسط).

شش مطالعه فشار خون سیستولیک را اندازه‌گیری کردند، تفاوت میانگین ترکیبی، 2.64- میلی‌متر/جیوه (95% CI؛ 4.47- تا 0.82-) گزارش شد که به نفع مراقبت شخصی‌سازی شده است (شواهد با کیفیت متوسط). نتایج تجمعی چهار مطالعه تاثیر قابل توجهی را بر فشار خون دیاستولیک نشان ندادند، MD؛ 0.71- میلی‌متر/جیوه (95% CI؛ 2.26- تا 0.84).

هیچ شواهدی را دال بر تاثیر مداخله بر کلسترول (LDL-C) (تفاوت میانگین استانداردشده (SMD): 0.01؛ 95% CI؛ 0.09- تا 0.11؛ پنج مطالعه) یا شاخص توده بدنی (MD: -0.11؛ 95% CI؛ 0.35- تا 0.13؛ چهار مطالعه) پیدا نکردیم.

یک مطالعه واحد روی افراد مبتلا به آسم گزارش داد که برنامه‌ریزی مراقبت‌های شخصی‌سازی شده منجر به بهبود عملکرد ریه و کنترل آسم شد.

سلامت روان‌شناختی

شش مطالعه، افسردگی را اندازه‌گیری کردند. ما توانستیم نتایج پنج مورد از این مطالعات را تجمیع کنیم، و SMD معادل 0.36- (95% CI؛ 0.52- تا 0.20-) گزارش شد، که نشان‌دهنده تاثیری کوچک به نفع مراقبت شخصی‌سازی شده است (شواهد با کیفیت متوسط). مطالعه باقی‌مانده، بهبودی بیشتری را در گروه کنترل نسبت به گروه مداخله نشان داد.

چهار مطالعه دیگر از انواع معیارهای روان‌شناختی استفاده کردند که از نظر مفهومی متفاوت بودند، بنابراین نتوانستیم آنها را تجمیع کنیم. از این تعداد، سه مورد بهبود بیشتری را برای گروه مراقبت شخصی‌سازی شده نسبت به گروه مراقبت معمول یافتند و یک مورد برای تشخیص تفاوت در پیامدها بسیار کوچک بود.

وضعیت سلامت ذهنی

ده مطالعه از معیارهای مختلف گزارش‌شده توسط بیمار از وضعیت سلامت (یا کیفیت زندگی مرتبط با سلامت)، از جمله معیارهای وضعیت سلامت عمومی و شرایط خاص، استفاده کردند. ما توانستیم داده‌های سه مطالعه‌ای را که از SF-36 یا SF-12 استفاده ‌کردند تجمیع کنیم، اما هیچ تاثیری را بر نمره خلاصه مولفه فیزیکی (SMD: 0.16؛ 95% CI؛ 0.05- تا 0.38) یا نمره خلاصه مولفه روانی (SMD: 0.07؛ 95% CI؛ 0.15- تا 0.28) مشاهده نکردیم (شواهد با کیفیت متوسط). از سه مطالعه دیگری که وضعیت سلامت عمومی را اندازه‌گیری کردند، دو مطالعه بهبودی‌هایی را در ارتباط با مراقبت شخصی‌سازی شده یافتند و یک مطالعه چنین بهبودی را نشان نداد.

چهار مطالعه، وضعیت سلامت مختص بیماری را اندازه‌گیری کردند. نتایج ترکیبی، هیچ تفاوتی را میان گروه‌های مداخله و کنترل نشان ندادند (SMD: -0.01؛ 95% CI؛ 0.11- تا 0.10؛ شواهد با کیفیت متوسط).

قابلیت‌های خود-مدیریتی

تعداد نه مطالعه به بررسی تاثیر مراقبت شخصی‌سازی شده بر قابلیت‌های خود-مدیریتی با استفاده از معیارهای پیامد مختلف پرداختند، اما آنها عمدتا بر خود-کارآمدی متمرکز شدند. ما توانستیم نتایج پنج مطالعه‌ای را تجمیع کنیم که خود-کارآمدی را اندازه‌گیری کردند، که نشان‌دهنده نتیجه مثبت کوچکی به نفع برنامه‌ریزی مراقبت شخصی‌سازی شده بود (SMD: 0.25؛ 95% CI؛ 0.07 تا 0.43؛ شواهد با کیفیت متوسط).

پنج مطالعه دیگر ویژگی‌های دیگری را اندازه‌گیری کردند که به قابلیت‌های خود-مدیریتی کمک می‌کنند. نتایج حاصل از این موارد متفاوت بودند: دو مطالعه شواهدی را حاکی از تاثیر مداخله بر فعال‌سازی بیمار، یک مطالعه تاثیر مداخله را بر توانمندسازی، و یک مطالعه بهبودی در حمایت بین‌فردی را به دست آوردند.

دیگر پیامدها

داده‌های تجمیع‌شده از پنج مطالعه در مورد سطوح ورزش هیچ تاثیری را از برنامه‌ریزی مراقبت شخصی‌سازی شده نشان ندادند، اما تاثیر مثبتی بر توانایی گزارش‌دهی افراد برای انجام فعالیت‌های خود-مراقبتی وجود داشت (SMD: 0.35؛ 95% CI؛ 0.17 تا 0.52).

هیچ شواهدی را مبنی بر عوارض جانبی ناشی از برنامه‌ریزی مراقبت‌های شخصی‌سازی شده پیدا نکردیم.

تاثیرات برنامه‌ریزی مراقبت‌های شخصی‌سازی شده زمانی بیشتر بود که مراحل بیشتری از چرخه برنامه‌ریزی مراقبت تکمیل می‌شد، ارتباط میان بیماران و متخصصان سلامت بیشتر صورت می‌گرفت، و پزشک معالج بیمار نیز در این فرآیند مشارکت داشت.